تازه هاى علمى پژوهشى
خطرات سوراخ كردن پوست بدن براى مبتلايان به بيمارىهاى قلبى
افراد مبتلا به بيمارىهاى مادرزادى قلبى كه اقدام به سوراخ كردن پوست بدن از جمله گوش مى كنند با افزايش خطر ابتلا به عفونت هاى بالقوه مهلك روبرو هستند.
كلينيك مايو اقدام به بررسى 445 فرد مبتلا به بيمارى مادرزادى قلبى كه بيش از يك ميليون تن را در امريكا مبتلا كرده است نمود.
محققان دريافتند از هر چهار بيمار يك تن بعد از سوراخ كردن پوست بدن خود دچار endocarditis) ) التهاب پوشش داخلى قلب كه يك عفونت دريچه قلب است شد. تنها 6 درصد اين افراد موقع سوراخ كردن بدن داروهاى پادزيست دريافت كردند.
به گفته محققان هرگونه سوراخ كردن پوست بدن از سوراخ كردن عادى گوش گرفته تا قسمت هاى حساس تر نظير ناف و اندام هاى تناسلى مى تواند سلامت مبتلايان به بيمارىهاى قلبى مادرزادى را تهديد كند , زيرا با اين اقدام پوست بدن در برابر ميكرب هاى بالقوه مهلك بدون حفاظ مى ماند.
محققان مى گويند: از آن جايى كه سوراخ كردن بدن شامل نفوذ به يكى از مهم ترين موانع محافظتى بدن يعنى پوست است, در صورتى كه به طور صحيح انجام نشود, خطر ابتلا به عفونت را به همراه دارد.
كسانى كه دريچه هاى قلب شان صدمه ديده يا مصنوعى است با بالاترين ميزان خطر ابتلا به التهاب پوشش داخلى قلب روبرو هستند.
كارول وارنس متخصص قلب كلينيك مايو كه اين تحقيق را انجام داده است مى گويد التهاب پوشش داخلى قلب باكتريال يك بيمارى جدى و صعب العلاج است كه به طور بالقوه جان فرد را به خطر مى اندازد.
اما خوشبختانه برخى موارد عفونت با مصرف پادزيست در موقع سوراخ كردن بدن همراه دارد قابل پيشگيرى است.
محققان مى گويند: كسانى كه در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار دارند بايد پادزيست مصرف كنند و اطمينان حاصل كنند كه عمل سوراخ كردن بدن يا خالكوبى به طريق استريل و ضدعفونى شده انجام مى شود.
كلينيك مايو اعلام كرد: خطر ابتلا به چنين عفونت هايى در موقع سوراخ كردن بدن در افراد سالم ناچيز است.
سرطان , سيستم ايمنى بدن را غير فعال مى كند
براساس جديدترين تحقيقات به عمل آمده, سرطان, سيستم ايمنى بدن را به خوابيدن و آرام ماندن تحريك مى كند تا امكان گسترش سلول هاى مهاجم را در سراسر بدن فراهم آورد.
((پيترلى)) و ((مارك ديويس)) با استفاده از يك روش جديد براى بررسى سريع فعاليت سيستم ايمنى موفق شدند يك سپر محافظ اساسى, به اصطلاح سلول هاى تى كشنده را كشف كنند كه به هنگام روبرو شدن با آنتى ژن هاى سرطان از فعاليت باز مى ماند.
ديويس گفت: به طور طبيعى سلول هاى تى بسيار حساس هستند و حتى مقادير بسيار اندك از آنتى ژن ها آنان را فعال مى سازد.
محققان در بررسى نمونه هاى خون 11 بيمار مبتلا به سرطان پوست پيشرفته دريافتند: فقط سلول هاى تى مورد نظر سلول هاى سرطان از واكنش باز مى مانند. اما سلول هاى تى هدف ويروس ها, رفتار و واكنش طبيعى دارند و اين امر بدان معناست كه سيستم ايمنى سراسر بدن بيمار عمل مى كند.
لى و ديويس نتيجه گيرى كردند: شواهد اوليه نشان مى دهد سرطان, خود عامل ناتوان كردن سلول هاى تى كه مسوول حمله به مهاجمان بدن هستند, مى باشد. اين محققان قصد دارند تحقيقات بيش ترى را به اميد يافتن روشى براى معكوس كردن اين تإثير انجام دهند.
لى گفت: آن چه كه ما دريافتيم اين است كه سلول هاى سرطان در محل خود بدون تحرك باقى نمى مانند و منتظر نابودى خود نمى شوند. اين سلول ها نيز مقابله مى كنند. يكى از كارهايى كه سلول هاى سرطانى انجام مى دهند خاموش كردن سلول هايى است كه سعى در نابودى آن ها دارند.
لى گفت: نتايج اين تحقيق جديد كه در نشريه ((نيچر مديسين)) به چاپ رسيده است, مى تواند جست و جو براى يك واكسن ضد سرطان را دشوارتر سازد. بسيارى از دانشمندان اميدوارند اين واكسن در امر كمك به سيستم ايمنى بدن موثر واقع شود.
لى گفت: در بيماران مبتلا به سرطان, در مبارزه بين سلول هاى تى و مهاجمان, سرطان برنده است.
توليد داروى جديدى براى مقابله با شيوع هپاتيت
سال گذشته چشم انداز توانايى بشر براى مقابله با بيمارى ((هپاتيت)) بسيار نگران كننده به نظر مى رسيد. اما اخيرا داروهايى براى مقابله با آن توليد شده كه نتيجه خوبى در پى داشته است.
به نوشته ماهنامه علمى ((ساينتيفيك امريكن)) رئيس سازمان جراحان امريكا سال گذشته در گزارشى اعلام داشت كه هپاتيت نوعC خطرى بزرگ براى جامعه به شمار مىآيد. در تابستان همان سال كليه نشريات و جرايد از شيوع اين بيمارى كه به گونه اى بى صدا قربانى را از پاى درمىآورد خبر دادند.
مشكلى كه براى مقابله با اين بيمارى وجود داشت آن بود كه تنها راه درمان شناخته شده از هزينه اى بسيار بالا (معادل700 دلار در هر ماه) برخوردار بود و علاوه عوارض جنبى غيرقابل تحملى براى بيمار به همراه مىآورد.
از اين گذشته اين شيوه درمان تنها قادر به مداواى 30 تا 40 درصد بيماران بود. در همين اثنا, پزشكان امريكايى ناگزير به اين واقعيت اذعان كردند كه نوع تازه اى از ويروس هپاتيت (علاوه بر سه نوع شناخته شده يعنى انواعA.B.C ) ظهور كرده كه با نامG مشخص شده و تنها در امريكا بيش از چهار ميليون نفر را مبتلا ساخته است.
اما اكنون به نظر مى رسد كه در راه مقابله با اين بيمارى پيشرفت هايى صورت گرفته است و بيش از يك ميليون نفر از كسانى كه به نوع مزمن اين بيمارى دچار هستند مى توانند از مبتلا شدن به روند معمول اين بيمارى كه عبارت است از نابود شدن تدريجى كبد و در نهايت از كارافتادگى كامل اين عضو و يا بروز سرطان, دورى نمايند. پيشرفتى كه بدان اشاره شد مرهون توليد داروى تازه اى است كه دسامبر گذشته به بازار عرضه شد.
هم اكنون چند داروى ديگر نيز مراحل آزمايش كلينيكى را پشت سر مى گذارند و انتظار مى رود به زودى روانه بازار شوند. از سوى ديگر ايمن سازى كودكان در سنين پائين سبب شده تا از گسترش هپاتيت نوعB تا حد زيادى جلوگيرى به عمل آيد.
زيست شناسان موفق شده اند در هپاتيت نوعC نيز يك نقطه ضعف عمده پيدا كنند كه مى تواند براى ضربه زدن بدان داروهاى مناسبى توليد كرد. در عين حال مطالعه دقيق تر در نحوه رفتار ويروس نوعG نشان داده كه اين ويروس آسيب اندكى به كسانى كه در بدنشان خانه كرده وارد مىآورد.
بر اساس آمار موسسه كنترل و پيشگيرى از بيمارى هپاتيت, ميزان اين بيمارى در امريكا از سال 1985 تاكنون تا حدود 70 درصد كاهش يافته است. ويروس نوعC اين بيمارى در حال حاضر با سرعتى كمتر از يك پنجم آن چه در دهه قبل داشت, در حال گسترش است.
هرچند شمار مبتلايان به بيمارى نوعC سه برابر مبتلايان به بيمارى نوعB است, اما نوع اخير خسارت هاى اقتصادى بيش ترى به بار مىآورد. در سطح جهانى نيز ويروس نوعB بيش از ديگر انواع, افراد را به بيمارى كبد مبتلا مى سازد.
در زمان حاضر 350 ميليون نفر در سطح جهان, به اين بيمارى مبتلا هستند و سالانه يك ميليون تن به دليل ابتلا به اين بيمارى جان خود را از دست مى دهند.
از آن جا كه بيمارى نوعB از طريق مقاربت جنسى انتقال مى يابد, احتمال انتقال آن بيش تر از بيمارى نوعC است.
اما با توجه به آن كه اكنون بيش از 80 كشور در سطح جهان برنامه هايى را براى ايمن سازى كودكان در برابر اين بيمارى در پيش گرفته اند, مى توان انتظار داشت كه در سال هاى آينده از ميزان گسترش اين بيمارى تا حد قابل ملاحظه اى كاسته شود.
ابداع يك روش جديد در درمان شكستگى هاى استخوان
يك دانشمند آلمانى موفق به ابداع تكنيكى شده است كه با استفاده از آن شكستگى هاى شديد استخوان به سرعت التيام مى يابد.
در اين روش به جاى بستن استخوان هاى شكسته شده با ميخ و صفحات, از يك وسيله قابل انعطاف فولادى شبيه به در بازكن بطرى به نام ((اندوهليكس)) براى اتصال استخوان ها استفاده مى شود.
دكتر ((راينر لابيتزك)) متخصص استخوان و استاد جراحى دانشگاه ويتن مى گويد: با اين روش استخوان ها ظرف 6 ماه به هم جوش مى خورند.
در روش هاى متعارف كنونى كه استخوان هاى شكسته شده با ميخ جراحى يا صفحات به هم بسته مى شوند, بيماران معمولا نمى توانند براى 2 يا 3 ماه بر روى دست يا پاى شكسته فشار وارد آورند. علت اين كه استخوان ها با اين شيوه جديد به خوبى التيام مى يابند اين است كه با كاربرد ماده اندوهليكسendohelix استخوان ها باز هم كمى تحرك دارند.
تحرك داشتن به توليد ماده جديد استخوانى كمك مى كند و مدت زمان عمل جراحى براى استفاده از اندوهليكس بسيار كوتاهتر و كم خطرتر از روش هاى متعارف كنونى است.
تا به حال اين دانشمند اين تكنيك را بر روى يك صد بيمار به كار برده است و تنها در 5 درصد موارد مشكلاتى بروز كرده است.
اكنون يك سازنده ايتاليايى قصد دارد اندوهليكس را كه داراى پروانه است در سراسر جهان عرضه كند. در صورتى كه اين ابداع با استقبال روبرو شود اين اولين كشف لابيتزك نيست كه مورد پذيرش جهانى واقع مى شود. اين دانشمند هم چنين بست هاى ارتجاعى براى معالجه شكستگى دنده ها, تعويض ورق فلزى كه اتساع قفسه سينه را محدود مى كند و استفاده از مفتول هاى سيمى در موارد شكستگى كاسه زانو نيز ابداع كرده است.