دانستنى هايى از قرآن
نبى إمى
((قل يا إيها الناس انى رسول الله اليكم جميعا الذى له ملك السموات و الارض لا اله الا هو يحيى و يميت فآمنوا بالله و رسوله النبى الامى الذى يومن بالله و كلماته و اتبعوه لعلكم تهتدون.))( سوره اعراف – آيه 158)
بگو ايمردم من رسول خدا براى همه شما مردم هستم همان خدائى كه آسمانها و زمين از آن اوست وجز او معبودى نيست , اواست كه زنده مى كند و مى ميراند.. پس ايمان بياوريد به خدا و رسولش همان پيامبر امى (درس نخوانده) كه خود ايمان به خدا و تمام كلماتش (كتب آسمانى) دارد و از او پيروى كنيد تا هدايت شويد.
در شإن نزول آيه آمده است كه امام حسن عليه السلام فرمود : ((جإ نفر من اليهود الى رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم فقالوا يا محمد انت الذى تزعم إنك رسول الله و إنك الذى يوحى اليك كما يوحى الى موسى بن عمران فسكت النبى ساعه ثم قال : نعم انا سيد ولد آدم و لا فخر و إنا خاتم النبيين و امام المتقين و رسول رب العالمين قالوا : الى من الى العرب إم الى العجم إم الينا؟ فإنزل الله هذه الايه)) – گروهى از يهوديان نزد رسول خدا آمدند و گفتند : اى محمد تو ادعا مى كنى كه رسول خدا هستى و بر تو وحى نازل مى شود چنانچه بر موسى بن عمران نازل مى شد پس پيامبر مقدارى سكوت كرد سپس فرمود : آرى! من سرور فرزندان آدم هستم و اين فخرى نيست چرا كه من آخرين پيام آوران و پيشواى پرهيزكاران و رسول پروردگار عالميانم. گفتند : به سوى عرب يا عجم يا ما ؟ سپس اين آيه مباركه نازل شد.
جميعا : تإكيد بر اينكه پيامبر مربوط به گروه يا قوم خاصى نيست. پيامبر هرچند عرب است و از جزيره العرب برگزيده شده ولى پيامبر تمام مردم بدون استثنا است.
الذى له ملك السموات و الارض : او پيام رسان كسى است كه تمام قدرت در دست اوست وبر همه چيز غلبه دارد و تصرف در آسمانها و زمين مى كند بى آنكه منازعى داشته باشد. پس اگر بخواهد هر كارى را مى كند و كسى را حق سوال و جواب نيست. يعنى خدائى كه تمام قدرت از آن اوست اين رسول را فرستاده پس بايد در برابر او سر تعظيم فرود آوريد و از او پيروى نمائيد.
لا اله الا هو : دومين صفت خدائى كه پيامبر را فرستاده اين است كه جز او معبودى نيست پس اگر خود بخواهد پيامبرش را به سوى برخى از مردم يا تمام مردم مى فرستد يحيى و يميت : و سومين صفت خداوند اين است كه قدرت احيا و ميراندن در دست اوست يعنى خدا خود مى تواند همه يا برخى را زنده به هدايت كند و يا هدايتش نكند گروهى را خوشبخت و ديگران را بدبخت سازد و اصلا موثرى در وجود جز او نيست. البته هدايت تكوينى براى همه است ولى خداى بر بعضى منت مى نهد و به خاطر اعمال خودشان آنان را ايمان افزونتر مى بخشد و تقواپيشه مى سازد (البته اين مطلب بسيار دقيق و با اهميتى است و ان شإ الله به تفصيل بحث خواهد شد).
الذى يومن بالله : اگر پيامبر شما را به ايمان به خدا مى خواند خود او قبلا به خدا و تمام كتابهاى آسمانى و رسولانش ايمان آورده. او كسى است كه اگر به حكمى دستور دهد خود قبلا به آن حكم عمل مى كند و اولين مومن است تازه بالاتر از اين كه بار سنگين رسالت نيز بر دوش اوست و ضمن اينكه ايمان دارد بايد شرايع و احكام را براى تمام مردم بيان و تفسير كند و دعوتش را به آنان ابلاغ نمايد.
النبى الامى : يكى از مهمترين ويژگيهاى رسول الله اين است كه هرچند علوم اولين و آخرين را دارد ولى خود به مكتب نرفته و درس نخوانده است. اين مكتب نرفته استاد تمام انسانها و معلم بشريت است . البته در برخى روايات آمده كه ((إمى)) نسبت پيامبر به إم القرى است كه كنايه از مكه مى باشد. على بن إسباط گويد : به امام باقر عليه السلام عرض كردم : چرا به پيامبر إمى مى گويند ؟ فرمود به خاطر انتسابش به مكه و اين از سخن خدا گرفته شده كه فرمود : لتنذر إم القرى و من حولها. به هر حال ممكن است اين هم علت ديگرش باشد و گرنه قطعا درس نخواندن پيامبر و آوردن قرآن و شريعت با آن عظمت بزرگترين دليل نبوت و اعجاز اوست.
اتبعوه لعلكم تهتدون : در اينجا هدايت ديگرى مطرح است و گرنه قطعا ايمان آوردن به رسول الله و اكتفا نكردن به آن بلكه پيروى و تبعيت نمودن چنانچه در آيه آمده خود بزرگترين هدايت است. بنابراين مقصود از اين هدايت اين است كه اگر شما به پيامبر ايمان آورديد و از او پيروى نموديد خداوند شما را پاداش نيكو مى دهد و شما را به بهشت برين هدايت مى كند. پس اينجا هدايت عبارت از ثواب و بهشت است.
اميدواريم در سالروز ولادت منجى إعظم بشريت رسول خدا صلى الله عليه و آله جدا از او تبعيت كنيم و احكامش را اجرا نمائيم و مانند خود رسول الله خود نخست به احكام عمل كنيم تا ديگران نيز عمل كنند نه اينكه مردم را به وحدت و خير و فضيلت دعوت كنيم و خود از آن بيزار باشيم !!