دعوت به صلح با دشمنان
نکنید!
« فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ
مَعَكُمْ وَلَن يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ »(سوره محمدـ آیه 35 )
ترجمه
سستی به خود راه ندهید ودعوت به صلح وسازش(با کافران
ودشمنان دین) نکنید در حالی که شما برترید وخدا با شما است وهرگز خداوند از
اعمالتان نمی کاهد(وپاداش شمارا می دهد).
لغت
فَلا تَهِِِنوا:ضعیف نشوید وبه خود سستی راه ندهید وَهَنَ
یَهِن وَهناً، هم متعدی است وهم لازم یعنی وهن الانسان ووهنه غیره(انسان ضعیف شد،
یا دیگری اورا ضعیف کرد) وهنِِِِِِ با کسر «ها»نیز آمده است.
مصدر آن وَهْن و وَهَن به معنای سستی در امر یا کار یا بدن
است.
سَلم: مصدر است وبه معنای سازش وصلح آمده. صفت مفرد وجمع
نیز می آید،می گوئی انا سَلمُ ونحن سَلمُ وبا کسر سین نیز به همین معنی است، گفته
می شود؛ قومُ سِلمُ یعنی صلح طلب اند، در دعا می خوانیم «انا سلمُ لِمَن سالمکم
وحربُ لمن حاربکم»من دوست کسی هستم که با شما دوست است ودشمنم با کسی که شما را
دشمن دارد .
اَعلَون:جمع اعلي به معنای برتر وبالاتر ودر اینجا علو مقام
ورفعت شأن، مقصود است.
لَن یَتِرکمَ:نمی کاهد و کم نمی کند. وتر یتر وترا وتره.
اصل کلمه وتر است که در مضارع، بعلت ثقل و سنگینی در تلفظ، واو آن حذف می شود. و
از همین کلمه است، موتور که به کسی می گویند که یکی از افراد خانواده اش کشته شده
است. در روایت از پیامبر اکرم (ص)نقل شده «من فاتته العصر فکانما وتر اهله و ماله».
کسی که نماز عصرش ترک شود گویا خانواده و اموالش را ترک کرده است.
استفاده از آیه
برخی از مفسران بر این باورندکه این ایه ناسخ ایه ای است که
میفرماید.«وان جنحوا للسلم فاجنح لها»واگر آنها«کافران»مایل صلح شدن،توهم«ای
پیامبر»به صلح میل کن.یعنی میخواهند بگویند که این ایه،حکم صلح را نسخ کرده است
ولی بیشتر مفسران ان را،ایه ی محکمه ای مي دانند که نه ناسخ است ونه منسوخ ودرباره
ی ایه صلح نیز چنین نظر می‌دهند که ان ایه درموردی خاص امده است واینجا حکم کلی و
عام است.
این ایه مسلمانان را هشدار مي‌دهد که در جنگ وکارزار با
کافران و دشمنان دین،مبادا به خود ضعف و سستی راه دهی ودربرابر انان ـ هرچه هم از
نظر سپاه و عدوات جنگی پیشرفته باشندـکوتاه بیایید و خدای نخواسته،آنهارا به صلح و
سازش بخوانید،زیرا شما از انان برتر و بالاترین،وهیچ وقت کسی که خدا اورا برتر
میداند،در برابر دشمن زبون و پلید،سرتسلیم و سازش فرود نخواهد اورد.
ونه تنها شما برترین که خدا هم با شما است.انان که با شما
میجنگند،از خدا روی برگردانند،لذا تا برخود احساس ضعف کنند،صلح و سازش را به میان
می‌کشند،ولی شما که در راه خدا وبرای اعلای کلمۀ الله می جنگید از چه ترس و واهمه
دارید؟وچرا آنها را به صلح بخوانید؟
«والله معکم»خدا با شما است و شما را همواره یاری مي‌دهد
وبا امدادات غیبی و پنهانی،کمک میرساند ودر هر صورت ـ چه شما بر آنها غلبه کنید
وچه به شهادت برسیدـ پیروزید چون شما دل به خدا بسته اید ولی ان بیچارگان یاران
طاغوتند واز خدا دورند.وحتی پیروزی ظاهری نیز از آن شما خواهد بود،در صورتی که
فرمان الهی را با جان و دل بپذیرید واز جنگ و قتال کفار و دشمنان دین
روبرنگردانید.«ولینصرن الله من ینصر».بی شک و تردید و حتماً خداوند نصرت مي‌دهد
کسی که اورا(دین او را)بسته یاری کند.
«ولن یترکم اعمالکم»گرچه خدا با شمااست وبه شما با سپاه
مخفی خود یاری می دهد و کمک میرساند،ولی شما هم مطمئن باشید، که اجر و ثوابتان
نزد خداوند محفوظ است و از آن هیچ کاسته نمی شود. یعنی هم شما را پیروز می‌کند
وبردشمنان غالب می‌سازد وهم در آخرت پاداش خوبی خواهید داشت.
پس گرچه پیروزی از او است ویاری دهنده او است«ومارمیت اذ
رمیت ولکن الله رمی»ولی ثواب این کار خالصانه ی شما،در آخرت محفوظ است.