سخنان معصومان

 

امام صادق علیه السلام:

“یُعزّ اللَّه به الاسلام بعد ذلّه، و یحییه بعد موته… و یدعوا الى اللّه بالسّیف، فمن أبى قتل و من نازعه خُذل. یُظهر من الدین ما هو علیه الدین فی‏نفسه، ما لو کان رسول الله صلى الله علیه و آله یحکم به. یرفع المذاهب من الارض فلا یبقى الا الذین الخالص”.

(الزام الناصب – ص۱۷۹)

خداوند اسلام را پس از ذلت به وسیله او عزت مى‏بخشد و پس از مرگ به واسطه او زنده مى‏کند… او با شمشیر برّانش مردم را به سوى خدا فرا مى‏خواند، پس اگر کسى نپذیرفت کشته شده و اگر کسى با او نزاع کرد، خوار مى‏گردد. او دین را چنان که هست و همان گونه که رسول خدا”س” با آن داورى مى‏کرد، آشکار مى‏سازد. تمام مذاهب و آئین‏ها را از روى زمین برمى‏دارد که چیزى جز دین ناب نماند.

 

 

 

امام زمان، فاتح پیروز

رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم:

“المهدی‏من وُلدی‏الذی‏یفتح الله به مشارق الأرض و مغاربها، ذاک الّذی‏یغیب عن أولیائه غیبه لا یثبت على القول بامامته الاَّ من امتحن اللَّه قلبه للایمان”.

(الزام الناصب – ص۱۲۷)

مهدى از فرزندان من است؛ همو که خداوند بر دستش شرق و غرب گینى را فتح مى‏کند؛ او که از یاران و پیروانشان چنان پنهان مى‏شود و غیبتى طولانى مى‏کد که کسى بر امامتش پایدار نمى‏ماند جز او که خداوند قلبش را براى ایمان، آزمایش کرده است (و از آزمایش سربلند بیرون آمده است).

 

 

انتظار فرج

امام صادق علیه السلام:

“انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح اللَّه، فان أحب الأعمال الى اللَّه عزّوجل انتظار الفرج. الأخذ بأمرنا معنا غداً فی‏خطیره القدس، و المنتظر للفرج کالمتشحط بدمه فی‏سبیل اللَّه”.

(بحارالانوار – ج۵۲، ص۱۲۳)

منتظر فرج باشید و از رحمت خدا نومید نگردید. چرا که بهترین اعمال نزد خداى عزّوجل انتظار فرج است. او که در امر ما تلاش مى‏کند، فردا در بهشت برین، همراه ما خواهد بود و کسى که انتظار فرج مى‏کشد، مانند کسى است که در راه خدا در خون خود مى‏غلطد.

 

 

 

صبر در دوران غیبت

امام حسین علیه السلام:

“له غیبهٌ یرتدّ فیها قومٌ و یثبت على الدین آخرون، فیؤذن لهم و یقال لهم: متى هذا الوعد ان کنتم صادقین؟ اما ان الصابر فی‏غیبته على الأذى و التکذیب، بمنزله المجاهد بالسّیف بین یدی‏رسول اللَّه صلى الله علیه و آله”.

(بحارالانوار – ج۵۱ – ص۱۳۲)

او را غیبتى است طولانى که گروهى از مردم در این دوران غیبت، مرتد مى‏شوند و به قهقرا باز مى‏گردند و برخى دیگر بر دین خود پایدار مى‏مانند، پس به آنان اجازه داده مى‏شود و گفته مى‏شود: اگر راست مى‏گوئید، وقت موعود کى خواهد بود؟‌هان! کسى که در دوران غیبتش، بر اذیّت و آزار دشمنان صبر کند، مانند پیکارگرى است که با شمشیر در رکاب رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم کارزار مى‏کند.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *