مجید صفاتاج
در سال ۱۸۹۷ میلادی، مجامع صهیونیست انجمنی را در شهر بال سوئیس تشکیل دادند. این انجمن که با ابتکار یکی از چهرههای مشهور صهیونیست به نام تئودور هرتزل شکل گرفت، در صدد تحقق دو هدف عمده و اساسی در جهان بود:
الف) برانداختن همه دولتهای غیرصهیونیست و تسلط بر مراکز سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی کشورهای جهان
ب) تأسیس یک دولت صهیونیستی در فلسطین اشغالی
در آن انجمن تصمیماتی اتخاذ شد و صورت‌جلسات آن انجمنها را پروتکل نام نهادند. این پروتکل‌ها که در واقع اصول سیاست صهیونیسم و نوع نگرش آن به جوامع انسانی را نشان می‌دهد، گویای دسیسههای شیطانی علیه جهان بشریت و واقعیتی است که هم‌اکنون جهان شاهد شکلگیری مراحل مختلف تحقق آن در راستای تسلط بر جهان است.
البته برخی از محققان از جمله خود یهودیان، در صحت و سقم این پروتکل‌ها تشکیک کرده‌اند. «هنری فورد»(۱) در کتابش به این سئوال پاسخ می‌دهد و مینویسد: «نویسندگان پروتکل‌ها را میتوان گروهی از خرابکاران فرانسوی و نظیر کسانی تصور کرد که در دوران انقلاب فرانسه تحت رهبری دوک بدنام اورلئان(۲) فعالیت میکردند، ولی این فرض متضمن پذیرش تناقضی است میان این واقعیت که خرابکاران مذکور فوت کرده‌اند، ولی برنامهای که ضمن پروتکل‌ها اعلان شده، نه فقط در فرانسه که در سراسر اروپا و به‌نحو بسیار محسوسی در ایالات متحده به‌طور ثابت و مستمر در حال اجراست.
در شکل فعلی پروتکل‌ها که بنا بر شواهد موجود در آن، همان نسخه اصلی است، هیچ‌گونه تناقضی وجود ندارد. به دلیل اینکه شرط اصلی یعنی انسجام منطقی و عدم تناقض در این پروتکل‌ها وجود دارد، این دعوی که پروتکل‌ها به وسیله یهود نوشته شده، متناقض به نظر می‌رسد. اگر بنا بر ادعای یهودیان، این اسناد جعلی بودند، سندسازان باید متحمل مشقات بسیار زیادی شده باشند تا نگارش پروتکل‌ها به وسیله یهود را با این بداهت اثبات کنند. در این صورت، مقاصد ضدیهودی آنان نیز میباید به‌سهولت قابل تشخیص می‌بود. اما لفظ «یهود» فقط دوبار در آنها آمده است. اگر خواننده کمی بیشتر از معمول به خود زحمت مطالعه این قبیل مسائل را بدهد، به نقشههایی برمیخورد که برای به قدرت رسیدن «سلطان مطلق جهان»(۳) ارائه شده‌اند. تنها دراین وقت است که روشن میشود قرار است این سلطان مستبد از چه اصل و نسبی باشد.»(۴)
در این باره، مبلغان یهودی سئوال کرده‌اند: «آیا اگر چنین برنامه جهانی‌ای در اختیار یهودیان بود، آن را روی کاغذ میآوردند و منتشر میکردند؟»
در پاسخ باید گفت مدرکی وجود ندارد که کسانی که پروتکل‌ها را اعلان کردند، آنها را به صورت دیگری جز به صورت «شفاهی» بیان و ارائه کرده باشند. پروتکل‌ها به شکلی که در اختیار ما قرار دارند، به ظاهر یادداشت و خطابههایی هستند که کسی آنها را شنیده و روی کاغذ آورده است. برخی از آنها طولانی و برخی کوتاهاند.
آنچه از زمان طرح پروتکل‌ها تا کنون همیشه عنوان شده این است که آنها یادداشت سخنرانیهایی هستند که در جایی در سوئیس خطاب به دانشجویان یهودی ایراد شده‌اند. البته تلاش شده تا چنین وانمود شود که پروتکل‌ها منشأ روسی دارند، ولی دیدگاه متفاوتی که بیان شد، در کنار شواهد موجود در خصوص زمان طرح پروتکل‌ها و نیز برخی اشارات گرامری، این تلاش را خنثی و دسیسههای شیطانی آنها را برملا می‌کند.
دلیل برملا شدن پروتکل‌های صهیونیسم و دسیسههای شیطانی آن، این بود که در سال ۱۸۹۷، هنگامی که بزرگان و سردمداران صهیونیسم، کنفرانس ویژه خود را در شهر بال تشکیل دادند، گروهی از پلیس تزاری روس که از مسکو آمده بودند، ساختمان محل تشکیل کنفرانس را به آتش کشیدند و صهیونیستهای حاضر در جلسه، از ترس جانشان پا به فرار گذاشتند. در نتیجه افراد پلیس وارد سالن شدند و اوراق و صورت‌جلسات و یادداشتهای روی میزها را جمعآوری کردند و آنها را به مسکو انتقال دادند. در آنجا این نوشتهها وارسی شدند، در میان آنها مطالبی به دست آمد که نام «پروتکل‌های دانشوران صهیون» به خود گرفت. از آن پس تا کنون، این اصطلاح در مورد آن به کار برده شده است.(۵)
مشخص نیست که چه کسی برای نخستین بار اسناد و پروتکل‌های دانشوران صهیون را منتشر کرد. مدرکی دال بر اینکه پروتکل‌ها به‌تازگی تنظیم شده‌اند، در دست نیست، امّا نوعی صبغه سنتی یا دینی در همه آنها وجود دارد؛ گویی به وسیله اشخاصی راز آشنا از نسلی به نسل دیگر منتقل شده‌اند. اثری از کشف تازه یا هیجان و اشتیاق در پروتکل‌ها نیست، بلکه آرامش و اطمینان به حقایقی کهن و خط مشیهایی است که از دیرباز تجربه بر آنها صحه گذاشته است.
در باره طراحان اصلی پروتکل‌های صهیونیسم، اظهار نظرهای مختلفی شده است. عدهای معتقدند شناخت طراحان و حکمای صهیونیست یک راز سر به مُهر است، امّا تا کنون مشخص شده که کتاب «پروتکل‌های صهیونیسم» از مشهورترین نشریات صهیونیستی است که یکی از کارمندان روسیه به نام «سرگئی نیلوس» برای اولین بار آن را که یکی از نسخههای اصلی آن در موزهای در انگلستان است، به زبان روسی منتشر کرد و مدعی شد که نسخه خطی آن را در سال ۱۹۰۱ از دوستش گرفته که او خود از یک زن که آن را از یکی از رهبران فراماسونری در فرانسه سرقت کرده بود، به دست آورده است.(۶)
البته پروتکل‌ها در سال ۱۹۰۵ به صورت چاپ شده موجود بودند و یک نسخه از آنها از سال ۱۹۰۶ به بعد در موزه بریتانیا بود.(۷) این کتاب برای مدتی اندیشهها را در اروپا تحت تأثیر قرار داد تا جایی که گفته شد بزرگترین کتاب رایج در جهان بعد از کتاب مقدس است. کتاب مذکور به عربی و سپس به فارسی ترجمه شد و برای مدت طولانی در افکار قشرهایی از مردم جهان تأثیر گذاشت و در اندیشه مقامات محافظهکار اروپایی نفوذ کرد. در این کتاب میتوان تفسیرهایی را در باره بسیاری از مظاهر سیاسی و اجتماعی و اخلاقی جدید یافت، اما خبرنگار مجله «تایمز» لندن در سال ۱۹۲۱ در استانبول اعلام کرد که سند مزبور کلاً تقلبی است و اصل آن را در کتابی به زبان فرانسه یافته است که آن را یک مهاجر روسی از یکی از افسران سابق پلیس سیاسی تزار در اوکراین به دست آورده بود.
این کتاب که با عنوان «گفت‌وگو بین ماکیاول و منتسکیو در دوزخ» یا «سیاست ماکیاولیستی در قرن نوزدهم به قلم معاصر» چاپ شده و حاوی حملاتی غیرمستقیم به تسلط ناپلئون سوم در قالب بیست و پنج گفت‌وگو بین منتسکیو و ماکیاول است، در تاریخ پانزدهم اکتبر ۱۸۶۴ در ژنو منتشر شد و سالها در بازار موجود بود.
انتشار این کتاب منجر به بازداشت مؤلف حقوقدان آن «موریس ژولی» گردید و نسخهای از آن در موزهای در انگلیس پیدا شد. پس از مقایسه دو کتاب مشخص گردید که پروتکل‌های حکمای صهیونیست تنها از نسخه فرانسوی آن متأثر نبوده‌اند، بلکه تقریباً از بعضی از متون آن اقتباس شده‌اند.(۸)
با تحقیق بیشتر، ماهیت پروتکل‌ها که گویی از مشهورترین نیرنگهای سیاسی جهان هستند؛ روشنتر شد. مورخ روسی، «ولادیمیر برستیو» این کتاب را مربوط به جمع شدن مردم حول محور تزار و حکومت اشرافی و کلیسا میدانست و آن را به منظور آگاهی و توجیه پلیس سیاسی روسیه برای دستیابی به جنبشهای انقلابی و لیبرالی و افکار انقلاب فرانسه منتشر کرد. بدون شک تأکید پروتکل‌ها بر آن عناصر این برداشت را تأیید می‌کند.
با توجه به شهرت ننگینی که این پروتکل‌ها کسب کرده‌اند، صهیونیستها در برابر هر انتقادی از آنها به پروتکل‌ها استناد میکنند. در غرب نیز هرگونه همکاری با پروتکل‌ها یا استناد به آنها، دلیلی بر سامی‌ستیزی تلقی میشود.(۹)
پی‌نوشت‌ها
۱ـ هنری فورد، (Henry Ford) بنیان‌گذار شرکت اتومبیل‌سازی فورد در آمریکا. وی کتابی به نام «یهود بین‌الملل» را منتشر، ولی پس از تهدیدها و سوءقصدها گفته‌هایش را انکار کرد و به فراماسونر فعالی تبدیل شد. (پلاتونوف، الگ: آیا آمریکا نابود خواهد شد؟ ترجمه داوود اقبالی، معاونت فرهنگی ستاد مشترک سپاه، تهران ۱۳۸۳، ص۷۴).
۲- Infamous Duc D Orleans
۳- The World Autocrat
۴ـ هنری فورد، پژوهه صهیونیست (به کوشش) محمد احمدی (تهران: مؤسسه فرهنگی پژوهشی ضیاء اندیشه، چاپ اول، دی ۱۳۷۶)، ص۳۶٫
۵ـ «اسکات»، یکى از افسران ارتش بریتانیا با درجه سرهنگ دومى بود. در جنگ بوئر که در اواخر قرن گذشته در آفریقاى جنوبى اتفاق افتاد و نیز در جنگ جهانى اول و دوم خدمت کرد و بر اثر جراحتى که برداشت، تغییرات جسمى زیادى در او به وجود آمد. او به پاداش این خدمات نشانهایى را دریافت کرد. نامبرده بعدها به مطالعات و تحقیقات سیاسى و اقتصادى بینالمللى روى آورد. یکى از کتابهاى او حکومت پنهان ۱۹۵۵ است. وى در این اثر زوایاى پنهان صهیونیسم جهانى و پروتکل‌ها را شرح داده است. براى آگاهى بیشتر، نگاه کنید به: «مارشالکو، لوئیس»، فاتحین جهانى، صص ۳۴ ـ ۳۶٫
۶ـ صفاتاج، مجید، دانشنامه فلسطین، جلد دوم، «پروتکل‌های حکمای صهیونیسم» (تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۱)، ص۶۱۴ به نقل از: The Jewish Peril, Protocols of the Elders of Zion, London 1920.
۷ـ هنری فورد، پیشین، ص۳۸٫
۸ـ صفاتاج، پیشین.
۹ـ الموسوعه الفلسطینیه، ۱۹۸۴بروتوکولات حکماء صهیون، جلد اول، ص۳۸۲٫
سوتیترها:
۱٫
مشخص نیست که چه کسی برای نخستین بار اسناد و پروتکل‌های دانشوران صهیون را منتشر کرد. مدرکی دال بر اینکه پروتکل‌ها به‌تازگی تنظیم شده‌اند، در دست نیست، امّا نوعی صبغه سنتی یا دینی در همه آنها وجود دارد؛ گویی به وسیله اشخاصی راز آشنا از نسلی به نسل دیگر منتقل شده‌اند.
۲٫
در باره طراحان اصلی پروتکل‌های صهیونیسم، اظهار نظرهای مختلفی شده است. عدهای معتقدند شناخت طراحان و حکمای صهیونیست یک راز سر به مُهر است، امّا تا کنون مشخص شده که کتاب «پروتکل‌های صهیونیسم» از مشهورترین نشریات صهیونیستی است که یکی از کارمندان روسیه به نام «سرگئی نیلوس» برای اولین بار آن را که یکی از نسخههای اصلی آن در موزهای در انگلستان است، به زبان روسی منتشر کرد.