به نام آن‌که آب آفرید، تا هدر ندهیم.
و نعمت هوا بخشید، تا آلوده‌اش نسازیم.
و زمین داد، تا در آن فساد نکنیم و به آبادانی آن بکوشیم.
اوضاع و احوال جوّی و ارضی، به اختصار از این قرار است:
سامانه‌ی پرفشار فساد، که از «غرب» وارد میهن‌مان شده است، بارش‌های پراکنده‌ی «اختلاس» و «رانت» در پی داشته و «نزولات بانکی»، موجب آب گرفتگی در معابر دولتی و دخل و خرج مردم شده است.
گرچه طبق تصاویری که ماهواره‌های ملکوت نشان می‌دهد، این جو در فضای کشورمان «پایدار» و «ماندگار» نخواهد بود؛ اما سالمندان، پیش‌کسوتان و کسانی که مشکلات تنفسی و معیشتی و درآمدی دارند و گرفتار قرض و قسط و اجاره‌اند، فعلاً آفتابی نشوند، تا آب‌ها از آسیاب بیفتد و ریزگردهای شایعات فرو بنشیند و هوا صاف‌تر شود.
دیم‌کاران هم سراغ وام و قسط و تسهیلات بانکی و تخصیص بودجه و اعتبار نروند، که هوا پس است و پیش‌بینی دشوار. دریای ارز و دلار هم موّاج است و غیر قابل اطمینان!
بیش‌ترین بارش گناه و فساد، در مناطق مرکزی، شمالی، جنگلی، ساحلی و ارتفاعات و حاشیه‌ی رودخانه‌ها و کناره‌ی جنگل‌ها گزارش شده است. ذخیره‌ی آب و آبرو و اعتبار و اعتماد، در پشت سدّ بعضی مسئولان و رؤسا به پایین‌ترین میزان خود در چهل و چند سال اخیر رسیده است و کاهش همدلی مردم نگران کننده است.
بارش‌های پراکنده‌ی شایعات و اخبار بی‌اساس و شیب ملایم مالیات و افزایش و التهاب قیمت‌ها و ثبات نسبی تورم و گرانی، در روزها و ماه‌های آینده دور از انتظار نیست و شاخص‌های گاهی متناقض، چشم‌انداز نگران کننده‌ای را نشان می‌دهد.
در سال‌های گذشته، وضع هوای پاک فکری نامطلوب بوده و تنفس را بر اقشاری از مردم سخت کرده است.
به تدریج بر میزان آلاینده‌های اداری و سیستم‌های نظارت و بازرسی افزوده خواهد شد. ولی این وضع با به کارگیری مه‌شکن بصیرت، چندان دوام نخواهد یافت.
جاده‌های اصلی ایمان، یخبندان است. تردد در بزرگراه «تقوا» به کندی صورت می‌گیرد و گذرگاه‌های مرتفع، لغزنده است. اگر قصد عبور از این مسیرها را دارید، حتماً به زنجیر چرخ تعهد و تقوا مجهز باشید و با احتیاط حرکت کنید و الا خطر سقوط حتمی است.
آمار و گزارش‌های واصله نشان می‌دهد که معبر پست‌ها و منصب‌ها مین‌گذاری شده است و پیوسته تلفات می‌گیرد.
با ریزش بهمن‌های تزویر، راه صداقت و صراحت تا اطلاع ثانوی مسدود شده و افراد عجول، از مسیرهای قابل دسترسی همچون پارتی، رانت، توصیه، نفوذ و نفاق و چاپلوسی استفاده می‌کنند و به مقصد می‌رسند. اما نگهبانان جاده درباره‌ی آنان اعمال قانون خواهند کرد تا به مرحله‌ی «بازدارندگی» برسند.
دوربین‌های مداربسته و کنترل نامحسوس را دست کم نگیرید.
جاده‌های ترانزیتی «واردات غیرضروری» مرتب آسفالت می‌شود، در حالی که دست‌اندازهای بوروکراسی، خودروهای «تولید ملی» و «محصولات داخلی» را پنچر کرده است و کشف اختلاس‌های صدها میلیاردی، از سستی مرزهای نظارت خبر می‌دهد و برخی از تابلوها و علائم حذف شده یا عوضی نصب گشته و مخدوش است.
هوای ادارات، کمی تا قسمتی ابری است.
در مناطقی از کشور، ریزگردهای تهمت و افترا، سبب کاهش دید گشته و به «آمارهای غیر واقعی» جلوی دید جاده‌ها را گرفته و «واقعیات» پشت ابرهای «ادعا» پنهان مانده است.
«غبار سیاسی‌کاری»، در کلان‌شهرها به خصوص در مرکز، مردم را به استفاده از ماسک‌های «ضد فتنه» مجبور ساخته و چاره‌ای هم نیست، ولی تأثیر آن اندک بوده است.
سواحل دریای اخلاق و کرانه‌های صداقت، ناآرام پیش‌بینی می‌شود.
گرم‌ترین نقطه در بیست و چهار ساعت گذشته، «بازار داغ شایعات» در جزایر سه‌گانه‌ی «طمع»، «تکاثر» و «تزویر» بوده است. سردترین مناطق، سواحل امید و ایمان و بلندی‌های «قانون» گزارش شده است.
البته «زمستان تخریب» می‌گذرد.
ولی روسیاهی سیاسی برای ذغال‌های حزبی و جناحی باقی می‌ماند.
گرچه زباله‌های «فساد اداری»، مشام همه را آزار می‌دهد، ولی عطر «خدمت خالصانه»، هوا را تلطیف می‌کند و ریه‌های جانبازان شیمیایی حال می‌آید.
ساخت و سازهای غیرمجاز در حاشیه‌ی بزرگراه‌های «ثروت‌اندوزی» و جاده‌های فرعیِ «احتکار» جلوی وزش نسیم قناعت را گرفته است.
ساخت و پاخت‌های سیاسی و اداری هم، کار نیروهای انتظامی و قضایی را با دشواری مواجه ساخته است. «پدیده» هایی که روز «گسل سهام» ساخته می‌شود، نشست خواهد کرد.
به هر حال، هوای انقلاب در «وضعیت هشدار» قرار دارد و دهک‌های انقلابی و ایثار را تهدید می‌کند. اما انتظار می‌رود «اصلاح بدنه‌ی اداری» و رساندن هوای پاک و دور از ریب و ریا از کریدور قانون به ریه‌ی ریاستمندان، اوضاع جوی را تغییر دهد و «این کار شدنی است!»
از تک تک هموطنان درخواست می‌شود در حفظ محیط زیست انقلاب و توسعه‌ی مساحت قانون بکوشند، تا آب و هوای کشور بدتر از این نشود. بالأخره آدمی به امید زنده است!
البته امروز هم با حضور به موقع نیروهای مردمی مثل چهار دهه‌ی گذشته، راه‌هی بسته شده گشوده می‌شود.
جاده‌ی انقلاب، بن‌بست نیست.
بارش‌های متناوب آگاهی (چه در فضای حقیقی چه مجازی) کف‌های روی آب و غبارهای نشسته بر سیمای نظام را از بین می‌برد و نیازی به «باران مصنوعی» نیست.
راستی… «طرح امر به معروف و نهی از منکر» به کجا رسید؟
و «لایحه‌ی حجاب و عفاف» چه شد؟
در بخش بعدی اخبار، به اطلاع شما خواهد رسید…روز خوش!