سردبير
((البته دو تفكر هست بايد هم باشد, دو رإى هست بايد هم باشد, سليقه هاى مختلف بايد باشد لكن سليقه هاى مختلف اسباب اين نمى شود كه انسان با هم خوب نباشد… اين نباشد كه ما دو دسته بشويم دشمن هم. بايد دو دوسته باشيم در عين حالى كه اختلاف داريم, دوست هم باشيم.))
(صحيفه نور, ج20, ص212)
با نزديك شدن زمان برگزارى هفتمين دوره انتخابات رياست جمهورى اسلامى ايران, و معلوم شدن نامزدهاى جريان هاى گوناگون طرفدار نظام, روند امور در مسير پرشور و حساسى قرار گرفته است.
با اين كه اكنون هيچ يك از نامزدهاى انتخاباتى, برنامه هاى سياسى, اجتماعى, اقتصادى و فرهنگى خود را اعلام نكرده اند و همه كسانى كه براى احراز اين مسووليت توانايى دارند به عرصه رقابت نيامده اند, ولى چون سه نامزد كنونى تقريبا نماينده تفكر و سليقه جريان هاى عمده وفادار به انقلاب اسلامى اند, رقابت جدى نيز در بيرون از اين حوزه نيست.
اهميت اين مقطع از آن روست كه جريان هاى مذكور, سه روحانى را نماينده گرايش هاى فكرى و برآورنده آمال و آرمان هاى خويش معرفى كرده اند; به ديگر سخن در هيچ مقطعى از دوره هاى شش گانه پيشين, همه رقيبان اصلى, روحانى نبوده اند لذا اكنون همگان در انتظارند تا ببينند سه رقيب برجسته روحانى چگونه در اين آزمون بزرگ شركت خواهند كرد و چه نوع برخورد و واكنشى در قبال همكاران خويش خواهند داشت.
على الاصول اين سه نامزد بزرگوار, نيك مى دانند كه حفظ حرمت روحانيت بسيار بالاتر از پيروزى بر رقيبان است. روحانيت وارث جريانى است كه هيچ گاه براى به دست گرفتن مقام و موقعيت, سبقت نگرفته است و تاريخ چه بسيار فقيهان و عالمان بلند پايه و نيك سيرتى را به خاطر دارد كه با اعتقاد به اعلميت خويش, مرجعيت را, براى مصالح اسلام, به ديگر فقيهان وانهاده اند و آنان نيز جز از سر تكليف دينى, اين منصب را نپذيرفته اند.
از جمله شرايط احراز مسووليت در جامعه دينى, برخوردارى از فراخناكى سينه و تحمل ديدگاه هاى مخالف است; آن كس كه از اين موهبت محروم است نه رقيب خوب و نه, در صورت پيروزى, مدير توانايى است. از اين رو, مى سزد كه كانديداهاى محترم با چهره اى گشاده و زبانى صادق, برنامه هاى خود را با مردم در ميان بگذارند و آنان را در انتخاب اصلح يارى رسانند. و مراقب باشند كه مبادا از سخنانى كه از سر تعهد دينى مى گويند, كسانى به نام حمايت از آنان برداشت ناروا نموده, به تخريب و هتك حرمت رقيبان بپردازند, يا خداى ناخواسته دشمن سوء استفاده كند.
به خاطر داشته باشيم كه امثال اين مبارزات انتخاباتى است كه نسل جوان را نسبت به سياست علاقه مند يا بيزار مى كند. بارى راست است كه برنده انتخابات فقط كسى است كه آراى بيشترى را به دست آورد, ولى پيروزى واقعى از آن كسى است كه در اين آزمون دشوار, سربلند بيرون آيد و افتخارى براى روحانيت كسب كند و شكست از آن كسى است كه حرمت اين حريم را پاس ندارد.والسلام
پاورقي ها: