درس‌های عاشورا
حجت‌الاسلام والمسلمين جواد محدثی
نشود
زمزمه خون شهیدان خاموش
سوز
عرفانی این نغمه ز سازی دگر است
سیدحسن
حسینی
و…
رازی شگفت در این «عاشورا»ست،
که نه
مشمول مروز زمان می‌شود،
نه از
جلوه و شور آن کاسته می‌گردد،
نه از
تب و تاب می‌افتد،
و نه الهام‌بخشی
آن کمرنگ می‌شود.
ایام
محرم، ایام عشق‌ورزی به خاندان پیامبر«ص»، روزهای همدلی با عترت رسول‌الله«ع» و
موسم اشک‌فشانی در سوگ مظهر عزت و افتخار، عزیز خدا و رسول، حضرت سیدالشهداء«ع»
است.
محرم،
فروردین جان‌هاست و بهار ایمان‌ها.
ماه
بیداری وجدان‌ها، شکفتن شکوفه‌های عزت و آزادگی و به بار نشستن قیام‌های ظلم‌ستیزی
و عدالت‌خواهی است.
در این
ایام، جوامع شیعی به عطر عاشورا معطر می‌شوند، دل‌های عاشقان، بی‌قرار کربلا می‌گردند،
پرچم‌های مشکی و کتیبه‌های عاشورایی، نسیم روح‌بخش حسینی را در هر کوی و برزن جاری
می‌سازند و این پیام را می‌گسترانند که:
«هر روز
عاشورا و همه جا کربلاست»
ایام
محرم، یادآور درس‌های عاشورا و تکرار پیام‌های نهضت کربلاست.
و این،
مهم‌ترین نقش احیای ایام عزای حسینی است.
پس مروری
بر این آموزه‌های ماندگار داشته باشیم.
عاشورا
به ما می‌آموزد که:
۱ـ برای
عقیده و حق باید فداکاری کرد و جان باخت تا جاودانه شد.
۲ـ
زندگی و عمر، فرصت کسب رضای خداست، پس در همه حال باید در پی آن بود.
۳ـ مرگ
شرافتمندانه، «حیات ابدی» است و زندگی با ذلت، «مرگ تدریجی» است.
۴ـ مرگ،
پل عبور به سوی آخرت است و آن سوی پل، بهشت یا دوزخ، نتیجة «عمل و انتخاب» ماست.
۵ـ در
دوران حاکمیت جور و جهل، باید با «سلاح شهادت و خون»، ظالم را شکست و پردة جهل را
درید، چون بی‌تفاوتی گناه است.
۶ـ اگر
پیشوایی امت را تبهکاران بی‌دین برعهده بگیرند، اسلام از بین می‌رود.
۷ـ امر
به معروف و نهی از منکر، رسالت دینداران و استمرار خط امامت و نبوت است.
۸ـ
مسلمان حق ندارد در برابر «فساد» و «بدعت» و «تحریف»، سکوت کند و سازش نماید.
۹ـ جز
حاکم به قرآن و متعهد به دین و قائم به قسط و خودساخته و ربّانی، کسی حق زمامداری
بر مسلمین را ندارد.
۱۰ـ مرگ
با عزت بهتر از حیات ذلیلانه است.
۱۱ـ
شعار عاشوراییان در مقابل تهدید مستکبران و جبّاران، «هیهات منا الذله» است.
۱۲ـ
انسان اگر به خدا و قیامت هم ایمان نداشته باشد، باید «آزاده» باشد.
۱۳ـ
تکیه‌گاه، مولا و سرپرست مؤمن در همه حال و در هر جا «خدا»ست.
۱۴ـ
فرهنگ عاشورا، فرهنگ «شهادت‌طلبی»، «ایثار» و «مقاومت» است.
۱۵ـ با
ستمگران زورگو، نه سازش نه تسلیم، «نبرد تا شهادت».
۱۶ـ
مبارزان راه خدا، چه بکشند چه کشته شوند، پیروزند.
۱۷ـ
قیام برای خدا شکست ندارد و «شهادت» نوعی پیروزی است.
۱۸ـ مرگ
در راه عزّت «حیات ابدی» است و شهیدان «زندگان جاوید»اند.
۱۹ـ
مدعیان مسلمانی بسیارند، اما صحنة امتحان، صادقان و مدعیان دروغین را نشان می‌دهد.
۲۰ـ
باید تابع «تکلیف» و در پی انجام «وظیفه» بود، هر چه باشد و هر جا که باشد.
۲۱ـ
آنکه به وظیفه عمل می‌کند، چه فاتح شود و چه شکست بخورد، «پیروز» است.
۲۲ـ شکم‌های
پر شده از «حرام»، دل‌ها را سنگ و گوش‌ها را سنگین و از شنیدن حق، کر می‌سازد.
۲۳ـ
«خواص» و چهره‌های شاخص، اگر در مقطع حساس به وظیفه خویش عمل نکنند، جامعه را به
ذلت می‌کشند.
۲۴ـ
رفاه‌طلبی و دنیازدگی، مانع «عمل به تکلیف» و پیروی از «حق» می‌شود.
۲۵ـ
شیعة حسین«ع»، هرگز با دشمنان اسلام و مسلمین سازش نمی‌کند و عزت خود را نمی‌فروشد.
۲۶ـ
اصلاح‌طلبی واقعی، جهاد با فساد و ظلم و تلاش برای کاستن از گناه در جامعه است.
۲۷ـ
«خون» و «شهادت»، سلاحی برنده و دشمن‌شکن است.
۲۸ـ
«خون» بر «شمشیر» پیروز است.
۲۹ـ هر
روز «عاشورا» و همه جا «کربلا» و همه ماه‌ها «محرم» هستند.
۳۰ـ
عزاداری، رمز بقای حماسة عاشوراست و «سلاح اشک»، فریاد مظلومیت است.
اینها گوشه‌هایی
از «درس‌های عاشورا» هستند. فلسفة قیام حسینی، احیای دین و ترویج نماز و گسترش
معنویات و مبارزه با منکرات و دعوت به عدالت است.
خدا کند
شاگردان لایقی در «مکتب حسینی» باشیم و در «کلاس عاشورا» از مردودشدگان نباشیم.
سوتیتر:
ایام محرم، ایام عشق‌ورزی به خاندان پیامبر«ص»، روزهای همدلی
با عترت رسول‌الله«ع» و ماه بیداری وجدان‌ها، شکفتن شکوفه‌های عزت و آزادگی و به بار
نشستن قیام‌های ظلم‌ستیزی و عدالت‌خواهی است.