پاسخ به شبهات تاریخی
مجید صفاتاج
در شماره گذشته به چگونگی شکل‌گیری سلطه یهودیان بر آمریکا اشاره شد. در این شماره به مهم‌ترین عوامل مؤثر بر سلطه صهیونیست‌ها در آمریکا می‌پردازیم که عبارتند از:
الف ـ پراکندگی جغرافیایی:
صهیونیسم جهانی با پشتیبانی مستقیم محافل یهودی امریکا اهمیت خاصی به توزیع جغرافیایی یهودیان و قرار گرفتن آنها در اماکنی که در راستای منافع صهیونیسم هستند، داده است، به‌نحوی که تا اول هزاره سوم میلادی ۹۹ درصد از یهودیان در شهرهای بزرگ مستقر شده‌اند و آرای آنها در انتخابات‌ها وزنه و قدرت قابل توجهی محسوب می‌شود و از طریق آن تصمیم‌گیری سیاستمداران تحت تاثیر آنها قرار می‌گیرد.(۱)
«در پایان یافتن قرن بیستم، تعداد افراد بزرگ‌ترین اقلیت یهودی ساکن نیویورک یک و نیم میلیون نفر بود. پس از آن لس‌آنجلس با نیم میلیون یهودی قرار دارد. پس از آن در هریک از شهرهای شیکاگو، فیلادلفیا و بوستون دویست و پنجاه هزار یهودی ساکن هستند. تعداد یهودیان در آمریکا بالغ بر ۵/۵ میلیون نفر است که ۴۳% یهودیان جهان را تشکیل می‌دهند و تقریباً یک میلیون و سیصد هزار نفر از یهودیان اسرائیل بیشترند. به همین دلیل یهودیان در اغلب انتخابات‌های امریکا در کفه برتری قرار می‌گیرند. گفتنی است که تعداد یهودیان در سراسر جهان از سیزده میلیون نفر تجاوز نمی‌کند.»(۲)
ب ـ وضع اقتصادی:
در تعالیم تورات آمده است که تمام اموال جهان از آن شماست و هرچه جمع‌کنید براى شما کافى نیست، پس بجنگید تا پول براى شما باشد.
با توجه به این آموزه، یهودیان همواره سعى کردهاند تا برای به دست آوردن سرمایه و درآمد بیشتر بر تمام مراکز اقتصادى و تجارى آمریکا پنجه افکنند و تا کنون توانستهاند ده‌ها بانک، کارخانه و شرکت بزرگ آمریکایى را در اختیار بگیرند. آنها از این ثروت هنگفت و مکنت مالى استفاده می‌کنند و توانستهاند بسیارى از رؤساى جمهور آمریکا، اعضاى کنگره وسنا را بخرند و تحت امر خود قرار دهند و از طریق این کشور، سیاست‌هاى خود را در جهان پیش ببرند.
سازمان‌ها و اتحادیههاى یهودى ایالات متحده آمریکا براى رسیدن به اهداف و مقاصد سلطه‌جویانه خود در آمریکا و سایر نقاط جهان، به‌ویژه در فلسطین موافقت کردند تا نهاد یهودى واحدى ایجاد شود که به نهایى جمع‌آورى اموال از یهودیان را انجام دهد. نام این نهاد را «مؤسسه کمک رسانى واحد یهود» گذاشته‌اند. گاهى به آن «نداى واحد یهود» نیز گفته مىشود. اموالى جمع‌آورى شده توسط این مؤسسه براى یهودیان نیازمند اروپا، مهاجرت و اسکان در فلسطین و نیز براى کمک به یهودیان نیازمند آمریکایى هزینه مىشد. «مؤسسه کمک رسانى واحد یهود» جمع‌آورى اموال را براى یهودیان آمریکا آسان کرد.
در طول جنگ جهانى دوم اکثر یهودیانى که کمک مالى مىکردند، توانستند نیازهاى سایر یهودیان را نیز برطرف کنند. در آغاز، بیشتر این اموال در داخل آمریکا هزینه مىشدند، ولی پس از تجدید نظردر مورد چگونگى مصرف اموال یهودى آمریکایى، این اموال در داخل و خارج به صورت برابر توزیع شدند و ۲۵ درصد از کل اموال نیز به یهودیان فلسطین اختصاص داده شد.(۳)
ارائه کمک مالى به رژیم صهیونیستی و فراوانى تعداد یهودیانى که به اتحاد جماهیر شوروى [سابق] مهاجرت کرده بودند، از جمله امورى بود که لزوم وجود اموالى براى حمایت از انان را مىطلبید. مؤسسه کمک‌رسانى واحد یهود منبع این حمایت بود. در سال ۱۹۶۷، این مؤسسه ۲۴۲ میلیون دلار به اسرائیل کمک کرد و در سال ۱۹۸۰ حمایت سالیانه از اسرائیل به ۳۰۰ میلیون دلار رسید. در سال ۱۹۷۴ به دنبال جنگ اکتبر ۱۹۷۳ حمایت مالى از رژیم صهیونیستی از نیم میلیارد دلار نیز فراتر رفت.
به علت اعتصابات آمریکا، مؤسسه کمک‌رسانى واحد یهود از طریق «مؤسسه کمک‌رسانى واحد اسرائیل» این اموال را از آمریکا به اسرائیل مىفرستاد که در اکثر عملیات آژانس یهود از قبیل هزینه براى جذب مهاجران جدید، برنامههاى آموزشى، پروژههاى کشاورى و خدمات دیگر به کار گرفته مىشد. اما این شیوه غیرمستقیم در هزینه کردن اموالى که یهودیان آمریکا به اسرائیل مىبخشند و همچنین وضع سیاسى شاغلان در پستهاى رهبرى آژانس یهود، در نتیجه فساد سیاسى و جانبدارانه عمل کردن در تخصیص این اموال، خشم یهودیان آمریکا، یعنى صاحبان این کمک‌ها را برانگیخت و برخوردهایى را بین رهبران آژانس یهود در اسرائیل با اتحادیههاى یهودى در آمریکا به وجود آورد. در نتیجه قانونى وضع شد که به یهودیان آمریکایى اهداکننده این کمک‌ها و اعانهها اجازه مىداد تسلط بیشترى بر نحوه هزینه کمک‌ها داشته باشند.
از اواخر دهه ۷۰ قرن بیستم، سیستم جدیدى اجرا شد که به موجب آن یهودیان آمریکا که این کمک‌ها را ارسال مىکردند با یهودیان اسرائیل ، یعنی دریافت کنندگان این کمک‌ها مىکردند مستقیماً ارتباط پیدا مىکردند.
این سیستم «نوسازى پروژهها» نامیده شد و هدف از آن به کار گرفتن تجربه یهودیان کمک کننده آمریکا در حل مشکلات اجتماعى رژیم صهیونیستی بود. از دیدگاه تشکیل‌دهندگان مؤسسه کمک‌رسانى واحد یهود، اهمیت این سیستم در همراه کردن سازمان‌ها و اتحادیههاى یهودى در کشورهاى آمریکا و اسرائیل بود. در آغاز سال ۱۹۸۵ چهل اتحادیه یهودى آمریکایى وجود داشتند که با همتایان خود در اسرائیل در ارتباط بودند و فعالیت مستقیم خود را با آنها شروع کرده بودند.(۴)
در کنار «کمک‌رسانى واحد یهود» گروه کوچکى از یهودیان لیبرال آمریکا در سال ۱۹۷۹ «صندوق اسرائیل جدید» را در آمریکا ایجاد کردند. علت ایجاد این صندوق نارضایتی گروه مؤسس آن از سیاست‌هاى دولتهاى حزب لیکود و نیز مخالفت این گروه با شیوه هزینه دارایىها توسط آژانس یهود بود. دارایىهاى صندوق اسرائیل جدید براى گروه‌هایى هزینه مىشد که در زمینه تقویت حقوق مدنى براى یهودیان و اعراب در اسرائیل، مبارزه علیه ظلم و ستم نسبت به زنان و کودکان و قربانیان تبعیض نژادى و همین طور در زمینه یافتن راهى براى صلح بین اعراب و یهودیان فعالیت مىکردند.
گروه مؤسس «صندوق اسرائیل جدید» از طرف یهودیان راست‌گرا با انتقادات تندى رو به رو شد، اما نامهاى که تدى کولیک، شهردار سابق قدس در سال ۱۹۹۰ براى روزنامه جوئیش ویک که در نیویورک منتشر مىشود فرستاد و در آن از فعالیتهاى «صندوق اسرائیل جدید» ستایش کرد، مشروعیت بیشترى به فعالیتهاى این صندوق که گروه‌هاى راست‌گرا از آن دورى مىکردند بخشید.
هدسّه یا هداساه، سازمان زنان صهیونیست نیز بزرگ‌ترین سازمان یهودى براى جمع‌آورى پول براى رژیم صهیونیستی است که در خارج از چهارچوب مؤسسه کمک‌رسانى واحد یهود فعالیت مىکند. این سازمان از زمان تأسیس با شخصیت برجسته یک زن صهیونیست به نام «هنریتا زولد» در ارتباط بود که در سال ۱۸۶۰ در شهر بالتیمور ایالت متحده آمریکا متولد شد. پدر او خاخام بنیامین زولد از مجارستان به آمریکا مهاجرت کرده بود.(۵)
امروزه «هدسه» در بین سازمان‌هاى صهیونیستى سازمان از لحاظ منابع مالى در جایگاه سوم قرار دارد. این سازمان اکثر دارایىهاى خود را براى تحت پوشش قرار دادن خدمات پزشکى در اسرائیل مثل درمانگاهها، بیمارستانها، و مراکز آموزش حرفهاى هزینه مىکند.
در کنار حمایت مالى بسیار زیاد یهودیان آمریکا از رژیم صهیونیستی که سالانه از نیم میلیارد دلار نیز فراتر مىرود، یهودیان آمریکا ساز و کارهاى سیاسى خود را در حمایت مالى از این رژیم، پیشرفتهتر کردهاند. پس از جنگ اکتبر ۱۹۷۳ و در نتیجه پیشرفتى که در روابط آمریکا و اسرائیل به وجود آمد، یهودیان احساس کردند که باید ابزار حمایت سیاسى خود را تغییر دهند. پس از آن حجم کمکهاى آمریکا به رژیم صهیونیست ناگهان افزایش قابل توجهى پیدا کرد و چندین برابر شد و به سه میلیارد دلار رسید. این مسئله کمکهاى اقلیت یهودى آمریکا را کمرنگ و کماهمیت جلوه مىدهد و این اقلیت دیگر اصلىترین منبع حمایت مالى رژیم صهیونیستی به حساب نمىآید.
منابع مالى جدید سبب تغییر در نوع حمایت یهودیان آمریکا از اسرائیل شد. حالا دیگر وظیفه اصلى آنان تلاش براى تداوم حمایت آمریکا از اسرائیل بود و اینکه با هر تلاشى که به این حمایت ضربه بزند یا مانع آن شود، با قدرت برخورد کنند.(۶)
ج ـ سازماندهى مناسب:
از زمانى که یهودیان در بیش از سیصد سال قبل براى اسکان به آمریکا رفتند تا آغاز قرن ۲۱، اصل فعالیت اختیارى، عامل اساسى در سازماندهى یهودیان در آمریکا محسوب مىشد، در حالى که یهودیان در اروپا و شمال آفریقا به عنوان یک اقلیت مجبور بودند امور خود را از طریق دولتهاى این مناطق سازماندهى کنند تا زمانى برسد که گروهى را تشکیل دهند که نمایندگى آنان را در برابر قدرت حاکمه به عهده داشته باشد.
اما این امر در آمریکا اختیارى و داوطلبانه بود و دولت نیز به آن توجه نداشت. هر چند بىتوجهى دولت آمریکا به امور داخلى یهودیان به نفع آنان بود، خود یهودیان در بعضى مواقع نمىتوانستند بین خودشان اتحاد و یکپارچگى ایجاد کنند.(۷)
ارتباط داوطلبانه در حیات مدنى آمریکا تأثیرات مثبتى بر یهودیان داشت، اما از بعضى تأثیرات منفى هم به دور نبود، لذا یهودیان سازمان‌ها، اتحادیهها و نهادهایى را برای حفظ ارتباطاتشان ایجاد کردند. همچنین سازمان‌هاى بسیارى را برای پوشش دادن به نیازهاى دینى، فرهنگى و قومى خود تأسیس کردند. تنها مانع بر سر ایجاد این سازمان‌ها محدودیت مالى بود.(۸)
رهبران سازمان‌هاى یهودى سعی کردند یهودیان غیروابسته را از طرق مختلفى همچون اقناع کردن، فشارهاى اجتماعى و تحریک دینى جذب کنند، اما به‌رغم این تلاشها، بخش قابل توجهى از این یهودیان، همچنان خارج از چهارچوب گروهى و جمعى قرار داشتند.
وضع اقتصادى متمایز یهودیان آمریکا و ثروتمندى آنان امکان کمک به یهودیان سراسر جهان را برای آنها فراهم آورد. با ارتقای جایگاه ایالات متحده آمریکا در طول جنگ جهانى دوم، بر قدرت یهودیان آمریکا نیز افزوده شد تا جائی که امریکا به مرکز رهبرى یهودیان سراسر جهان تبدیل شد. سختىها و پراکندگى یهودیان اروپا در طول جنگ جهانى دوم، خلأیى را در رهبرى آنان به وجود آورده بود، خلائی که غیر از یهودیان آمریکا کسى نمىتوانست آن را برطرف کند، زیرا آنها بزرگ‌ترین اقلیت یهودى‌ای بودند که وضعشان در طول جنگ تغییر نکرد و هیچ آزار و اذیتى به آنان نرسید.
پس از جنگ جهانى دوم، فعالیت اقلیت یهودى آمریکا از طریق شبکه گستردهاى از سازمان‌ها، اتحادیهها و نهادها انجام مىگرفت. این شبکه تمام زمینههاى دینى، اجتماعى، آموزشى، بهداشتى و رفاهى را تحت پوشش قرار مىداد، همه نوع کمکى به رژیم صهیونیستی مىکرد و مدیریت روابط بین اقلیت یهودى را با طرفهاى غیریهودى داخل و خارج آمریکا بر عهده داشت.
گروه‌هاى یهودى سازمان یافته آمریکا از تمام شیوهها براى فشار بر دستگاه‌هاى دولتى آمریکا استفاده مىکردند.(۹)
به دنبال تحولات بینالمللى و پیامدهاى منفى یا مثبت آن بر کل یهودیان یا گروه‌هایى که در مکان‌هاى مختلفى پراکنده بودند، سازمان‌هاى یهودى مجدداً سازماندهى شدند تا با محیط متغیر خود تناسب داشته باشند. در حالى که بعضى از سازمان‌هاى قدیمى همچنان به حال خود باقى ماندند، بقیه سازمان‌ها منحل شدند و به جاى آنها، سازمان‌هاى جدید و قدرتمندى تأسیس شدند که از نفوذ قومى و مؤثرى نیز برخوردار بودند.
منبع:
۱- صفاتاج، مجید، دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل، جلد چهارم (تهران: انتشارات آرون، ۱۳۸۹) ص ۲۳۱
۲ – عنابه، جلال، قدرت یهودیان در آمریکا، محمد رضا بلوردی (تهران: مؤسسه مطالعات اندیشه سازان نور، ۱۳۸۶)، ص ۲۸
۳ – همان، ص ۵۴
۴– صفاتاج، مجید، پیشین، ص۲۳۳
۵- پیشین، صص ۵۶ ـ ۵۴
۶ – همان، ص ۵۸
۷- صفاتاج، مجید، پیشین، ص۲۳۴
۸- عنابه، جلال، پیشین، ص ۵۱
۹- همان، ص ۵۲
سوتیترها:
۱٫
پس از جنگ جهانى دوم، فعالیت اقلیت یهودى آمریکا از طریق شبکه گستردهاى از سازمان‌ها، اتحادیهها و نهادها انجام مىگرفت. این شبکه تمام زمینههاى دینى، اجتماعى، آموزشى، بهداشتى و رفاهى را تحت پوشش قرار مىداد، همه نوع کمکى به رژیم صهیونیستی مىکرد و مدیریت روابط بین اقلیت یهودى را با طرفهاى غیریهودى داخل و خارج آمریکا بر عهده داشت.
۲٫
به دنبال تحولات بینالمللى و پیامدهاى منفى یا مثبت آن بر کل یهودیان یا گروه‌هایى که در مکان‌هاى مختلفى پراکنده بودند، سازمان‌هاى یهودى مجدداً سازماندهى شدند تا با محیط متغیر خود تناسب داشته باشند. در حالى که بعضى از سازمان‌هاى قدیمى همچنان به حال خود باقى ماندند، بقیه سازمان‌ها منحل شدند و به جاى آنها، سازمان‌هاى جدید و قدرتمندى تأسیس شدند که از نفوذ قومى و مؤثرى نیز برخوردار بودند.