از نویسنده رساله نوین عبد الکریم بی آزار شیرازی
کلمه محرم که جمع آن محارم است از ماده حرم و حرام می باشد و مفهوم لغوی آن همان طور که ابن منظور در لسان العرب ماده حرم صفحه ۶۱۵ ذکر نموده عبارت است از آن چه را که خداوند حرام کرده است:(والمحارم:ماحرم الله)
و در فقه به معنای کسانی است که ازدواج با آن ها حرام است چنان که در کتاب جواهر الکلام علامه شیخ محمد حسن نجفی ج ۲۹، ص ۷۲ آمده:
و کذا ان ینظر الی المحارم التی محرم علیه نکاحهن.
و نیز در کتاب تحریرالوسیله امام خمینی روحی له الفدا جلد ۲ ص ۲۴۳ می خوانیم:
والمراد بالمحارم من یحرم علیه نکاههن
این عبارت در صفحه ۷۰ رساله نوین ج ۳ چنین ترجمه شده شده ”
مقصود از محارم کسانی هستند که ازدواج با ان ها حرام است
با توجه به مفهوم لغوی و فقهی محرم و محارم بیان مفهوم آن در صفحه ۷۰ تحت عنوان فصل ۴ را در صفحه ۷۹ محارم قرار دادیم و برای تاکید به این که مقصود از این کلمه همان معنای لغوی و فقهی است در زیر عنوان محارم معنای حقیقی این کلمه آمد
کسانی که نمی توانند با یکدیگر ازدواج کنند و باز این کلمه در صفحه ۸۰ با همین مفهوم تکرار شده کسانی که از راه شیرخوارگی با آن ها بستگی پیدا می شود باشرایط زیر محارم رضاعی محسوب می شوند و ازدواج با آن ها حرام است.
بنابراین وقتی ما در صفحه ۸۲ خواهر زن را در جدول محارم سببی آورده ایم به معنای حرام بودن ازدواج با خواهر زن است (تا وقتی که خواهر دیگر همسر اوست)
متاسفانه بعضی بدون توجه به معنای لغوی و فقهی محرم و محارم و قرینه صارفه ای است که ما مکررا برای آن ذکر کرده ایم و بعضی کلمه مذکور را به معنای عرفی یعنی حلیت نگاه کردن گرفته اند.در صورتی که مقصود تنها حرمت ازدواج باخواهر زن است نه حلال بودن نگاه به خواهرزن و این مساله کاملا بدیهی و مورد اتفاق همه فقهاء اسلام است که نگاه کردن به خواهر زن حلال نیست.
بنابراین اشتباه از تبادر مفهوم از تبادر مفهوم عرفی و مجازی کلمه محرم و محارم در اذهان مردم و عدم توجه به معنای حقیقی و فقهی و قرینه صارفه از معنای مجازی سرچشمه میگیرد.
البته برای رفع هر گونه شبهه از طریق رادیو و تلویزیون و جرائد این مسئله را توضیح داده ایم و در چاپ اول این مسئله را به طور مفصل و به صورت روشن تری آورده ایم.
