پروفسور “بل” متخصص در علوم سیاسی از دانشگاه تکزاس آمریکا، در بیست و یک مه ۱۹۸۳ (۳۱/۲/۶۲) به کویت می آید و در دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی، تحت عنوان “انقلاب ایران و جنگ عراق- ایران”، سخنرانی مفصلی ایراد می کند.
دوست و دشمن برای شنیدن سخنان پروفسور آمریکائی به دانشگاه می آیند و در حالی که همه توقع داشتند، سخنرانی به نفع آمریکا و عراق باشد، به چشمهای حیرت زده ای که به سوی او دوخته شده بود،ناگهان دیدند تمام بحث در عظمت انقلاب و شخصیت خارق العاده امام و خلاصه، دفاع از ایران اسلامی و اعتراض به عراق جنایتکار است.
سفارت عراق، اعتراضی رسمی، تقدیم به دولت کویت می کند. دولت کویت به وحشت افتاده، پروفسور “بل” رامحترمانه! اخراج می نماید.
دوستان “پاسدار اسلام” متن سخنرانی را – که در سطح وسیعی توسط علاقمندان به انقلاب اسلامی در کویت پخش شده بود -برای ما ارسال نموده اند که گزیده هائی از آن را، در ارتباط با انقلاب و امام به عرض خوانندگان عزیز می رسانیم:
تحلیلگران و متخصصین علوم سیاسی، پیروزی انقلاب را باور نداشتند، بلکه هر لحظه منتظر نابودی آن بودند، تا اینکه جنگ عراق و ایران پیش آمد، انقلاب جوان با سیل مشکلات توان فرسائی که به آن روی آورده بود،انتظار شکست آن در برابر عراق هر لحظه بیشتر می شد،زیرا گذشته از آن مشکلات گسترده، روحانیون نیز از اداره کشور و در امور سیاسی و اقتصادی چندان آگاهی نداشتند، ولی آنچه گذشت، عکس این تحلیل را نشان داد و برای همگان ثابت شد که روحانیون مهارت و تخصص کافی در امور سیاسی داشته و کشور را به بهترین وضعی می توانند اداره کنند. اینک همه می خواهند بدانند، دلیل این پیروزی و پایداری چیست؟ در اینجا فهرست وار به این چند عامل که در پیروزی و بقاء انقلاب مؤثر بود، اشاره می‌کنم:
- شخصیت امام خمینی:
امام خمینی رهبری است نیرومند، هشیار،با استقامت، شجاع و سیاستمداری زبردست آنچه ضعفا و فقرا می خواهند، همان را می بیند و همان را می خواهد. اگر کلمه ای گفت، همان می شود و لا غیر.
به غربیها اعتنائی نمی کند و برای ایرانیان غرب زده نیز اهمیتی قائل نیست.
همواره از واژه ها و اصطلاحهای قرآنی در سخنان خود استفاده می کند، و با این روش فرش را از زیر پای چپ گرایان بیرون کشید، و اگر تا قبل ازامام واژه “مستضعفین” را به آنها آموخت.
به علت اعتکاف دائمی امام در منزل، غربیها را به این اندیشه واداشت که امام بیمار است و پیوسته خبرهای دروغی- در این زمینه- منتشر ساختند، ولی امروز که پنج سال از انقلاب می گذرد، امام کاملاً تندرست و سالم هستند و تا مدتی طولانی بین ما خواهد بود.
در هر صورت تا غرب شخصیت امام را نشناسد، بیچاره است.
در اینجا لازم است متذکر شوم که غربیها هر چندی یکبار ادعا می‌کنند،شخصیت امام کاهش یافته و مردم از ایشان اطاعت نمی‌کنند!! این سخن، تنها به این دلیل دروغ است که می بینیم همواره مردم به سوی جبهه های جنگ می شتابند و علاقه خود را به مرگ (شهادت)ابراز می دارند و تنها انگیزه ای که آنان را به چنین کاری وا می دارد علاقه فراوان به امام و اطاعت از اوامر ایشان است.
- انقلاب ایران، انقلابی مردمی است و تکیه گاهش مردم است.
- نیروهای مسلح در طول سالهای پس از انقلاب، آبدیده و با صلابت شدند. و جالب اینکه همگام با آنان، سپاه پاسداران نیز –که نیروئی است صددرصد مردمی- تشکیل شد. و ارتش و سپاه همه در خط امام و پیرو ایشان هستند.
- ایدئولوژی تشیع از عوامل بسیار مهم در نیرو دادن و قدرت بخشیدن به انقلاب است. زیرا این ایدئولوژی، بر دلیل و برهان و عقل و منطق استوار است و در تمام موارد زندگی – حتی مرگ- بر تعهد کامل اعتماد دارد.
- اقتصاد ایران در وضع بسیار خوبی قرار گرفته است، و تکنولوژی در حال پیشرفت می‌باشد.
- استخراج نفت در سال گذشته بالا رفت و درآمد کشور به ۲۳ میلیارد دلار رسید که این درآمد بخوبی از پس جنگ و ادارۀ کشور ودیگر کارها بر می آید.
- برنامه ۸ ماده ای اخیر امام در ۱۵ دسامبر ۸۲(۲۴/۹/۶۱)، عاملی مهم در تثبیت و تقویت انقلاب است.
- دولت در فرصتی مناسب، حزب توده را منحل کرد، و ۶ نفر از بزرگترین اعضای این حزب به جاسوسی به نفع شوروی اعتراف کردند. البته نباید این مسئله، به عنوان مصالحه ای با غرب تلقی شود زیرا هنوز شیطان بزرگ، آمریکا است.
- جنگ ایران و عراق به جای اینکه ایران را به شکست بکشاند، عراق را –با طرز اعجاب آمیزی- با شکست روبرو ساخته است، و دیگر دیر شده است که عراق توان مقاومت در برابر ارتش و سپاه منسجم ایران را داشته باشد.
***
در کوتاه سخن: ایران یک کشور بزرگ است، ایران دارای بزرگترین نیروی مسلح در منطقه است، بنابراین، ایران را یک ابرقدرت می توان نام برد. و این انقلاب باقی خواهد بود و همچنان به پیش خواهد رفت حتی اگر امام خمینی نیز در بین مردم نباشد. و بر کشورهای منطقه است که در اینگونه مسائل احساساتی برخورد نکرده و با ایران همکاری نمایند و دیگر منتظر دگرگونیهای ریشه ای در ایران نباشند که برای آنها سودی ندارد و ایران هم از خط انقلابی خود دور نخواهد شد.