سخنان معصومین (ع)

کلامکم نورٌ واَمرکم رشدٌ

رسول اکرم (ص):

” یا علی ! سبعهٌ من کنَّفیه فقد استکمل الإیمان وابواب الجنه مفتحه له: من اَسبغ وضؤه،واحسن ” ” صلاته،وادی ّزکاهّماله،وکفّ غضبه،وسجن لسانه “”واستغفر لذنبه،واَدی النصیحه لأهل بیت نبیه ”   ( بحارالنوار )،ج۷۷،ص ۵۱)

– ای علی !هفت خصلت است که اگر درکسی جمع شود ایمانش کامل ودر های بهشت به رویش بار خواهدبود: کسی که وضویش را کامل بگیرد،ونمازش را خوب انجام دهد،وزکاتش را بپردازد  آمرزش بخواهد،واهل بیت پیامبرش را یاری نماید.

امیرالمؤمنین (ع) :

” شر الزاد اِلی المعاد،احتطاب ظلم العباد ” (بحار ج ۷۷ ص ۴۳۲)

-بدترین توشه برای روز قیامت به دوش کشیدن بار ستم به بندگان است.

امام مجتبی (ع) :

“اَسلم القلوب ما طهر من الشبهات ” ( تحف العقول ص ۲۳۸ )

– سالمترین دلها آن است که از شبه ها پاک شود.

امام حسین (ع) :

” ان حوائج الناس الیکم من نعم الله علیکم فلا تملوا النعم “. ( بحارانوار،ج ۷۸ صفحه ۱۲۶)

– رجوع مردم به شما دربرآوردن نیازهایشان،از نعمتهای خداند برشما است،پس شما از این نعمتها خسته نشوید. (قابل توجه کلیه افراد بویژه مسئولین امور)

امام زین العابدین (ع)

“ایاک والإبتهاج بالذنب فإن الإبتهاج به اعظم “من رکوبه” ( بحار النوار ؛ج ۷۸،صفحه ۱۵۹).

-زنهار از خرسندی ومسرت به گناه خویش،زیرا خوشحال بودن از گناه سنگین تر است از انجام دادن آن گناه.

امام محمدباقر(ع) :

“ان الله –تعالی- اَشد فرحا بتوبه عبده من رجل اَضل راحلته وزاده فی لیلهظلماء فوجدها،فالله اَشد فرحا بتوبه عبده من ذلک الرجل براحلته حین وجدها “( کافی،ج ۴، ص ۱۶۷)

– همانا خدای تعالی خشنودتر است به توبه وبازگشت بنده خود،از کسی که شتر وتوشه خود را در شب تاری گم کند سپس آن را بیابد. آری،خداوند به توبه بنده اش خوشنودتر است از آن مردد هنگامی که شتر خود را پیدا کند.

امام صادق (ع):

“العامل علی غیره بصیره کالسّائر علی غیر الطریق “”فلا تزیده سرعه السیر الا بعداً”.( بحار ج ۷۸،ث ۲۲۴)

کسی که عملی را بدون بینش انجام دهد،مانند کسی است که در بی راهه سیر می کند،که(هرچه بیشتر رود ) سرعت سیر او را  از مقصد دورتر می کند.

امام کاظم (ع) :

“عونک للضعیف من أفضل الصدقه ” ( بحار ج ۷۸ ص ۳۲۶)

یاری کردن تو ضعیفان راازبهترین صدقات است.

امام عسکری (ع) :

” خصلتان لیس فوقهما  شیئ ٌ ک الإیمان بالله ونفع الإخوان ( بحار النوار، ج ۷۸،ص۷۳۴). دوخصلت  است که از آنها برتر نیست:ایمان به خدا ونفع رساندن به برادران.

امام زمان (عج):

“واما وجه الاِنتفاع بی فی غیبیتی فکالإنتفاع بالشمس ” اِذا غیبها السحاب “.(بحار النوار،ج ۷۸ص ۳۸۰)

واما صورت استفاده از من در غیبت،مانند استفاده اشیاء از خورشید است هنگامی که ابرها او راپنهان کنند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *