گزارشى كوتاه از كشمير
تذكار:
كشورهاى اسلامى، سرنوشت مشتركى
دارند، بدان سان كه گويى آنچه بر يكى از آنان رفته، بر ديگران نيز رفته است.
اهتمام و آگاهى از اين سرنوشت، وظيفه همگان است.
كشمير مظلوم از زمره اين
كشورهاست كه بايسته است مسلمانان در جريان كشتار و ويرانگريهاى دولت هند، در اين
منطقه، بيش از پيش قرار گيرند، از اين رو گزارش كوتاهى را كه، پروفسور “اليف الدين
ترابى”؛ مدير كل مركزتبليغاتى كشمير از اسلام آباد(پاكستان) براى مجله ارسال داشته،
تقديم حضورتان مىكنيم.”واحد گزارش و خبر مجله”
بسم الله الرحمن الرحيم
از سال 1948 ميلادى تا لحظه
نوشتن اين مقال، مسأله كشمير بدون دستيابى به هيچ راه حلّى همچنان در آسياب
سازمان ملل مىچرخد، لذا قربانيان اين بحران راه مبارزه را برگزيدهاند. امروزه
حمل اسلحه براى نوجوانان مسلمان كشميرى امرى عادى است كه با آن به متجاوزين هندى،
درسهاى تلخ و عبرت آموزى مىدهند.
دولت هند تلاش فراوانى مىكند
تا در برابر دنيا به تجاوز و اشغال كشمير، لباس قانون و آزادى و عدالت بپوشاند،
اما خيلى زود پرده از روى اين ادعاهاى پوچ و ساختگى و وعدههاى دروغين آنان
برداشته مىشود و كينهاى را كه هندويان از مسلمين در دل دارند بر همگان آشكار
مىگردد.
بالاگرفتن مبارزه ملت كشمير
عليه اشغالگران هندى دولت هند را بر آن داشت تا براى سركوبى اين جنبش، نيروهاى
زيادى را روانه اين ولايت نمايد، آمارهاى جديد حاكى از آن است كه در هر كيلومتر از
خاك كشمير سيصد و شصت سرباز هندى وجود دارد؛ يعنى هر سرباز هندى وظيفه مراقبت از
سه كشميرى را به عهده دارد و با رجوع به آمارهايى كه بعضى از سازمانهاى
بينالمللىِ بىطرف تهيه كردهاند عمق جنايات هند در كشمير – كه دست كمى از جرايم
نازيان در جنگ جهانى دوّم ندارد – بر ما روشن مىگردد.
آمار جنايات هند از سال 1990
تا اكتبر 1993 در ولايت جامو و كشمير طبق گزارش سازمانهاى بىطرف از اين قرار است:
كشته شدگان:41415 نفر.
مجروحين:59325 نفر.
دانش آموزان سوزانده شده:200 نفر.
دانشجويانى كه در دانشكدهها سوزانده شدهاند:575
نفر.
جسدهاى غرق شده و گرفته شده از رود جهلم:342
جسد.
تجاوزبه زنان ودختران بين سن هفت تا
هفتادسالگى:3395 مورد.
ناتوانان جنسى و عاجزين از ازدواج به سبب
شكنجه:43135 نفر.
زندانيان:39506 نفر.
و طبعاً اين آمار حقيقى جنايات
آنها نيست، زيرا بسيارى از زنان و يا خانوادهها براى حفظ آبرو و حيثيت خانواده دست
به خودكشى مىزنند و از ابراز آن مىپرهيزند.
همه اين تجاوزات و مظالم به
اضافه جرائمى از قبيل: به آتش كشيدن صدها مسجد، بيرون راندن روزنامه نگاران بين
المللى و مدافعين حقوق بشر و منع آنان از دخول به كشمير، اخراج هزاران كشميرى از
ادارات و افزايش رقم بيكارى.
در گزارش سال 1993 سازمان حقوق
بشر آسيا (آسياوتش) آمده است كه شمار روزانه كشتار در كشمير از 20 به 23 نفر
افزايش يافته است كه اين تعداد با شليك نيروهاى هندى به شهادت مىرسند.
درهمين زمينه يكى از سازمانهاى
حقوق بشر آلمان با ارسال نامهاى به نخست وزير هند از زيرپا گذاشته شدن
ابتدايىترين حقوق انسانى در كشمير توسط نيروهاى هندى ابراز نگرانى نموده و ضمن
اشاره به تجاوزات دسته جمعى به زنان مسلمان در اين ولايت بحران زده از فروپاشى
اخلاقى ارتش هند سخن به ميان آورده و متذكر شده كه دولت هند با آن همه ادعاهاى
دموكراسى خواهانهاش، كشمير را به سياهچال شكنجه تبديل نموده است، در همين نامه از
محروميتهاى درمانى در كشمير و بازداشت غيرقانونى هزاران دانشمند و روشنفكر بىگناه
ياد شده است.
سازمان جهانى حقوق بشر فرانسه
نيز طى گزارشى از نتايج سفر هيأتى از اين سازمان به كشمير در سال 1993 ميلادى اين
چنين مىگويد: به خاطر عدم اجازه دولت هند از ورود اين گروه به بخش اشغالى ولايت
به ديدارى از بخش آزاد شده تحت تابعيت پاكستان اكتفا نموديم. سپس متذكر مىشود:
نزديك به بيست هزار نفر از آوارگان جا داده شده در كشمير آزاد در وضعيت معيشى
بسيار دشوارى به سر مىبرند… و از موارد شكنجه و تجاوزات دسته جمعى به زنان نيز
به گواهى كسانى كه عملاً هدف اين جنايات قرار گرفتهاند استناد كرده و اضافه
مىكند ملّت كشمير با هر قيمتى خواهان جدايى از هند است.
در همين حال براى خريد آراء و
دفاع از جنايات هند در برابر شكايات جنايى عليه اين كشور در كنگره آمريكا، دولت
هند با چند تن از اعضاى اين مجلس گفتگوهايى را به انجام رسانده است.
دولت هند قصد دارد با استفاده
از تجربيات اسرائيل در سركوبى ملّت مسلمان فلسطين و مشاركت عملى افسران اسرائيلى
در سركوبى مبارزه مسلمين كشمير و سكوت جامعه بين المللى در برابر اين جرائم راه را
بر پيروزى مسلمانان در اين منطقه اسلامى ببندد.