استفاده از نور درمانى براى معالجه بيمارىها
نور مى تواند بيمارىهايى نظير سرطان, سل, هيپاتاتيس, ذات الريه و بسيارى از بيمارىهاى ويروسى و شمارى از بيمارىهاى روانى را درمان كند.
خواص اين پديده ديرآشنا, به تازگى مورد توجه محققان قرار گرفته است.
به نوشته هفته نامه ساندى تايمز چاپ لندن, نور كه از اجزاى اصلى ايجاد حيات در زمين به شمار مى رود, توانايى احساس را در موجودات برمى انگيزد.
بسيارى از افراد در فصول پاييز و زمستان براى ابتلا به انواع امراض آمادگى بيش ترى پيدا مى كنند.
علت اين امر بروز سرما و رطوبت نيست, بلكه كاسته شدن از ميزان نورى است كه به وسيله بدن دريافت مى شود. با كاسته شدن از طول روز, هورمون ملاتونين كه در بدن جانوران حالت خواب زمستانى به وجود مىآورد, در بدن برخى از اشخاص به فعاليت بيش از حد مى افتد و سبب مى شود اين قبيل افراد دچار حالت رخوت و خواب آلودگى و سستى شوند و از ميزان توانايى آنان به كار و فعاليت كاسته شود و براى ابتلا به امراض مختلف آمادگى پيدا كنند.
كمبود نور به خصوص در فصل زمستان و يا در كشورها و مناطقى كه آفتاب در آن كم مى تابد, سيستم ايمنى بدن افراد را تضعيف مى كند. هرچه نور كم ترى به بدن برسد, شمار الكترون هايى كه به واسطه تحريك شدن بر اثر برخورد با فوتون هاى نور در بدن به حركت درمىآيند كاهش مى يابد و هرچه از ميزان تعامل اين نوع الكترون ها با سلول هاى بدن كاسته شود, بدن آمادگى بيش ترى براى ابتلا به بيمارى پيدا مى كند.
عكس اين حالت در هنگام بهار و تابستان به وقوع مى پيوندد كه تابش فوتون هاى نور به بدن موجب مى شود يكى از مهم ترين پيام برنده هاى عصبى يعنى سروتونين به مقدار زياد در بدن توليد شود و پيام رشد عضلات و تقويت سيستم ايمنى را به بخش هاى مختلف بدن مى رساند و جلوى توليد هورمون ملاتونين را مى گيرد.
به عبارت ديگر, درست همان طور كه گياهان با دريافت نور عمل فتوسنتز انجام مى دهند و از نور براى خود انرژى و غذا تهيه مى كنند, در بدن جانوران نيز فراگردى مشابه از نور براى زنده كردن ارگانيزم هاى مختلف بدن بهره مى گيرد.
تحقيقات اخير نشان داده است نورى كه از راه چشم به مغز مى رسد تنها براى رويت و بينايى به كار گرفته نمى شود. بيست درصد از اين نور از پشت شبكيه و از مسيرى كه ارتباطى با مسإله رويت ندارد به بخش هاى اساسى مغز نظير هيپوتالاموس و غده هيپوفيز و غده صنوبرى مى رسد و به كار تمشيت برخى از مهم ترين فراگردهاى حياتى بدن, يعنى تنظيم سطح هورمون هاى مورد نياز, مقابله با استرس و تنش, تنظيم كاركرد سيستم خودكار شبكه عصبى, تنظيم كاركرد سيستم ليمبيك در مغز كه جايگاه عواطف و احساسات است, تنظيم كاركرد سيستم هاى مسوول سوخت و ساز و توليد مثل و تنظيم ساعت درونى بدن مى پردازد.
همين شناخت تازه, محققان را به اين نتيجه رسانده است كه اگر بتوان از نور به خوبى بهره گرفت, مى توان از آن به عنوان يك شفا دهنده بسيار موثر در مقابله با بسيارى از بيمارىها استفاده به عمل آورد. به عبارت ديگر نور نيروى تنظيم كننده حيات در جانداران به شمار مىآيد و بهره بردارى بهينه از آن, سبب تداوم بهينه حيات موجود زنده مى شود.
اهميت نور در فعاليت ارگانيزم هاى زنده, امرى است كه از ديرباز نوعى شناخت اجمالى از آن وجود داشته است. به عنوان مثال سربازانى كه در جنگ ها زخمى مى شدند از اين نكته مطلع بودند كه زخم ها در مجاورت هوا و نور آفتاب سريع تر بهبود مى يابند. برخى از اقوام كهن بر اين باور بودند كه هر يك از رنگ هاى رنگين كمان از يك خاصيت درمانى موثر برخوردار است.
امروزه در بخش هاى مراقبت ويژه در بيمارستان ها از نور آبى استفاده مى شود, زيرا اين نكته مشخص شده كه نور آبى آرامش بخش و تسكين دهنده است.
در زمان حاضر پنج نوع نور درمانى به وسيله پزشكان به رسميت شناخته شده است اين پنج نوع عبارت اند از معالجه با ديود نورىLED , معالجه با نور ماورإ بنفش, پرتوهاى ليزرى كم انرژى براى درمان كوفتگى ها و كبودىها و زخم ها.
در اين ليزرها از نور قرمز استفاده مى شود. زيرا در ميان نورهاى طيف مريى, از بالاترين ميزان نفوذ در بدن برخوردار است.
يك روش نور درمانى ديگر كه در آن نيز از نور قرمز بهره گرفته مى شود, درمان فوتوديناميكPDT كه در معالجه سرطان از آن كمك گرفته مى شود. از اين روش همراه با داروهاى حساس به نور استفاده مى شود. نور قرمز با داروهايى كه به بيمار داده مى شود, سيستم ايمنى بدن وى را تقويت مى كند و بدان اجازه مى دهد كه سلول هاى سرطانى را نابود سازد.
آخرين شيوه تاكنون پذيرفته درمان به وسيله نور و بهره گيرى از پرتوهاى قدرتمند نور به مدت نيم ساعت در روز براى درمان كسانى است كه در اثر تغيير فصول و كاسته شدن از طول روز دچار افسردگى و روان نژندى مى شوند.
پاورقي ها: