حفـظ زبـان
رسول خدا(ص): ((طوبى لمن امسك الفضل من لسانه و من انفق الفضل من ماله)). (1)
خوشا به حال كسى كه از زيادگويى پرهيز كند و زيادى مال خود را در راه خدا انفاق نمايد.
رسول خدا(ص): ((رحم الله عبدا تكلم خيرا فغنم إو سكت من سوء فسلم)).(2)
خدا رحمت كند بنده اى را كه حرف خوب بزند پس سود ببرد يا از بد كناره گيرى كند و سالم بماند.
رسول خدا(ص): ((احفظ لسانك, ويحك و هل يكب الناس على مناخرهم فى النار الا حصائد السنتهم)).(3)
زبانت را نگهدار, واى بر تو آيا مردم را جز دروشده زبانشان به رو در آتش مى افكند.
امام على بن الحسين(ع): ((ان لسان ابن آدم يشرف على جميع جوارحه كل صباح فيقول: كيف اصبحتم؟ فيقولون: بخير ان تركتنا, و يقولون الله الله فينا و يناشدونه و يقولون: انما نثاب و نعاقب بك)).(4)
در هر بامداد زبان آدميزاد بر تمام اعضايش مشرف مى شود و مى گويد: چگونه صبح كرديد؟ گويند: اگر تو ما را رها كنى خوبيم و مى گويند: خدا را
خدا را نسبت به ما به يادآور و سوگندش دهند و گويند: ما به سبب تو ثواب و عقاب مى شويم.
امام باقر(ع): ((كان ابوذر رحمه الله عليه ـ يقول: يا مبتغى العلم ان هذا اللسان مفتاح خير و مفتاح شر فاختم على لسانك كما تختم على ذهبك و ورقك)).(5)
ابوبصير گويد: شنيدم امام باقر عليه السلام فرمود: ابوذر مى گفت اى دانش جو همانا اين زبان كليد خير و كليد شر است پس همان گونه كه بر طلا و نقره ات مهر مى زنى بر زبانت مهر بزن.
امام صادق (ع): ((ان النوم راحه للبدن والنطق راحه للروح والسكوت راحه للعقل)).(6)
خواب آسايش بدن, سخن گفتن آسايش روح و سكوت آسايش عقل است.
امام صادق(ع): ((لايزال العبد المومن يكتب محسنا مادام ساكتا فاذا تكلم كتب محسنا إو مسيئا)).(7)
بنده مومن تا آن زمان كه خاموش باشد نيكوكار نوشته مى شود و آن زمان كه سخن گفت يا نيكوكار است يا گنه كار.
قال ابوالحسن الرضا(ع): ((من علامات الفقه الحلم والعلم والصمت, ان الصمت باب من ابواب الحكمه ان الصمت يكسب المـحبه, انه دليل على كل خير)).(8)
از نشانه هاى فقاهت بردبارى و علم و خاموشى است, همانا خاموشى يكى از درهاى حكمت است, همانا خاموشى محبت مىآورد و راهنماى هر امر خيرى مى باشد[ زيرا انسان با تفكر به هر خيرى مى رسد و خاموشى موجب تفكر مى شود]
پاورقي ها: