سخنان معصومان
امامت و رهبرى
امام على عليه السلام : ((حق على الامام ان يحكم بما انزل الله و ان يودى الامانه فاذا فعل فحق على الناس ان يسمعوا له و ان يطيعوا و ان يجيبوا اذا دعوا)).(1)
بر امام لازم است كه طبق آنچه خداوند فرود فرستاده حكم (حكومت) كند و امانتى را كه خداوند به او سپرده است ادا كند, هر گاه چنين كرد بر مردم واجب است سخنش را بپذيرند و فرمانش را اطاعت كنند و به خواستهاى او پاسخ مثبت دهند.
امام على عليه السلام : ((ان الله جعلنى اماما لخلقه ففرض على التقدير فى نفسى و مطعمى و مشربى و ملبسى كضعفإ الناس, كى يقتدى الفقير بفقرى و لا يطغى الغنى غناه)).(2)
خداوند مراامام خلق خود قرار داده و بدين جهت بر من واجب كرده كه زندگى شخصى خود, خوردنى, نوشيدنى و لباس خود را مانند مردم ناتوان اندازه گيرى كنم تا فقير به فقرم اقتدا كند و ثروتمند را ثروت به طغيان وادار نسازد.
امام على عليه السلام : ((و فى هذا اوضح دليل على انه لابد للامه من امام يقومه بامرهم, فيإمرهم و ينهاهم, ويقيم فيهم الحدود, و يجاهد العدو, و يقسم الغنائم, و يفرض الفرائض و يعرفهم ابواب ما فيه صلاحهم, و يحذرهم ما فيه مضارهم, اذ كان الامر والنهى احد اسباب بقإ الخلق و الا سقطت الرغبه والرهبه و لم يرتدع و لفسدت التدبير و كان ذلك سببا لهلاك العباد)).(3)
در اين آيات دليل بسيار روشنى است بر اين كه امت بايد داراى امام و پيشوا باشد, كه به انجام كارهاى آن ها قيام و اقدام كند, به آن ها امر و نهى نمايد, حدود الهى را در ميان آن ها به پا دارد, با دشمن پيكار كند, و غنائم را عادلانه تقسيم نمايد, واجبات را تحقق بخشد و درهاى اصلاح و صلاح را به آن ها نشان دهد, و آنان را از آن چه به ايشان زيان بخش است برحذر دارد, زيرا امر و نهى يكى از اسباب بقاى خلق است, وگرنه تشويق و ترس, از بين مى رود, و هيچ كس از گناه باز نمى ايستد و شيرازه نظام جامعه از هم مى گسلد, و چنين هرج و مرجى باعث هلاكت بندگان خدا است.
امام حسين عليه السلام : ((ان مجارى الامور والاحكام على ايدى العلمإ بالله, الامنإ على حلاله و حرامه)).(4)
همانا جريان امور و احكام در دست عالمانى است كه امين بر حلال و حرام خدا هستند.
امام باقر عليه السلام : ((بنى الاسلام على خمس: اقام الصلاه و ايتإ الزكاه و حج البيت و صوم شهر رمضان و الولايه لنا اهل البيت فجعل فى اربع منها رخصه و لم يجعل فى الولايه رخصه, من لم يكن له مال لم تكن عليه الزكاه و من لم يكن له مال فليس عليه حج و من كان مريضا صلى قاعدا و افطر شهر رمضان, والولايه صحيحا كان او مريضا او ذامال او لا مال له فهى لازمه)). (5)
اسلام بر پنج اصل بنا شده است: برپا داشتن نماز, پرداخت زكات, حج خانه خدا, روزه ماه رمضان و ولايت و پيروى از ما اهل بيت. در آن چهار چيز رخصتى داده شده است ولى در ولايت هرگز رخصتى نيست. كسى كه مال ندارد زكات بر او واجب نيست و حج نيز از او ساقط است و كسى كه مريض است نشسته نماز مى خواند و روزه بر او لازم نيست ولى ولايت بر همه واجب است چه مريض باشد و چه سالم, چه دارا باشد و چه فقير.
امام صادق عليه السلام : ((ولايتنا ولايه الله التى لم يبعث نبيا قط الا بها)). (6)
ولايت ما همان ولايت خداوند است و خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نفرموده مگر با همين ولايت.
امام رضا عليه السلام : ((ان العبد اذا اختاره الله عزوجل لامور عباده شرح صدره لذلك و اودع قلبه ينابيع الحكمه و الهمه العلم الهاما فلم يعى بعده بجواب و لايحير فيه عن الصواب)).(7)
وقتى خداوند بنده اى را براى ـ رهبرى ـ امور بندگان خود انتخاب كند شرح صدر و ظرفيت اين مسئوليت را به او عطا مى نمايد و چشمه هاى حكمت را در دلش به وديعت مى نهد و دانش به طريق مخصوصى به او الهام مى كند, بدين ترتيب در پاسخ هيچ سوالى نمى ماند ودر آن دچار خطا نمى شود.
امام على بن موسى الرضا عليه السلام: ((ان الامامه زمام الدين و نظام المسلمين, و صلاح الدنيا, و عز المومنين, ان الامامه اس الاسلام النامى, و فرعه السامى, بالامام تمام الصلاه, والزكاه والصيام والحج والجهاد و توفير الفيىء والصدقات و امضإ الحدود والاحكام و منع الثغور والاطراف. الامام يحل حلال الله و يحرم حرام الله, و يقيم حدود الله و يذب عن دين الله, و يدعو الى سبيل ربه بالحكمه والموعظه الحسنه والحجه البالغه)).(8)
همانا امامت, زمام دين و مايه نظام مسلمانان, و اصلاح دنيا و عزت مومنان است, همانا امامت ريشه اسلام رشد يافته, و شاخه بلند آن است. كامل شدن نماز, زكات, روزه, حج و جهاد, و فراوانى غنيمت جنگى و صدقات, و اجراى حدود و احكام, و نگهبانى از مرزها و اطراف به وسيله امام است, او است كه حلال خدا را حلال و حرام خدا را حرام مى كند, و حدود خدا را برقرار و جارى مى سازد و از حريم دين خدا دفاع مى نمايد. و مردم را به سوى راه پروردگارش با حكمت و اندرز نيك و حجت رسا فرا مى خواند.))
امام زمان سلام الله عليه در توقيع مبارك : ((و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فيها الى رواه حديثنا فانهم حجتى عليكم و انا حجه الله)).(9)
در حوادث و پيش آمدها به راويان حديث ما رجوع كنيد, زيرا آنها حجت من بر شمايند و من حجت خدايم.
پى نوشت ها:
1 ) كنز العمال, حديث 14313.
2 ) ميزان الحكمه, ج 1, ص 176.
3 ) تفسير نعمانى, طبق نقل علامه مجلسى, بحار, چاپ اسلاميه, ج93 , ص41.
4 ) تحف العقول ,ص 168.
5 ) مواضع العدديه, ص 163.
6 ) اصول كافى, ج 1, ص 437.
7 ) بحارالانوار, ج 25, ص 165.
8 ) اكمال الدين صدوق, ج 2, ص 484.
9 ) اصول كافى, ج 1, ص 200.