دانستنيهايى از قرآن سخن سنجيده بگوئيد

 

دانستنى هايى از قرآن
سخن سنجيده بگوئيد

 


 

((يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله و قولوا قولا سديدا يصلح لكم اعمالكم و يغفرلكم ذنوبكم و من يطع الله و رسوله فقد فاز فوزا عظيما)).(سوره احزاب, آيه71)
اى كسانى كه ايمان آورده ايد, تقواى الهى داشته باشيد و سخن سنجيده و درست بگوئيد تا خداوند اعمال شما را اصلاح كند و گناهانتان را بيامرزد و همانا كسى كه خدا و رسولش را اطاعت كند, به رستگارى و فوز بزرگى نائل آمده است.

سديد: از واژه ((سد)) گرفته شده به معناى محكم و استوار است. پس سخن سديد سخن حقى است كه در برابر باطل قرار دارد و هم چون سدى آن را از بين مى برد.
اگر انسان در تمام مراحل زندگى قول سديد داشته باشد و سخن به گزاف نگويد و در گفتارش پيوسته تقواى الهى را پيشه كند و بداند كه هر سخن بر زبانش جارى شد, رقيب و عتيدى آماده ثبت و ضبط آن هستند اگر انسان چنين شد, و با پرهيزكارى و تقوا و خدا را مد نظر قرار دادن, سخن را سنجيده و درست بيان كرد, قطعا نتيجه اش اين است كه خداوند اعمالش را اصلاح كند و مشكلاتش را بزدايد و گناهانش را ببخشد. و اين وعده الهى است كه هرگز تخلف در آن راه ندارد.
پس راه درست سخن گفتن, تقوا و پرهيزكارى است, و نتيجه درست سخن گفتن, اصلاح اعمال و آمرزش گناهان است و نتيجه آمرزش گناهان, دست يابى به فوز عظيم و رستگارى بزرگ در دنيا و آخرت است.
در روايتى از حضرت رسول اكرم(ص) نقل شده كه فرمود: ((لايستقيم ايمان عبد حتى يستقيم قلبه و لايستقيم قلبه حتى يستقيم لسانه)) ايمان هيچ بنده اى درست نمى شود مگر آن كه قلبش درست شود و قلبش به استقامت نمى گرايد جز آن كه زبانش درست شود.
در تفسير ((الدر المنثور)) آمده است كه رسول اكرم(ص) هرگز بر فراز منبر بالا نمى رفت مگر آن كه اين آيه را تلاوت مى فرمود:
((يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله و قولوا قولا سديدا)).
و همانا اگر كسى از خدا و رسولش اطاعت كند, بى گمان به بالاترين رستگارى نائل آمده است.
((و من يطع الله و رسوله فقد فاز فوزا عظيما))
چرا سخن سنجيده و حق, اعمال انسان را اصلاح مى كند؟
اگر انسان خود را عادت داد به سخن راست

و درست گفتن, و دروغ و ناروا از او سر نزد و لغزشهاى گفتارى از زبانش رخت بربست, اين صفت خوب به تدريج در قلب و نفسش رسوخ پيدا مى كند و ملكه او مى گردد, در نتيجه از هر لغو و فحشايى دست برمى دارد و اگر از سخن دروغ و لغو پرهيز كرد, كم كم از كار لغو و رفتار نادرست نيز دور مى شود. آنجا است كه از اعمال ناشايسته و گذشته خويش پشيمان مى گردد و خود اين پشيمانى و ندامت, توبه و بازگشت به سوى خدا است, و نتيجه توجه به خدا و بازگشت به او اعمالش نيكو مى گردد.
خداوند نيز توابين را دوست مى دارد و گناهانشان را مى بخشد. بنابراين به خواست خداوند, قول سديد و سخن راست گفتن, انسان را به دورى و بعد از شيطان و قرب و نزديكى به خداوند مى كشاند.
در آخر آيه, خداوند وعده مى دهد به انسان هايى كه از خدا و رسولش اطاعت مى كنند به فوز عظيم. و فوز عظيم قطعا نتيجه اطاعت و فرمانبرى از خدا و رسولش است.

مقصود از اطاعت چيست؟
اطاعت از خدا و رسولش دو بخش دارد:
1ـ عمل به واجبات
2ـ ترك محرمات.
اگر كسى بخواهد درست خدا را اطاعت كند بايد همچنان كه از منهيات اجتناب مى كند, در واجبات نيز كاملا اطاعت كند. احكام واجب را بدون چون و چرا بپذيرد و اطاعت كند و از آن چه خدا نهى كرد, دست بردارد و انجام ندهد.
پس اى دوستان بيائيد با خدا پيمان ببنديد كه سخن ناروا نگوئيد و سنجيده حرف بزنيد و خدا را در هر حال مد نظر قرار دهيد و از خشم و غضبش بهراسيد تا مستوجب آمرزش و فوز عظيم ـ ان شاء الله ـ گرديد والسلام.