دانستنى هايى از قرآن
على, يار محمد
هو الذى ايدك بنصره و بالمومنين(سوره انفال, آيه 62)
اوست خدائى كه تو را تاييد كرد, با ياورى خودش و با يارى مومنان (على عليه السلام)
آيات زيادى در قرآن مجيد آمده كه شإن نزولش اميرالمومنين عليه السلام است و كتابهاى فريقين (سنى و شيعى) مويد اين مطلب است. برخى از اين آيات را تمام مسلمانان پذيرفته اند مانند آيه ولايت ((انما وليكم الله و رسوله…)) كه در اين آيه, صيغه جمع آمده است و مقصود فقط على عليه السلام است.
آيات ديگرى نيز وجود دارد كه در باره حضرت امير نازل شده و مفسرين اهل بيت هم بر آن صحه گذاشته اند مانند:
1 ـ ((من المومنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضى نحبه…)).
2 ـ ((ا جعلتم سقايه الحاج و عماره المسجد الحرام كمن آمن بالله و اليوم الاخر.
..))
3 ـ ((ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمن ودا)).
4 ـ ((ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هم خير البريه)).
5 ـ ((ا فمن كان مومنا كمن كان فاسقا لا يستوون))
و آياتى وجود دارد كه تنها شيعيان آنها را در تفاسيرشان نقل كرده اند و بسيار زياد است كه در اين خلاصه نمى گنجد.
آيه اى كه اين ماه به يمن و بركت ميلاد حضرت امير عليه السلام انتخاب كرديم, كمتر خوانندگان عزيز بر محتواى آن آگاهند و كمتر در مجامع عمومى مطرح شده است و اين نيز از آياتى است كه هرچند به صيغه جمع آمده, اما مقصود از مومنينى كه مورد نظر آيه است و پيامبر را تاييد مى كنند فقط يك نفر است و او على عليه السلام مى باشد.
در اين آيه خداوند و اميرالمومنين پيامبرش را مورد تاييد قرار مى دهند. اگر اين مطلب را منحصرا شيعيان مى گفتند, چندان اهميتى نداشت ولى جالب اينجا است كه شيعه و سنى بر اين امر تاكيد دارند و اين بر حقانيت على و مكتب انسانسازش مى افزايد و شيعيان و محبانش را دلگرمتر مى كند.
حافظ ابن عساكر از مورخين مشهور اهل سنت در تاريخش (كه به نام تاريخ ابن عساكر معروف است) طى روايتى از ابوهريره نقل مى كند كه پيامبر اكرم (ص) فرمود: ((مكتوب على العرش لا اله الا الله وحدى لا شريك لى, و محمد عبدى و رسولى ايدته بعلى, و ذلك قوله عز و جل فى كتابه الكريم (هو الذى ايدك بنصره و بالمومنين) على وحده)).
بر روى عرش نگاشته شده است: نيست خدائى جز الله, واحد احدى هستم كه هيچ شريك و انباز ندارم و محمد بنده ام و پيام رسانم مى باشد و من او را به على تاييد كردم و اين است راز سخن حق در قرآن كريم كه مى فرمايد: ((هو الذى ايدك…)) على به تنهائى مطرح است.
اين روايت را كنجى شافعى در كفايه اش (ص 110) و سيوطى در تفسير در المنثورش (3 – 199) از ابن عساكر نقل كرده اند و قندوزى در ينابيع الموده اش (ص94) از ابوهريره و ابن عباس نقل نموده است.
خطيب بغدادى در تاريخش (11 – 173) از انس بن مالك نقل مى كند كه پيامبر فرمود: هنگامى كه به معراج رفتم بر ساق عرش ديدم نوشته است: ((لا اله الا الله, محمد رسول الله, ايدته بعلى, نصرته بعلى)) خدائى نيست جز الله, محمد رسول خدا است, او را به على تاييد كردم, او را به على يارى دادم.
در كنزالعمال (6 – 158) از جابر نقل كرده كه پيامبر(ص) فرمود: ((مكتوب فى باب الجنه قبل ان يخلق الله السموات والارض بالفى سنه : لا اله الا الله, محمد رسول الله, ايدته بعلى)) بر روى بهشت قبل از خلقت آسمانها و زمين به دو هزار سال نوشته شده: لا اله الا الله, محمد رسول الله, او را به على تاييد نمودم. و همين را حافظ هيثمى در مجمعش (9 – 121) و سيوطى در خصائصش (1 – 7) نقل كرده اند.
و هم چنين همدانى در ((موده القربى)) از على عليه السلام نقل كرده كه رسول خدا(ص) فرمود: يا على! من نامت را در كنار نام خودم در چهار موضع يافتم: شب معراج هنگامى كه به بيت المقدس رسيدم, بر روى سنگى ديدم نوشته شده : ((لا اله الا الله, محمد رسول الله, ايدته بعلى وزيره)). و هنگامى كه به سدره المنتهى رسيدم بر آنجا ديدم نوشته شده : همانا من الله هستم كسى جز من آفريدگار نيست, محمد برگزيده ام از ميان آفريدگانم است, او را به وزيرش على تاييد كردم و بوسيله او ياريش دادم. و هنگامى كه به عرش پروردگار جهانيان رسيدم, ديدم بر ستونهايش نوشته شده:
همانا من الله هستم و خدائى جز من نيست, محمد حبيبم از ميان آفريدگانم است, او را به على وزيرش تاييد كردم و يارى رساندم و هنگامى كه به بهشت رسيدم , ديدم بر سر در بهشت نوشته شده : ((لا اله الا الله, محمد حبيبى من خلقى, ايدته بعلى وزيره و نصرته به)). شيعيان على! دل خوش بداريد كه روايتها را اهل سنت در كتابهايشان نوشته اند و كسى نتوانسته است مطلبى را كه خداوند بر روى عرش و بر سدره المنتهى و بر در بهشت نگاشته, پنهان بدارد. بشارتتان باد به پيروى على و مباركتان باد ميلاد با سعادت على عليه السلام.