مناسبت هاى ماه
((اكنون بر معلمان متعهد و مسوول دبستانى و دبيرستانى است كه با كوشش خود جوانانى را تحويل دانشگاه ها دهند كه با آگاهى از انحرافات گذشته دانشگاه,بر فرهنگ غنى و مستقل اسلامى ايران تكيه كنند و بر اساتيد متعهد است كه… جوانانى متعهد نسبت به مصالح كشور و آگاه به اهداف اسلام تحويل جامعه دهند و مطمئن باشند كه با اين خدمت, استقلال و آزادى كامل ميهن عزيزشان تضمين خواهد شد…)).
(فرازى از پيام امام خمينى(ره) به مناسبت آغاز سال تحصيلى,صحيفه نور, ج9, ص65)
روز اول مهر, روز بازگشايى مدارس و آغاز سال تحصيلى ميليون ها دانشآموز ايرانى بر تمامى معلمان, مربيان و دانشآموزان كشور مبارك باد.
((هفته دفاع مقدس, يادآور حماسه آفرينى ياران مهدى ـ عليه السلام ـ در دفاع از قرآن و شرف و آزادى است. جهادى كه امت ما را در پيشگاه خدا و رسول رو سفيد و در مقابل ملل جهان سربلند ساخت; اميد آن كه بارقه اى از روح بلند و ملكوتى شهيدان عاشق و عارف, در دل وارثان شهادت بتابد و بازماندگان از آن كاروان را صبر و ثبات و وفا و بيدارى بخشد…)).(جواد محدثى).
بيست و دومين سالگرد دفاع مقدس گرامى باد.((در بيرون شهر كوفه, محلى بود و در آن جا زنى بود مستوره(پوشيده), در خانه خويش بر سجاده نشسته در حضرت پروردگار به راز و نياز مشغول و از قضيه غائله كربلا و شهادت سيد الشهد بى خبر, ناگاه غوغايى عظيم و آشوبى بزرگ به گوش او رسيد. آن عفيفه در چادر عفت, بيرون تاخت و بر فراز بام آمد و نگران شد. سپاهى فوج فوج و همراه با آن ها,سرهايى نورانى بر فراز نيزه ها و گروهى اسير و دست گير و زن هاى بى معجر (روسرى) داخل محمل هاى بى روپوش و از خجالت تماشاچيان, سر به زير افكنده, و در مقدم (جلو) آن ها, زنى بلند بالا و طفلى در آغوش با حالتى پريشان, بر آن طفل نگران; و آن طفل از آن زن, آب طلب مى نمود و بى تابى مى كرد. آن زن به واسطه فقدان آب, از خجالت چهره زرد مى كرد. آن زن از مشاهده اين حال به ملال اندر شد و با نهايت بى تابى از آن زن عفيفه سوال نمود: شما از كدام جماعت اسيران باشيد؟ آن زن سر بلند كرد, فرمود: ما از اسيران آل محمديم و اولاد آن حضرتيم. آن زن چون بشنيد, بر چهره خود طپانچه (كف دست) زد و گفت: اى زن قد خميده! بگو ببينم چه نام دارى؟ همانا با دختر شاه ولايت شباهت دارى و اين سر نورانى كه در مقدم سرهااست, سر كه باشد؟ عليا مكرمه, سر بلند نمود و به آن زن فرمود: از ما چه مى پرسى؟ من زينب و اين سر, سر شاه شهيدان, برادرم حسين باشد, آن زن پس از مكالماتى با آن مظلومه, به تعجيل داخل خانه اندر شد. آن چه چادر و معجر و لباس در خانه داشت, آن را بياورد و به اسر بداد.))
(خصائص زينبيه, ص199 – 198 به نقل از ماهنامه ادبى گنجينه, ش19, ص73)
السلام اى زينب اى معناى عشق
السلام اى رتبه و الاى عشق
السلام اى اسوه صبر و ثبات
السلام اى روشنى بخش حيات
السلام اى عزم و رى استوار
السلام اى مرتضى را يادگار
السلام اى رهرو راه حسين
السلام اى جان آگاه حسين
السلام اى زينب اى جان صبور
السلام اى در همه غم ها شكور
اى بلند آوازه عزت مدار
اى مهين بانوى ملك افتخار
اى كه نام اقدست باشد قرين
با بهار گريه شور آفرين
هر كجا نام تو آيد بر زبان
اشك مى جوشد به استقبال آن
(صاعد اصفهانى)
يكم مهرماه/ پانزدهم رجب, سال روز وفات حضرت زينب سلام الله عليها بر تمامى شيعيان تسليت باد.((پيرمردى صد ساله, كه در اثر طول عمر, پشتش خميده بود, بر عصاى خود تكيه كرده بود و گام بر مى داشت; جوانى جاهل او را ديد,به خميدگى پشت او اشاره كرد و گفت: اى پيرمرد, اين كمان كه بر پشت دارى به چند خريده اى تا من نيز يكى بخرم؟ پير نگاه عاقلانه اى به او كرد و گفت:
تير قدى بر سر پيرى نژند
گفت به بازى كه كمانت به چند؟
گفت مكن نرخ تهى مايگان
رو كه هم اكنون رسدت رايگان))
هفتم مهرماه, روز بزرگداشت سالمندان گرامى باد.سعادت و شقاوت انسان در گرو سخن گفتن اوست. امام موسى كاظم ـ عليه السلام ـ راهنماى هدايت و چراغ راه رستگارى انسان ها, مى فرمايند: ((سخن گويان سه دسته اند: دسته اى سود مى برند, دسته اى سالم مى مانند و دسته اى هلاك مى شوند. آن كه سود برد كسى است كه خدا را ياد كند و آن كه سالم مى ماند, كسى است كه ساكت مى ماند و آن كه به هلاكت مى رسد كسى است كه در باطل فرو رود. خداوند بهشت را بر هر كه بدگو و بد زبان و كم حيا باشد حرام كرده است)).
(سخنان برگزيده از برگزيدگان جهان, ص 292.)
يازدهم مهرماه/ بيست و پنجم رجب, روز شهادت غمبار امام موسى كاظم ـ عليه السلام ـ تسليت باد.از بلور ماه, لبخند مى تراويد, غار حرا تجلى گاه نور بود. جبرئيل امين, گل واژه هاى وحى را منتشر مى كرد, در آن شب, محمد ـ صلى الله عليه وآله ـ بر سريرى مى نشست كه عرش نبوت بود, او در آن جغرافياى زمين, راه تاريخ را مى گشود و چراغ خورشيد را مىآويخت, تا راه ما را تا فرجام, راهنما باشد در سال روز مبعث هنوز هم شكوه آن خاطره, جام زيستنمان را سرشار مى كند و شكوفه هاى شادى را در دلمان شكوفا مى سازد.))
(اصغر عرفان, گلبرگ معرفت, ش33, ص182.)
سيزدهم مهرماه/ بيست و هفتم رجب,روز بعثت حضرت محمد ـ صلى الله عليه وآله ـ مبارك باد.
((از حسين بن على ـ عليه السلام ـ مروى است كه مى فرمايد: رفتم به نزد جدم رسول خداـ صلى الله عليه وآله ـ ديدم ابن ابى كعب در نزد او نشسته است. چون مرا ديد, فرمود: مرحبا باد تو را اى زينت آسمان ها و زمين! ابن ابى كعب عرض كرد: يا رسول الله! آيا جز تو كسى زينت آسمان ها و زمين ها تواند باشد؟ پس رسول خدا فرمود: اى ابن ابى كعب! سوگند به آن كسى كه مرا به راستى مبعوث فرمود, حسين بن على در آسمان ها عظيم تر از آن است كه در زمين است و اسم او در طرف راست عرش مكتوب است كه حسين مصباح هدى (چراغ هدايت) و سفينه (كشتى) نجات است.
ابن ابى كعب گويد: آن گاه پيغمبر دست حسين را بگرفت و فرمود: اى مردمان! اين حسين بن على است, او را بر كاينات(موجودات) تفضيل گذاريد (برترى دهيد) چنان چه خداوند تفضيل گذاشت. سوگند به خداى كه جد او در نزد خداوند, گرامى تر است از جد يوسف بن يعقوب, اين حسين است, جد او مصطفى در بهشت است و جده او خديجه كبرى در بهشت است و مادر او فاطمه زهرا در بهشت است و پدر او على مرتضى و برادر او حسن مجتبى و عم او جعفر طيار در بهشتند و دوستان او و دوست داران او در بهشتند)). (لسان الملك,ناسخ التواريخ, ص58 – 57.)
هيجدهم مهرماه/ سوم شعبان روز ولادت با سعادت امام حسين عليه السلام و روز پاسدار مبارك باد.((از صفات آن حضرت آن كه چون اراده وضو مى نمود, رنگ مباركش زرد مى شد, چون وجه آن پرسيدند, فرمودند كه: آيا مى دانيد در خدمت كه مى بايد مرا در اين ايستادن, و چون به نماز مى ايستاد, لرزه بر اندام مباركش مى افتاد, چون از سبب آن سوال كردند, فرمود: مى خواهم كه در پيش پروردگار خود به دعا و مناجات و استغفار مشغول شوم; از آن جهت مرا لرزه مى گيرد…)).
(مقدس اردبيلى, حديقه الشيعه, ج2, ص685.)
بيستم مهرماه/ پنجم شعبان روز ولادت با سعادت امام زين العابدين ـ عليه السلام ـ گرامى باد.((حضرت على ابن ابى طالب ـ عليه السلام ـ مى گويد: پيغمبر درباره فداكاران راه حق چنين گفت: ياعلى! هر كس خانواده مجاهدين و جانبازان را تكفل كند, در روز رستاخيز به گواهى فرشتگان مورد عنايت من واقع و نزد من منزلت خواهد داشت.))
(خواجه عبدالله انصارى, كشف الاسرار, ص214.)
نوزدهم مهرماه/ چهارم شعبان, روز ولادت با سعادت حضرت ابوالفضل ـ عليه السلام ـ و روز جانباز گرامى باد.((… مولاى من! سال هاست صبح هاى جمعه ندبه گويان, با اشك و مژه چشم هايم, آب و جارو مى كنم, تا مگر قدمگاه تو شود و در غروب غم انگيز چشمانم ((سمات)) را زمزمه مى كنم و اشك حسرت مى ريزم. بيا تا در حريمت بياسايم, با گريه هايت همنوا شوم, سر بر شانه بغض بگذارم و مثل ابر بهار گريه كنم و دانه هاى مرواريد چشمانت را در صدف نگهدارى كنم. اى سوار سبز پوش لحظه هاى من! مى دانم كه روزى مىآيى و پرستوهاى مهاجر را بر شاخسار آرامش, موا مى دهى.
اى خوب! ديگر نمى توانم اشك هايم را, در چاه چشمانم اسير كنم, باران اشكم را بر سجاده نيازم جارى مى كنم كه اشك, مهر استجابت دعاست. اى زلال عصمت, آتش معصيت, در وجودم شعله ور است, بر من ببار و تطهيرم كن, بيا تا ايمانم غرق گرداب گناه نشده,بيا)).
(عبداللطيف نظرى)
سى ام مهرماه/ پانزدهم شعبان, ولادت حضرت حجت بن الحسن (عج) و روز مستضعفان گرامى باد.
