نماز، بهترين عمل پيامبر اسلام صلىاللّه عليه و آله وسلّم:
«احب الاعمال الى اللّه الصّلاة لوقتها»
(كنزالعمال، ج 7، حديث18897)
محبوبترين كارها نزد خداوند، نماز در وقت آن (اول وقت) است. پيامبر اسلام صلىاللّه عليه و آله وسلّم:
«ليس منّى من استخفّ بصلاته»
(بحارالانوار، ج 82، ص 224)
هر كس نمازش را سبك بشمارد از من نيست. پيامبر اسلام صلىاللّه عليه و آله وسلّم:
«صلاة الرّجل نورٌ فى قلبه فمن شاء فلينوّر قلبه» (كنزالعمّال، ج 7، ص 18973)
نماز هر شخصى، نورى در دل اوست، پس هر كس مىخواهد، دلش را نورانى كند. پيامبر اسلام صلىاللّه عليه و آله وسلّم:
«لكلّ شىءٍ وجهٌ و وجه دينكم الصّلاة»
(فروع كافى، ج 3، ص 270) پيامبر اسلام صلىاللّه عليه و آله وسلّم:
«لاتضيّعوا صلاتكم، فانّ من ضيّع صلاته حشره اللّه مع قارون و فرعون و هامان لعنهم اللّه و اخزاهم و كان حقّاً على اللّه ان يدخله النّار مع المنافقين، فالويل لمن لم يحافظ صلاته» (بحارالانوار، ج 82، ص 202)
نماز خودتان را ضايع نكنيد، هر كس نماز خويش را ضايع كند خداوند عزّ و جلّ او را با قارون و فرعون و هامان محشور مىكند، خداوند به آنان لعنت كند و آنها را رسوا سازد، و بر خدا لازم است آنها را با منافقين در آتش داخل كند، پس واى بر كسى كه مواظب نمازش نباشد. پيامبر اسلام صلىاللّه عليه و آله وسلّم:
«ما من عبدٍ اهمّ بمواقيت الصّلاة و مواضع الشّمس الّا ضمنت له الرّوح عند الموت و انقطاع الهموم و الاحزان، و النّجاة من النّار». (امالى مفيد، ص 88)
بندهاى نيست كه اهتمام به وقتهاى نماز و جايگاه خورشيد(به همين منظور) داشته باشد جز آن كه من (سه چيز را) براى او ضمانت مىكنم: راحتى در هنگام مرگ، برطرف شدن غمها و اندوهها و نجات يافتن از آتش دورخ. پيامبر اسلام صلىاللّه عليه و آله وسلّم:
«سوّوا بين صفوفكم و حاذوا بين مناكبكم لايستحوذ عليكم الشّيطان»
(وسايل الشيعه، ج 5، ص 472)
در نماز جماعت صفهاى خود را منظّم كنيد و كتفها را موازى هم قرار دهيد، مبادا شيطان بر شما چيره شود. امام على عليه السلام:
«كان رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله و سلّم لايؤثر على الصّلاة عشاءً و لاغير، و كان اذا دخل وقتها لايعرف اهلاً و لاحميماً»
(مجموعه ورّام، ج 2،ص 78)
رسولخدا(ص) چنان بود كه خوراك شب و هيچ چيز ديگرى را بر نماز مقدّم نمىداشت و چنان بود كه چون وقت نماز داخل مىشد( به خاطر اداى نماز) گويا خانواده و دوستى را نمىشناخت. امام حسن عسكرى عليه السلام:
«انّ الوصول الى اللّه عزّ و جلّ سفرٌ لايدرك الّا بامتطاء اللّيل»
(بحارالانوار، ج 78، ص 379)
وصال خداوند عزّ و جلّ سفرى است كه جز با مركب شب زنده دارى به دست نمىآيد.
پاورقي ها:
