بدعت در دين ممنوع!
رسولخدا صلى اللّه عليه و آله:
«اِذا ظَهَرَت البِدَعُ فى اُمَّتى فَليُظهِرِ العالِمُ عِلمَهُ فَمَن لَم يَفعَل فَعلَيهِ لَعنَةُ اللّهِ.»
(الحقائق، ص 31)
وقتى در ميان ملت من بدعت آشكار شد، دانشمند بايد علم خود را آشكار سازد اگر آشكار نساخت، لعنت خدا بر اوست.
رسولخدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم:
«كُلُّ بِدعَةٍ ضَلالَةٌ وَ كُلُّ ضَلالَةٍ فى النّار»
(عقاب الاعمال، ص 307)
هر بدعتى موجب گمراهى است و هر گمراهى در ميان آتش است.
رسولخدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم:
«مَن تَبَسَّمَ فى وَجهِ مُبتَدِع فَقَد اَعانَ عَلى هَدمِ دينِه»
(سفينة البحار، ج 1، ص 63)
كسى كه با روى باز بدعتگزار را بپذيرد به ويران ساختن دين خود كمك كرده است.
رسولخدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم:
«سَتُفرَقُ عَلى بِضعٍ وَ سَبعينَ فِرقَةً اَعظَمُها فِتنَةً عَلى اُمَّتى قَوم يَقيسُون الاُمورَ فَيُحَرِّمُونَ الحَلالَ وَ يُحَلِلّون الحَرام»
(الطوائف فى معرفة المذاهب، ص 525)
شما شيعيان به هفتاد و چند فرقه خواهيد شد، بدترين فرقهها براى امت من گروهى هستند كه موضوعها را به هم مقايسه مىكنند و حلال را حرام مىدانند و حرام را حلال.
امام على عليهالسلام:
«مَن اَفتى النّاسَ بِغَيرِ عِلمٍ لَعَنَتهُ مَلائِكَةُ السَّموات و الاَرض.»
(عيون الاخبار، ج 2، ص 46)
كسى كه بدون علم فتوا بدهد، فرشتگان آسمانها و زمين او را لعنت مىكنند.
امام باقر عليه السلام:
«اَدنى الشِركِ اَن يَبتَدِعَ الرَّجُلُ رَاياً فَيُحِبُّ عَلَيهِ و يُبغِض»
(عقاب الاعمال، ص 307)
نزديك به شرك اين است كه كسى نظر تازهاى عرضه كند و روى نظر خود دوست و دشمن بسازد.
امام باقر عليه السلام:
«كُلُّ بِدعَةٍ ضَلالَةٌ وَكُلُّ ضَلالَةٍ سَبيلُها اِلى النّار»
(اصول كافى، ج 1، ص 56)
هر بدعتى گمراهى است و هر گمراهى راهش به آتش جهنم است.
امام صادق عليه السلام:
«ثَلاثٌ عَلى كُلِّ اِنسانٍ تَجنبُها: مُقارَنَةُ الاَشرارِ و مُحادَثَةُ النِّساءِ وَ مُجالَسَةُ اَهلِ البِدَع»
(تحف العقول، ص 235)
سه موضوع است كه هر فردى بايد از آن پرهيز كند از نزديك شدن با اشرار، گفتگو با زنان و همنشينى با بدعتگذاران.
امام صادق عليه السلام:
«خَصلَتَينِ مُهلِكَتَينِ: تُفتى بِرَأيكَ اَوتَدين بِما لاتَعلَم»
(تحف العقول، ص 272)
دو خصلت است كه انسان را به هلاكت مىاندازد به نظر خود فتوى بدهى و به مطلبى كه نمىدانى معتقد باشى.
امام صادق عليه السلام:
«اَنهاكَ عَن خِصلَتَينِ فيهِما هَلَكَ الرِّجالُ: اَن تُدينَ اللّه بِالباطِلِ وَ تُفتى النّاسَ بِما لاتَعلَم»
(خصال، ج 1، ص 52)
خدا از دو كار كه موجب هلاكت مردم است منع كرده است: به باطل عقيده پيداكنى و به آنچه نمىدانى فتوا بدهى.
امام كاظم عليه السلام:
«مَن نَظَرَ بِرَأيِهِ هَلَكَ وَ مَن تَرَكَ كِتابَ اللّهِ وَ قَولَ نَبِيِّه كَفَر»
(اصول كافى، ج 1، ص 57)
كسى كه به فكر خود عمل كند، هلاك مىگردد و كسى كه قرآن و نظر پيامبر(ص) را ترك كند كافر مىگردد.
امام حسن عسكرى عليه السلام:
«اِذا قَامَ الْقائِمُ (ع) اَمَرَ بِهَدْمِ الْمَنابِرِ الَّتى فى الْمساجِدِ و ذَكَرَ عِلَّتُهُاِنَّها مُحْدَثَةٌ مُبْتَدَعَةٌ لَمْ يُبْنِها نَبِّىٌ وَ لاحُجَةٌ»
(سفينة البحار ج 1، ص 63)
امام قائم (ع) كه قيام كرد دستور مىدهد منبرهاى مساجد را خراب كنند. و علت آنرا فرمود: به روش اختراعى و بدعتى كه نه پيامبر(ص) و نه امام (ع) آنرا پذيرفتهاند بوجود آمده است.
پاورقي ها:
