محمدحسن
رحیمیان
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل
احیاء عند ربّهم یرزقون (آل عمران، 169)
«کسانی که در راه خدا کشته شدهاند را مرده
مپندارید بلکه زندهاند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.»
خداوند کریم، شهدا را از میان بندگان شایسته خویش
برمیگزیند تا آنان را به مقام قُرب و رزق ویژه خویش مفتخر سازد و شهید بزرگوار
حاج عبدالکریم فخراوی از شایستگانی بود که با کرامت زیست و با فرجام شهادت فخر
خاندان و امت و اُسوه مجاهدان بحرین
گردید.
ویژگی‌های معنوی و اخلاقی حاج عبدالکریم از او
انسان والايی ساخته بود به طوری که نور ایمان در چهره او میدرخشید و تقوی و دین‌مداری
او در گفتار و رفتارش در قبال دوست و دشمن، خانواده و دوستان، فقرا و ایتام مشهود
و مشهور بود.
او از هرگونه دورويی و نفاق و بدخواهی و شقاق
پیراسته بود و تواضع و فروتنی و خاکی بودن در برابر همگان ویژگی برجسته و عیان او
بود.
شهید فخراوی در جهت جلب رضای حق همواره آماده بود
تا همه هستیاش را نثار راه خدا و خدمت به خلق خدا نماید و با پیمودن همین راه بود
که شایستگی مقام والای شهادت را پیدا کرد تا برای او لقب «فخر شهدای بحرین» در ذهن
و زبان مؤمنان آن دیار جاری گردد.
از ویژگی‌های برجسته این شهید عظیم‌الشأن، شناخت
دقیق دشمن و تشخیص جریان‌های منحرف بود؛ جریان‌های منحرفی که به نام دین، انهدام
اساس دین را هدف قرار دادهاند و مقابله بیامان با اینان را وجهه همت خود قرار داده
و در راه نشر معارف اسلام ناب محمدی «صلی‌الله علیه و آله و سلم» نه فقط در دیار
خود که اگر توان داشت در هر کجای جهان کوشش خستگی‌ناپذیر داشت و در این راه با همه
توان و با جان و دل و مال خویش تلاش میکرد.
نمود و جلوه این آرمان‌خواهی و عقیده راسخ شهید در
راه خدا را میتوان در عرصه ترجمه، چاپ و نشر انبوه کتاب‌های دینی و آثار ارزشمند
اسلامی به روشنی مشاهده کرد. او نه با هدف سود مادی که به منظــور ترویــج و
تقویـت فرهنـگ اسلام ناب محمدی«صلی الله علیه و آله و سلم» مؤسسه انتشاراتی عظیمی
را پایه‌گذاری کرد تا ده‌ها اثر دینی را با دقت و بصیرت گزینش کند و در شمارگانی
وسیع در منطقه و دیگر نقاط در دسترس عموم قرار دهد.
شهید فخراوی همچنین در دیگر کارهای خیر پیشگام
بود و بسیاری از مؤسسات خیریه را تأسیس کرد یا در آنها سهیم بود و در توسعه و
پیشبرد برنامه‌های آنها برای خدمت آبرومندانه به نیازمندان از هر قشر و طایفهای
سعی بلیغ داشت تا آنجا که به این ویژگی شهرت یافته بود که با اقتداء به اهل بیت
عصمت«علیهم السلام» هیچ نیازمندی که از او درخواست کمک میکرد از نزد او دست خالی
برنمیگشت.
نکته دیگر آنکه اگر در آشفته بازار تجارت با وسوسه
شیطانی افزون‌طلبی و تکاثر، کسانی حتی در ظاهر مذهبی با حیله و نیرنگ در دام گناه
حرامخواری و کلاهبرداری از مردم گرفتارند، اما شهید عزیز ما در چنین فضایی نمونه
بارزی از یک تاجر مسلمان واقعی بود که در تعامل با مردم و رعایت حقوق آنان جز در
چارچوب موازین شرعی و تقوای الهی حرکت نکرد.
کوتاه سخن آنکه شهید عبدالکریم فخراوی اسمی
بامسمی داشت. بنده راستین خداوند کریم بود و خود آراسته به این صفت الهی بود. خون
پاک او در همین دنیا نقش به سزايی در متوقف کردن شکنجه در زندان‌های بحرین ایفاء
کرد و در آخرت نیز به خواست خداوند کریم شفیع دیگران خواهد بود.
گوارایت باد فوز عظیم شهادت که یقین داریم هم
اکنون زندهای و راه و اندیشه تو همچنان زنده و پویا است و اعمال شایسته و صدقات
جاریه تو در خدمت به اسلام و مسلمانان نقش مضاعف خواهد داشت. انشاء‌الله عطر کرامت
تو همواره در وجود یادگاران تو به خصوص دو برادرزادهات محمد و علی فخراوی متجلی
خواهد بود.
سوتیتر
شهید فخراوی در جهت جلب رضای حق همواره آماده بود
تا همه هستیاش را نثار راه خدا و خدمت به خلق خدا نماید و با پیمودن همین راه بود
که شایستگی مقام والای شهادت را پیدا کرد تا برای او لقب «فخر شهدای بحرین» در ذهن
و زبان مؤمنان آن دیار جاری گردد.