روزه در سخنان معصومین (ع)

کلامکم نور و امرکم رشد

حضرت رسول (ص) :

“شهر رمضان شهر الله عزوجل و هو شهر یضاعف الله”
“فیه الحسنات و یمحو فیه السیئات و هو شهر البرکه”

“وهو شهرالا نابه و هو شهر التوبه و هو شهر المغفره”

“و هوشهر العتق من النار و الفوز بالجنه. الا فجتنبوا”

“فیه کل حرام، و اکثروا فیه من تلاوه القرآن. . . . . . . . ”  (بحارالنوار ج ۹۶ص۳۴۰)

ماه رمضان ماه خدای عزوجل است و در آن ماه خداوندحسنات رادو برابر میکند و گناهان را می آمرزد، و آن ماه برکت است وماه توبه و برگشت به سوی خدااست، و آن ماه مغفرت و آمرزش است،  و آن ماه آزادی از آتش و دستیابی به بهشت است. هان!در این ماه از هر حرامی دوری جوئید و درآن ماه بسیار قرآن بخوانید.

پیامبر اکرم(ص): “الصائم فی عباده وان کان علی فراشه مالم یغتب مسلما” (تهذیب الاحکام ــ ج ۴ص۱۹۰) روزه دار (همواره) در عبادت است گرچه در رختخواب خود باشد،

البته تا هنگامی که غیبت مسلمانی را نکرده باشد.

حضرت امیرالمؤمنین(ع):

“لکل شییء زکاه وزکاه البدن الصیام” (نهج البلاغه ح۱۳۶)

برای هرچیزی زکاتی است و زکات بدن روزه است.

حضرت امیرالمؤمنین (ع) :

“علیکم فی شهر رمضان بکثره الاستغفار و الدعاء، ” “فاما الدعاء فیدفع البلاء عنکم و اما الاستغفار” “فتمحی به ذنوبکم”.  (وسائل الشیعه ج ۷ص۲۲۰)

بر شما باد ــ ماه رمضان ــ به زیادی دعا و استغفار. اما دعا بلا را از شما دور میکندو اما بوسیله استغفار گناهان شما آمرزیده میشود.

حضرت فاطمه زهرا(س) :

“فرض الله الصیام تثبیتا للاخلاص” (علل الشرایع ج۱ص۲۳۶)

خداوند روزه را برای پا برجائی اخلاص واجب کرده است.

امام باقر (ع):

“لکل شییء ربیع القرآن شهررمضان”(امالی صدوق ص۳۶)

برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن، ماه رمضان است.

امام صادق(ع):

“افضل الجهاد، الصوم فی الحرّ” (بحارالنوار ج۹۶ص۲۵۶)

برترین جهاد(بانفس) روزه درتابستان است.

امام صادق (ع) :

” نوم الصائم عباده و نفسه تسبیح”(تهذیب ج ۴ـ ص ۱۹۰)

خوابیدن روزه دارعبادت است و نفس کشیدنش تسبیح خدا گفتن.

امام موسی بن جعفر(ع):

” فطرک اخاک الصائم افضل من صیامک” (محاسن ص ۳۹۶)

افطار دادن تو برادر روزه دارت را فضیلتش از روزه ات بیشتر است.

امام حسن عسکری (ع) :

درپاسخ کسی که پرسیده بود: چرا خداوند روزه را واجب گردانید؟فرمود:

“لیجدالغنی مس الجوع فیمن علی الفقیر” ( امالی صدوق ص ۲۶)

(خداوند روزه را واجب نمود) برای اینکه ثروتمند، گرسنگی را احساس کند، پس بر تهیدست انفاق نماید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *