“این وصیت نامهها انسان را مىلرزاند و بیدار مىکند”
(امام خمینىقدس سره)
“حسین(ع) سرسلسله شیدائیان عشق است و شیدایى را به هر کسى نمىبخشند، شیدایى حق پاداش از خودگذشتگى است… شهدا کلیدداران کعبه شیدایى هستند و کعبه شیدایى کربلاست…
ما سرگردانهاى مدار نفس را چه مىرسد که از ستارگان کهکشان حسین بن على(ع) سخن بگوییم؟ ما را چه مىرسد که از ساکنان حریم قدس و شاهدان محفل انس سخن بگوییم.”
(شهید اهل قلم سید مرتضى آوینى)
“برادران بدانید که زندگى و شهادت پرافتخار امام حسین(ع) سرمشقى بود براى تمام جهانیان و نیک اندیشان، و ما مىکوشیم تا حیات و مرگ خویش را بر اساس ایده آن حضرت قرار دهیم.”
(شهید محمد رضا پورقدیرى)
“درود بر عاشقان زیارت کربلاى تو یا حسین! که عاشقانه در راه تو جان مىسپارند و به عشق اینکه بر خاک مىروم که دنبالهرو خط سرخ اباعبداللهالحسین باشم. (شهید علیرضا زارع بجستانى)
“یا حسین، یا حسین، یا حسین آن قدر فریاد “هل من ناصر ینصرنى”ات نافذ بود و آن چنان تنهایىات سر آن تفتیده دشت برهوت دامان را به آتش کشید که اکنون در لبیک به تو اى وارث رسولان همه سختىها را با لذت ایثار بر دوش خواهیم کشید.” (شهید مجتبى طبرانى)
“ما وارثان خون حسین(ع) هستیم و ما را در مبارزه کردن با کفار هیچ ترس و واهمهاى نیست.” (شهید عبدالحسین رضایى)
“اى حسین، اکنون شهیدان بر ما شاهدند و توى اى سید شهیدان، قافله سالار این کاروان هستى، مرا، راه عشق نما و به این کاروان متصل فرما. اى بزرگ آموزگار شهادت، و اى دلسوخته شعلههاى سرکش عشق، به تو اقتدا کردم و تو شاهد باش که همچون یاران تو به یارىات برخاستم و نداى پرصدایت “هل من ناصر ینصرنى” تو را لبیک گفتم.”
(شهید زین العابدین عابدنیا)
“عاشورا، روزى که ظهرش نه هم چون ظهرهاى دیگر بود و آفتاب تابانش نه هم چون روزهاى دیگر، خورشید اشعه سوزانش را هم چون شعلههاى آتش بر زمین مىتابانید در صحراى نینوا، در کنار شط فرات خیمهگاه حسین(ع) در مقابل خرگاه یزید و یاران حسین(ع) در مقابل لشگریان یزید صف آرایى کردهاند و لحظه انتخاب فرا رسیده است.”
(شهید زین العابدین عابدنیا)
“ما در اسلام روزى تاریخىتر از عاشورا نداریم، به خاطر اینکه عاشورا سرمنشأ پیروزىهاى اسلام بود ما که در این زمان زندگى مىکنیم باید بدانیم که عاشورا را باید از یادهایمان نبریم و آیا چگونه مىشود از یاد برد روزى که تمام یاران حسین(ع) و حسین(ع) به شهادت رسیدند.”
(شهید محمد رضا خانزادى)
“… به میدان آزمایشى مىروى که در یک طرف کفر است با تمام امکانات و در طرف دیگر جوانان سلحشور با ایمان که براى حق مبارزه مىکنند، براى هدفشان و مکتبشان و وقتى این چنین مىاندیشى خود را در کنار همه آنها و جزو یارانشان احساس مىکنى گویى در کنار حسین(ع) فریاد “هل من ناصر ینصرنى”اش را پاسخ گفتهاى و دیگر برایت مرگ مفهومى ندارد، چه زیبا و باشکوه است اینگونه زیستن و اینگونه مردن.”
(شهید بهروز ابوحمزه)
“هر زمان خواستى گریه کنى براى امام حسین(ع) و فرزندان و اصحابش گریه کن، که این عزیزان خدا که بهتر و باوفاتر از آنان خلق نشده چگونه غریبانه تحت عنوان خارجى کشته شدند و بدنهاى پاکشان سه روز و دو شب روى زمین گرم کربلا ماند.” (شهید مسعود رستگار)
“باید کلمه عشق را در صحنه عاشورا یافت. چگونگى پیوستن و برگشتن عاشق به حضور معشوق، عشقى که دل را روانه بارى تعالى کرده و فکر دنیوى را سلب مىکند. حسین(ع) این عاشق بزرگ و مظهر عشق چگونگى این امر را به ما رهروان حق آموخت.”
(شهید سیف الله روستازاده)
“اى امام حسین(ع) اگرچه در کربلا نبودهام که به نداى “هل من نار ینصرنى”ات جواب دهم ولى ببین که به نداى حقطلبانه فرزندت خمینى لبیک گفته و در کربلاى خوزستان جانفشانى مىکنم.”
(شهید مجید کریمى)
تهیه و تنظیم: دفتر تحقیق و پژوهش بنیاد شهید انقلاب اسلامى