حسین چراغ هدایت
× رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم: “والذى بعثنى بالحقّ نبیّاً انّ الحسین بن على فى السماء اکبر منه فى الارض و انّه لمکتوب عن یمین العرش مصباح الهدى و سفینه النجاه.”۱
سوگند به آنکه مرا به حق به پیامبرى برانگیخت حسین بن على در آسمان بزرگتر از زمین است و در سمت راست عرش چنین نگاشته شده که حسین چراغ هدایت و کشتى نجات است.
× رسولخدا صلى الله علیه و آله و سلم: “انّ للحسین فى بواطن المؤمنین معرفه مکنونه.”۲
همانا دلهاى مؤمنان را با حسین (علیه السلام) آشنایى نهفته است.
× امام حسین علیه السلام: “انّ اللّه تعالى ما خلق العباد الاّ لیعرفوه فاذا عرفوه عبدوه فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عباده العباد.”۳
خداوند انسانها را نیافرید مگر براى آنکه او را بشناسند، و چون شناختند، او را بپرستند و آن گاه که وى را عبادت کردند، با عبادت او از بندگى بندگان بىنیاز شوند.
× امام حسین علیه السلام: “اما و الله لا اُجیبُهُم الى شىء ممّا یریدون حتّى القَى الله و انا مُخضَّبٌ بدمی.”۴
هان! نسلها به هوش باشید، به خدا سوگند من به ذرّهاى از خواستههاى بیدادگرانه و استبدادى آنان پاسخ مثبت نخواهم داد تا در حالى که به خون خویش رنگین شده باشم به دیدار آفریدگارم نایل آیم.
× امام حسین علیه السلام: “ألا ترون الى الحق لایُعمَل به و الى الباطل لایتناهى عنه… فانّى لا ارى الموت الاّ سعاده والحیاه مع الظّالمین الاّ برما.”۵
آیا نمىنگرید حق را که بدان عمل نمىگردد و باطل را که از آن دست برداشته نمىشود. همین است که من مرگ را جز سعادت و زندگى با ستمگران را جز رنج و افسردگى نمىبینم.
× امام حسین علیه السلام: “اللهم انّک تعلم انّه لم یکن ما کان منّا تنافساً فی سلطان و لا التماساً من فضول الحطام ولکن لنردّ المعالم من دینک…”۶
خدایا تو مىدانى که آنچه اتّفاق افتاد براى مسابقه در قدرت یا خواستن چیزى از متاع فانى این جهان نبود، بلکه همه بدان جهت بود که نشانههاى دینت را بازگردانیم و در شهرهاى تو دست به اصلاحات زنیم تا بندگان ستمدیدهات ایمن شوند و احکام متروک دین تو دوباره به جریان افتد.
× امام حسین علیه السلام: “من طلب رضى الله بسخط النّاس کفاه اللّه امور النّاس و من طلب رضى الناس بسخط اللّه وکّله الله الى الناس والسلام.”۷
هر کس خشنودى خداوند را با خشم مردم به دست آورد، خداوند او را در امور آنان کفایت کند، و هر کس خشنودى مردم را با خشم خداوند به دست آورد، خداوند او را به مردم وامىگذارد والسلام.
× امام حسین علیه السلام: “صبراً بنى الکرام، فما الموت الاّ قنطرهً تعبُرُ بکم عَنِ البُؤسِ والضّرّاء الى الجنان الواسعه والنّعم الدّائمه.”۸
اى شریف زادگان! صبور و پایدار باشید، زیرا مرگ چیزى نیست مگر پُلى که شما را از رنج و ناگوارى دنیا به بهشت پهناور و نعمتهاى همیشگى مىرساند.
× امام حسین علیه السلام: “فلا مالاً بذلتموه و لانفساً خاطرتم بها للّذی خلقها و لاعشیره عادیتموها فى ذات اللّه، انتم تتمنّون على الله جنّته و مُجاوره رُسُلِه و اماناً من عذابه.”۹
شما که نه مالى در راه خدا دادهاید، نه جانى در راه جان آفرین نثار کردهاید، و نه با قوم و قبیلهاى براى خدا در افتادهاید، چگونه (با این آسایشطلبىها) آرزوى بهشت و همنشینى پیامبران و امان از عذاب خدا را دارید.
× امام حسین علیه السلام: “فَلَعَمرى ما الامامُ الاّ الحاکم بالکتاب، القائم بالقسط الداین بدین الحقّ، الحابسُ نفسَهُ على ذات الله.”۱۰
به جانم سوگند، امام آن کسى است که بر اساس کتاب خدا حکم کند، دادگرى ورزد، پیرو دین حق باشد، و در راه طاعت خداوند نفس خود را مهار سازد.
× امام حسین علیه السلام: “لیس الموت فى سبیل العزّه الاّ حیاهً خالدهً و لیست الحیاه مع الذُّلِّ الاّ الموت الّذى لاحیاه معه.”۱۱
مرگ در راه رسیدن به عزّت، حیات جاویدان است و زندگى با ذلّت چیزى جز مرگ بدون (آثار) حیات نیست.
× امام رضا علیه السلام: “مَن کان یوم عاشورا یوم مصیبته و حزنه و بُکائه جعل الله عزّوجلّ یوم القیامه یوم فرحِه و سروره و قرّت بناعینُهُ.”۱۲
هر کس روز عاشورا را روز مصیبت و اندوه و گریه خود بداند، خداوند روز قیامت را روز شادمانى و سرور او خواهد و چشمش به جمال ما روشن خواهد شد.
پى نوشتها:
۱) سفینه البحار، ج۱، ص۲۵۷٫
۲) همان.
۳) همان، ج۲، ص۱۸۰٫
۴) مقتل الحسین، ص۲۹۳٫
۵) بحار، ج۴۴، ص۳۸۱٫
۶) تحف العقول، ص۱۷۲٫
۷) بحار، ج۷۸، ص۱۲۶٫
۸) بحار، ج۳، ص۱۳۴٫
۹) تحف العقول، ص۲۳۸٫
۱۰) ارشاد، ج۲، ص…
۱۱) ادب الحسین، ص۱۵۶٫
۱۲) بحار، ج۱۰۱، ص۱۰۲٫