ازدواج
و مهريّه
پيامبر
اكرم(ص)
«..
تزوج والا فانت من المذنبين.»
(مستدرك 2/531)
رسول
خدا صلي الله عليه و آله وسلم به جواني مجرد فرمود: همسر انتخاب نما وگرنه در سلك
گنه‌كاران قرار خواهي گرفت.
پيامبر(ص)
«من
ترك التزويج مخافه العليه، فقد اساء ظنه بالله عزوجل، ان الله يقول: ان يكونوا
فقراء بغنهم الله من فضله»
(فروع كافي 2/5)
كسي
كه از بيم تنگدستي ترك ازدواج نمايد، محققاً به خدا سوء ظن دارد، زيرا كه (در
قرآن) فرموده است: اگر مرد و زني نيازمند بوده (و ازدواج نمايند) خداوند به لطف
خويش آنان را بي‌نياز گرداند.
اميرالمؤمنين(ع)
«لا
تغالوا بمهور النساء فتكون عداوه»
(مكارم الاخلاق ص 12)
مهر
زنان را بالا نبريد كه عامل دشمني خواهد شد.
امام
باقر(ع)
«من
بركه المرأه قله مهرها و من شؤمها كثره مهرها.»
(من لايحضره الفقيه
2/124)
كم
بودن مهريه زن، دليل بر ميمنت و مباركي او و بسياري آن نشانه بديمني او است.
امام
باقر(ع)
جائت
امرأه الي النبي(ص) فقالت: زوجني يا رسول‌الله(ص). فقال رسو‌الله من لهذه؟ فقام
رجل فقال انا يا رسول‌الله زوجنيها، فقال: ما تعطيها؟ فقال: مالي شيئي. قال: لا.
فاعادت، فاعاد رسول‌الله الكلام، فلم يقم احد غير الرجل. ثم اعادت، فقال في المره
الثلاثه: اتحسن من القرآن شيئا؟ قال: نعم، قال زوجتك‌ها علي ما تحسن من القرآن
فعلمها اياه.
(تهذيب 2/214)
زني
به حضور رسول خدا(ص) رسيد و عرض كرد: براي من همسري انتخاب نما. حضرت به حاضرين
فرمود: چه كسي براي ازدواج با اين زن آمادگي دارد؟
مردي
بلند شد و گفت من اي پيامبر خدا! او را به همسري من درآور.
پيامبر:
چقدر مهريه او قرار مي‌دهي؟
مرد:
چيزي ندارم.
پيامبر:
اين‌طور نمي‌شود.
زن
تقاضاي خويش را تكرار كرد، پيامبر بار ديگر اعلام نمود ولي كسي جز همان مرد اظهار
آمادگي نكرد، براي بار سوّم كه زن خواسته خويش را مطرح ساخت، پيامبر به آن فرمود:
آيا
چيزي را از قرآن مي‌داني؟
مرد:
آري.
پيامبر:
او را به تو تزويج نمودم و مهر او اين است كه آنچه از قرآن مي‌داني به او بياموزي.
امام
صادق(ع)
«ركعتان
يصليها المتزوج افضل من سبعين ركعه يصليها اعزب»
(فروع كافي 2/4)
دو
ركعت نماز انسان متأهل از هفتاد ركعت نماز شخص مجرّد برتر است.
امام
صادق(ع)
«من
زوّج اعزبا كان ممن ينظرالله اليه يوم القيمه»
(تهذيب 2/227)
كسي
كه وسيله ازدواج جوان مجردي را فراهم سازد از افرادي خواهد بود كه خداوند در قيامت
به او نظر لطف خواهد داشت.