دانستيهائي از قرآن

دانستني­هايي از قرآن

استقامت در جنگ

«وَ لَنَبْلُوَنَّكُم حَتّي نَعْلَمُ
الْمُجاهِدْينَ مِنْكُمْ وَ‌الصابِرينَ وَ‌نَبْلُوَ أَخْبارَكُمْ».

(سوره محمّد«ص»- آيه 31)

به تحقيق همۀ شما را آزمايش مي­كنيم
تا مجاهدان واقعي و بردباران از شما مشخص شود و اخبارتان را نيز مورد آزمايش قرار
مي­دهيم.

آزمايش الهي منحصر به مسائل جنگ و
كارزار نيست بلكه گاهي در نعمت و رفاه نيز انسان مورد آزمايش قرار مي­گيرد.
همانگونه كه فقر و كمبود محصولات و قحطي، از وسايل آزمايش الهي است، همچنين گاهي
يك نفر با پول و سرمايه زياد و نعمت فراوان مورد امتحان قرار مي­گيرد كه آيا اين
پول­ها را در راه خدا مصرف مي­كند و تمام حقوق شرعيّه را مي­پردازد و بر مستمندان
و بيچارگان انفاق مي­كند يا اينكه همه را به مصرف خودش مي­رساند و در راه خدا چيزي
را انفاق نمي­كند؟

در آيه 35 از سوره انبيا مي­خوانيم:

«وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَرِّ وَ
الْخَيْرِ فِتتْنَةً وَ اِلَينا تُرْجُعوْن»- شما را به خوشي و ناگواري و بد و نيك
مبتلا كرده، امتحان مي­نمائيم و بازگشت همه شما به سوي ما است.

ولي بدون ترديد، آزمايش در سختي­ها و
محنت­ها و مصيبت­ها دشوارتر و مشكل­تر است، و بيشترين آزمايش­هاي بشر در اينگونه
موارد است:

در آيه 155 از سوره بقره مي­خوانيم:

«وَلَنَبْلُوَتَّكُمْ بِشَيءٍ ومِنَ
الْخَوفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأمْولِ وَ الْأنْفُسِ وَ‌الثَّمَراتِ وَ
بَشِّرِ الصّابِرِيْنَ…»- و شما را بدون ترديد در اموري چون ترس، گرسنگي و زيان­هاي
مالي و جاني و كمبود محصولات و مواد غذائي آزمايش مي­كنيم و بشارت ده به صابران،
همان­ها كه هر گاه مصيبتي برايشان وارد شود مي­گويند: ما از خدائيم و به سوي او
باز مي­گرديم، درود و رحمت خداوند برايشان باد و همانا آنان هدايت شدگان­اند.

در اين آيه تاكيد بر اين شده است كه
خداوند تمام مردم را مورد امتحان قرار مي­دهد و وسايل آزمايش را هم كمبودهاي
اقتصادي و از دست دادن عزيزان و هم ناامني و ترس ذكر كرده است، ولي در نتيجه، اگر
كسي از اين آزمايش،‌ سربلند و سرفراز درآيد و در برابر ناملايمات و محنت­هاي
روزگار، بجاي گله و شكايت كردن، راضي به رضاي خدا باشد و مصيبت­ها را در راه كسب
خشنودي خدا،‌ با دل و جان تحمّل كند، خداوند به او بشارت مي­دهد و بر او درود و
رحمت و الطاف خويش مي­فرستد و او است نيكوكار واقعي كه هدايت يافته است.

در هر حال، جنگ و كارزار، از مهمترين
وسايل آزمايش است و راستي اگر كسي در اين مورد قبول شود، در ساير موارد نيز قبول
خواهد شد. در آيه مورد بحث، خداوند مي­فرمايد: ما شما را در ميدان جهاد و كارزار
امتحان مي­كنيم تا آنانكه شكيبايند و بردبار، از آنان كه از جنگ خسته شده­اند يا
به اين ميدان وارد نمي­شوند، مشخّص و معين شود.

ميدان جهاد مهمترين و مشخّص­ترين جا
براي امتحان است زيرا در آنجا است كه چهرۀ خوب از بدن مشخص مي­شود و رزمندگان از
قاعدين، امتياز پيدا مي­كنند. و ضمناً آنان كه در جنگ شركت نكنند، يا نمي­تواند
شركت كنند، بي­گمان تلخي جنگ و پيامدهاي ناگوار آن به آنان مي­رسد، پس اينان نيز
خواه ناخواه مورد امتحان قرار مي­گيرند و در هر حال انسان بايد استقامت ورزد و بر
مشكلات و سختي­ها و ناگواري­ها و محنت­ها و مصيبت-ها، شكيبا باشد.

همانگونه كه در آيه ملاحظه مي­كنيم،
صابران همراه با مجاهدان ذكر شده است چرا كه نتيجۀ قطعي جنگ، وجود مشكلات و
ناگواري­ها است ولي چون براي خدا است و چون نتيجه نهائي آن احدي الحسنيين (يا
پيروزي و يا شهادت در راه خدا) مي­باشد، لذا بايد در برابر مشكلات ناشي از جنگ صبر
كرد و استقامت ورزيد، زيرا در صورت استقامت و پايداري، خداوند مردم را مورد لطف و
رحمت خويش قرار مي­دهد و درود و صلوات و رحمت بر آنها مي­فرستد و به نعمت والاي «و
بشّر الصابرين» نائل مي­آيند.

و چيزي كه استقامت و پايداري مؤمنين
را افزايش مي­دهد همين است كه اطمينان دارند به گذشتن حوادث تلخ، چه دير و چه زود.
در هر حال مدت رنج­ها و مصيبت­ها كوتاه است و دنيا زودگذر است و آنچه براي انسان
باقي مي­ماند اعمال صالح او است كه در استقامت در راه حق تجلّي مي­يابد.

و صابران را چه وحشتي است از جنگ يا
بمباران­هاي ظالمانه صداميان پليد يا ساير حوادث طبيعي مانند سيل و زلزله و… كه
مي­دانند همه از خدايند و بازگشت ايشان به سوي خدا است.

مطلب ديگر اين است كه آزمايش­ها براي
اين منظور است كه نخبگان شناخته شوند و خوبان از بدان ممتاز گردند و جواهرات از
سنگهاي بي­قيمت مشخص و معين گردد.

به اميد پيروزي رزمندگان عزيز اسلام
كه از امتحان سربلند بيرون آمدند.