دانستنیهائی از قرآن
«بمناسبت هفته وحدت از 12 الی 17 ربیع الاول»
«و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا و اذکروا نعمت الله علیکم اذ کنتم اعداء فالف بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته اخوانا و کنتم علی شفا حفرة من النار فانقذکم منها کذلک یبین الله لکم آیاته لعلکم تهتدون».
(آل عمران 103)
تمسک به حبل الله نمائید و از جدائی و تفرقه اجتناب ورزید و بیاد آورید نعمت الهی را بر خویش؛ زمانی که در دشمنی با هم بسر می بردید، و او میان دلهایتان الفت برقرار ساخت و به برکت نعمت او برادر شدید، و شما در کنار حفره ای از آتش بودی، شما را از آنجا برگرفت، این چنین خداوند آیات خویش را برای شما بیان مینماید شاید که هدایت یابید.
«و اعتصموا بحبل الله» حبل به معنی ریسمان است و برای پارهای از امور که وسیله ارتباط و رسیدن به مقصدی است بطور استعاره بکار میرود، و از این رو راغب در مفردات میگوید: «فحبله هو الذی معه التوصل به الیه من القرآن و العقل و غیر ذلک» ـ حبل الله آن چیزی است که با وجو آن به سوی او توصل و ارتباط حاصل میشود، همچون قرآن و عقل و غیر آنها. در روایات نیز مصادیق مختلفی برای آن ذکر شده است، چنانچه امیرمؤمنان(ع) در مورد قرآن میفرماید: «فانه حبل الله المتین» ـ بدرستی که قرآن حبل محکم الهی است و امام باقر(ع) در مورد اهل بیت پیامبر(ص) میفرماید: «آل محمد حبل الله الذی امر بالأعتصام به» ـ آل محمد«ص» حبل اللهاند که به اعتصام و تمسک به آنها سفارش شده است.
از تفرقه تا وحدت
قرآن کریم در آیه یاد شده از دو وضعیت مختلف سخن به میان آورده است یکی تفرقه و خصومت که مشخصترین خصیصه عصر جاهلیت بود و دیگر وحدت، الفت و برادری که با پذیرش اسلام در میان همان مردم پیدا شد و آن تفرقهها و نفرتها و جدائیها، جای خویش را به دوستی و اخوت اسلامی سپرد، بگونهای که اگر مسافری که در دوره جاهلیت از میان آن قوم گذشته بود و بعد در زمان بعثت به آنجا میآمد، برایش دشوار بود که بپذیرد این مردم همان مردمی هستند که قبلا در آنجا میزیستند، این است که قرآن کریم برای اینکه تأثیر و نقش تعیین کننده اسلام را در چنین تحول درونی که برایشان پیدا شده، به آنان گوشزد نماید، آنها را به یادآوری و مقایسه میان این دو وضعیت مختلف دعوت نموده است چرا که انسان در جریان همین مقایسهها است که میتواند بهتر به ارزیابی موقعیت موجود خویش نائل گردد و لذا امیرمؤمنان(ع) مردمی را که ـ از نظر زمانی ـ با عصر جاهلیت، فاصله چندانی نداشتند، مکرر به یاد نابسامانیها و فساد و تباهیهای آن عصر میافکند و به ریشه اصلی آن اشاره مینماید، چنانچه در یکی از آن موارد میفرماید: «و الناس فی فتن انجذم حبل الدین» ـ مردم به فتنهها و آشوبهائی دچار بودند که ارتباطشان با مذهب و دین الهی گسیخته شده بود و این عامل اصلی همه آن مشکلاتی بود که بر آن دوره حاکم بود، چرا که وحدت و هم آهنگی و اخوت واقعی است که میتواند کلید حل مشکلات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی باشد و این مسأله جز در سایه اسلام حاصل نمیشود، و قرآن خود به این واقعیت در سوره انفال تصریح نموده و فرموده است: «… هو الذی ایدک بنصره و بالمؤنین، و الف بین قلوبهم لوانفقت ما فی الأرض جمیعا ما الفت بین قلوبهم ولکن الله الف بینهم انه عزیز حکیم» ـ او است خدائی که ترا با یاری مؤمنان تأیید نمود و در میان دلهای آنها الفت برقرار ساخت چنانچه تمام موجودی روی زمین را صرف میکردی که میان آنان الفت برقرار سازی نمیتوانستی ولی خداوند میان قلوبشان الفت ایجاد نمود، او توانا و حکیم است.
انقلاب سالامی و مسأله وحدت
وحدتی را که در جریان انقلاب اسلامی ایران تا به امروز و انشاءالله فردا و همه فرداهای انقلاب شاهد آن خواهیم بود، بیشک از برکت دین الهی برای ملت ما پیش آمد، چنانچه اسلام در عصر بعثت از مردمی آن چنان متفرق و در حال اختلاف و ستیز، جبههای واحد و متشکل در برابر شرک و نفاق آن روز بوجود آورد و همین وحدت و تشکل در زیر پرچم اسلام و نبوت و رهبری رسول خدا(ص) بود که عالم پیروزی آنان بر تمام دشمنان سرسخت و نیرومند اسلام شد، و این خود باید درسی باشد برای همه کسانی که داعیه اسلام دارند ولی ایسمهای وارداتی را عامل وحدت و همآهنگی در برابر دشمنان داخلی و خارجی معرفی مینمایند، باید بدانند جائی که خداوند به شخصیت والائی چون پیامبر بزرگوارش میفرماید: خدا است که بین آنها الفت برقرار ساخت، اگر تو از تمام امکانات روی زمین برای ایجاد چنان الفتی بهره میگرفتی در اینکار توفیق نمییافتی، الفت و وحدت واقعی جز در سایه اسلام و توحید امکانپذیر نیست، و این پیام پیامبر گونه امام هم که: «دشمنان را با وحدت کلمه و اعتصام به حبل الله درهم کوبید» الهام گرفته از این کلام الهی است چرا که بدون شک جز با چنین وحدتی برخاسته از ایمان و آگاهی مردم همیشه در صحنه ما، پیروزی بر دشمنان داخلی و خارجی میسر مقدور نمیباشد، و هر پیروزی که تاکنون برای ملت ما و هر شکست و ناکامی که برای دشمنان پیدا شده است، در اثر همین وحدت و هم آهنگی بوده است، و اگر همین وحدتی که امروز در ایران اسلامی عینیت یافته در سطح تمام جوامع اسلامی پیاده شود، بدون تردید، همان معجزهای اتفاق خواهد افتاد که در این کشور به وقوع پیوست، و از این رو حضرت آیة الله العظمی منتظری قائم مقام معظم رهبری هفتهای را بنام هفته وحدت، در جهان اسلام اعلام نمود تا مسلمین با کنار گذاشتن اختلافاتی که بوسیله ایادی استثمار و استعمار در طول قرنها در مبانشان بوجود آمده است، صفوف خویش را در برابر تمام دشمنان اسلام فشرده و متحد سازنده و در این صورت است که چنانچه حضرت امام امت دام ظله العالی فرموده«یک میلیارد جمعیت مسلم را اگر منسجم شوند، چه کسی میتواند درهم بشکند» مسلمانان جهان قادر خواهند بود تا برای همیشه خود را از سلطه ذلتبار ابر قدرتها رهانیده و مصداق واقعی«و انتم الأعلون» قرار گیرند.