پيام حضرت
امام به مجمع تشخيص مصلحت
بسم الله
الرحمن الرحيم
خدمت
حضرات آقايان، اعضاء محترم مجمع تشخيص مصحلت دامت افاضاتهم.
با سلام و
دعا و آرزوي موفقيت براي آن مجمع محترم از آنجا که وضعيت جنگ بصورتي درآمده است که
هيچ مسئله اي آنچنان فوريتي ندارد که بدون طرح در مجلس و نظارت شوراي محترم
نگهبان، مستقيماً در آن مجمع طرح گردد لازم ديدم نکاتي را متذکر شوم:
1-
آنچه تاکنون در
مجمع تصويب شده است مادام المصلحه بقوت خود باقي است.
2-
آنچه در دست تصويب
است اختيار آن با خود مجمع است که در صورت صلاحديد تصويب مي نمايند.
3-
پس از آن، تنها در
مواقعيکه بين مجلس و شوراي نگهبان اختلاف است بهمان صورتيکه در آئين نامه مصوب آن
مجمع طرح شده بود عمل گردد.
البته
ماده 5 بهمان صورتيکه اصلاح کرده بودم- جلسه با 7 نفر رسميت پيدا مي کند- باقي
باشد، و ماده 10 بدين صورت اصلاح گردد:
«کلمه-
مجددا- حذف گردد و بجاي آن- تنها يکبار- گذارده شود».
تذکري
پدرانه به اعضاء عزيز شوراي نگهبان ميدهم که خودشان قبل از اين گرها مصلحت نظام را
در نظر بگيرند، چرا که يکي از مسائل بسيار مهم در دنياي پرآشوب کنون نقش زمان و
مکان در اجتهاد و نوع تصميم گيريها است.
حکومت، فلسفه
و عملي برخورد با شرک و کفر و معضلات داخلي و خارجي را تعيين مي کند و با اين بحث
هاي طلبگي مدارس که در چارچوب تئوريها است نه تنها قابل حل نيست که ما را به بن
بست هايي مي کشاند که منجر به نقض ظاهري قانون اساسي مي گردد.
شما در
عين اينکه بايد تمام توان خودتان را بگذاريد که خلاف شرعي صورت نگيرد- و خدا آن
روز را نياورد- بايد تمام سعي خودتان را بنمائيد که خداي ناکرده اسلام در پيچ و
خمهاي اقتصادي، نظامي، اجتماعي، و سياسي متهم به عدم قدرت اراده جهان نگردد.
خداوند به
همه اعضاء محترم مجمع تشخيص مصلحت توفيق دهد تا هرچه بهتر به اسلام خدمت کنند.
والسلام
عليکم و رحمة الله
روح الله
الموسوي الخميني
8/10/67