نصيحت پذيرى سبيل هدايت
امام على (ع): ((رحم الله عبدا سمع حكما فوعى و دعى الى رشاد فدنا و إخذ
بحجزه هاد فنجى)).(1)
خدا رحمت كند آن كس را كه چون سخن حكيمانه اى را بشنود خوب فرا گيرد و چون به
هدايت ارشاد گردد بپذيرد و دست به دامن هادى و رهبرى زند و نجات يابد.
امام على (ع): ((إلا و انه من لاينفعه الحق يضره الباطل و من لايستقيم به
الهدى يجر به الضلال الى الردى)).(2)
آگاه باشيد: آنها كه از حق بهره مند نشوند زيان باطل دامنشان را فرا خواهد
گرفت و آن كس كه هدايت, راهنمايش نگردد گمراهى او را به هلاكت مى كشاند.
امام على (ع): ((اسمعوا النصيحه ممن اهداها اليكم واعقلوها على إنفسكم)).
(3)
از كسى كه به شما نصيحت خود را هديه مى كند بشنويد و بپذيريد و آن را براى خود
در خاطر نگه داريد.
امام على (ع): ((فاتقوا الله تقيه من سمع فخشع… و عبر فاعتبر و حذر فحذر
و زجر فازدجر و راجع فتاب و إرى فراى فاسرع طالبا)).(4)
تقوا پيشه كنيد تقواى كسى كه چون بشنود احساس مسووليت كند… و هرگاه درس
عبرت به او بدهند عبرت پذيرد و هرگاه او را برحذر دارند قبول كند و اگر منعش
كردند از نافرمانى بايستد و چون بازگردد توبه كند و هرگاه نشانش دهند ببيند و
به سرعت به سوى حق حركت كند.
امام على (ع): ((ليكن احب الناس اليك من هداك الى مراشدك و كشف لك عن
معايبك)).(5)
بهترين و دوست داشتنى ترين مردم در نزد تو بايد كسى باشد كه تو را به رشد و
هدايت رهنمون سازد و از عيوب تو (در نزد خودت) پرده بردارد.
امام على (ع): ((من استنصح الله وفق)).(6)
هر كس از خداوند متعال درخواست نصيحت كند (و اطاعت اوامرش را نمايد) موفق
مى شود.
امام على (ع): ((من قبل النصيحه إمن من الفضيحه)).(7)
هر كس نصيحت پذير باشد از رسوايى در امان خواهد بود.
امام على (ع): ((اتعظوا بمواعظ الله واقبلوا نصيحه الله… واعلموا إن هذا
القرآن هو الناصح الذى لايغش… واستنصحوه على إنفسكم واتهموا عليه آرإكم
واستغشوا فيه إهوائكم)).(8)
از موعظه ها و اندرزهاى خدا پند بگيريد و نصيحت هاى او را قبول كنيد… و
بدانيد كه اين قرآن پند دهنده اى است كه انسان را نمى فريبد…
خويشتن را با آن اندرز دهيد و هرگاه نظر و كردار شما بر خلاف قرآن بود خود را
متهم سازيد و خواسته هاى خويش را در برابر قرآن نادرست بشماريد.
امام حسن (ع): ((إسمع الاسماع ما وعى التذكير وانتفع به)).(9)
شنواترين گوشها آن است كه تذكرها را بشنود و از آنها نفع ببرد.
امام حسين (ع): ((من دلائل العالم انتقاده لحديثه)).(10)
از نشانه هاى عالم اين است كه گفتار خود را ـ قبل از بيان كردن ـ نقد و بررسى
مى كندO O.
پاورقي ها:پى نوشت ها:
1 ) نهج البلاغه : خطبه76.
2 ) همان, خطبه28.
3 ) غرر الحكم: 2494.
4 ) نهج البلاغه : خطبه83.
5 ) غرر الحكم: 7374.
6 ) نهج البلاغه : خطبه147.
7 ) غرر الحكم: 8344.
8 ) نهج البلاغه : خطبه176.
9 ) بحارالانوار: ج78, ص109, ح17.
10 ) تحف العقول: ص248.