استفاده از شیوه جدید لیزرى براى درمان سرطان
استفاده از نوع پیشرفتهتر فن آورى لیزرى، بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده و پروستات را از جراحىهاى متعارف بىنیاز خواهد کرد.
در این فن آورى جدید، لیزر از طریق یک فیبرى بسیار ظریف به سمت غده سرطانى هدایت مىشود.
این سیستم توسط متخصصان مرکز ملى پزشکى لیزرى در مدرسه پزشکى کالج دانشگاهىلندن طراحى شده است.
در مرحله اول استفاده از این روش، یک داروى حساس در مقابل نور به داخل بدن بیمار تزریق مىشود. این نوع دارو توسط سلولهاى غده سرطانى و دیگر بافتهاى مختلف بدن جذب مىشود.
سه روز پس از تزریق این دارو، یک سوزن بسیار ظریف به داخل غذه سرطانى هدایت مىشود. این کار با استفاده از سیستم رایانهاى تصویربردارى (Computer Topography) انجام مىگیرد. سپس فیبرهاى مخصوص از داخل سوزنها به داخل بافت سرطانى وارد مىشود.
با اندکى عقب کشیدن این سوزن، فیبر در تماس مستقیم با بافت سرطانى قرار خواهد گرفت.
عبور اشعه لیزر از فیبر، باعث فعال شدن داروى حساس در مقابل نور مىشود و به مرگ سلولهاى سرطانى مىانجامد.
پروفسور “استفن بوئین” مخترع اصلى این سیستم مىگوید تأثیرات سمى و نابودکننده بر بافت سرطانى در نتیجه ترکیب دارو و اشعه قرمز لیزر به وجود مىآید و این تأثیر تنها به سمت سلولهاى سرطانى هدایت شده است.
براى گرفتن نتیجه مثبت از این روش به سه عامل داروى حساس مقابل نور اشعه قرمز لیزر و اکسیژن نیاز است.
نتایج آزمایشهاى اولیّه با این روش نشان مىدهد بخشهاى بزرگ و اصلى توده سرطانى بدون نیاز به شیوههاى دیگر به طور کامل نابود مىشود.
آمار مرگ و میر در سرطانهاى لوزالمعده بسیار زیاد است. براى این گونه بیماران میانگین شانس بقا ۵ تا ۶ ماه پس از تشخیص است. ۱۰ درصد از این بیماران تا یک سال پس از تشخیص اولیه زنده مىمانند و تنها ۲۰ درصد از آنها ۵ سال پس از تشخیص اولیه، هنوز در قید حیات هستند.
در اولین آزمایش انجام شده با این شیوه در لندن، از مجموع ۷ شرکت کننده در آن، ۶ نفرشان تا ۶ ماه پس از تشخیص هنوز در قید حیات هستند و طولانىترین زمان بقاى پس از تشخیص ۱۵ ماه بوده است.
در بیماران سرطانى پروستات نیز، این روش در تشخیصهاى زودهنگام که هنوز علائم بیمارى دیده نمىشود و تنها آزمایش خون از بیمارى خبر مىدهد، مورد استفاده قرار گرفته است.
به نوشته هفته نامه ساندى تایمز، طراحان این سیستم اظهار امیدوارى مىکنند بتوان از آن در درمان انواع سرطانهاى دیگر نیز استفاده کرد.
این سیستم براى درمان در مواردى که سرطان سینه در مراحل اولیه آن قرار دارد نیز مورد استفاده قرار گیرد.
یک مورد دیگر استفاده از این شیوه درمانى، پس از عملهاى جراحى غدههاى سرطانى است که بخشهاى کوچکى از بافت سرطانى هم چنان در بدن باقى مانده و مىتوان آن را با لیزر نابود کرد.
واکسن سل مىتواند از بروز آسم پیشگیرى کند
یک واکسن ضد سل مىتواند کلید پیشگیرى از بروز آسم را که یکى از شایعترین بیمارىهاى مزمن در جهان محسوب مىشود ارائه دهد.
پژوهشگران نیوزیلندى قبل از ارایه نتایج کشفیات خود در کنفرانسى که قرار است هفته آینده در میامى برگزار شود اعلام کردند این کشف به ارتباط میان واکسن سل و درمان آسم اشاره دارد.
پرفسور گراهام لوگراس از مؤسسه تحقیقات پزشکى مالاگان گفت این روش درمانى جدید است و مىتواند نحوه درمان آسم را تغییر دهد.
وى افزود: واکسن استاندارد “ب ث ژ” ضد سل بر روى موشهایى که به نوع خفیف آسم مبتلا بودند آزمایش شد. به نظر مىرسد که این واکسن باعث ایجاد واکنشهاى ایمنى براى کنترل علائم آسم مىشود.
وى گفت: این کشف مىتواند بر روى انسان موثر واقع شود و این تحقیقات باید توسط شرکتهاى داروسازى براى شناسایى عناصر فعال و بىخطر کردن آن براى انجام آزمایشها مورد توجه قرار گیرد.
پروفسور ریچارد بیسلى استاد دانشکده پزشکى ولینگتون و از مدیران گروه تحقیقاتى آسم ولینگتوناز این مطالعه به عنوان مهمترین تحقیقات جدید ستایش کرد.
وى افزود: به گمان من اهمیت این مطالعه در این است که نشان مىدهد امکان تهیه یک واکسن آسم که در پیشگیرى از ابتلا افراد به این بیمارى مفید واقع شود، وجود دارد.
پروفسور بیسلى گفت: شرکتهاى داروسازى در این ارتباط با موسسه ما همکارى دارند و این تحقیقات در ضمن با همکارى دانشمندان مرکز تحقیقات عفونى دانشگاه ورزبرگ آلمان انجام شده است.
وى در خاتمه گفت: با توجه به این که در حال حاضر دانشمندان درصدد تهیه انواع گوناگون واکسن آسم که براساس واکسن “ب ث ژ” ساخته مىشود هستند توجه محققان از سراسر جهان به این کشف معطوف خواهد شد.
پیوند مغز استخوان سبب رشد عضلات تازه مىشود
یک گروه از محققان بیولوژى مولکولى به شواهدى دست یافتهاند که نشان مىدهد با استفاده از سلولهاى تازه مغز استخوان مىتوان عضلات تحلیل رفته را مجدداً بازسازى کرد.
به گزارش خبرگزارى آلمان از واشنگتن و به نوشته نشریه “ساینس” این کشف براى افراد مبتلا به دیستروفى یا تحلیل عضلانى با اهمیت است.
محققان ایتالیایى در آزمایشهاى به عمل آمده بر روى موشها نشان دادند سلولهاى مغز استخوان را مىتوان به عضلات آسیب دیده وارد کرده و عضلات جدید به وجود آورد.
این تحقیق تئورىهاى موجود را مبنى بر این که عضلات براى ترمیم آسیب وارده منحصراً به سلولهاى منطقهاى وابسته هستند نقض مىکند.
به هر حال محققان بر این نکته اذعان دارند که تحقیقات بیشترى باید صورت گیرد تا مشخص شود پیوند سلولهاى مغز استخوان براى افراد مبتلا به دیستروفى عضلانى کارآیى دارد یا خیر.
یکى از فرضیهها این است که کشف مذکور منجر به ارایه روشهاى درمانى شود کهدر آن مقادیر اندک از مغز استخوان را که نمونههایى از ژن دیستروفى عضلانى به آن اضافه شده است بتوان اهدا کرد. سپس امکان تکثیر این سلولها را فراهم آورده و مجدداً به بدن بیمار جایى که مىتوانند عضلات سالم و جدید را رشد دهند تزریق شوند.
استفاده از شیوه جدید در درمان بیماران پیوندى
استفاده از یک فن آورى جدید در بیماران پیوندى، احتمالاً نیاز به داروهاى تضعیف کننده سیستم ایمنى را در این بیماران غیرضرورى خواهد کرد.
در حال حاضر پس از انجام عمل پیوند به منظور جلوگیرى از پس زده شدن عضو پیوندى، به بیمار داروهاى تضعیف کننده سیستم ایمنى داده مىشود تا پاسخ ایمنى در مقابل عضو خارجى بروز پیدا نکند.
این فن آورى جدید در مرحله اول براى بیماران دریافت کننده مغز استخوان مورد استفاده قرار گرفته است.
سلولهاى اولیه مغز استخوان پس از رشد به سلولهاى مختلف دستگاه ایمنى بدن تبدیل مىشوند.
یکى از روشهاى درمانى متعارف براى برخى از بیمارانى که از لوکیمیا و یا دیگر بیمارىهاى سلولهاى مغز استخوان رنج مىبرند، نابود کردن این سلولها توسط تشعشع و یا شیمى درمانى و سپس جانشین کردن این سلولها با استفاده از سلولهاى سالم فرد اهداء کننده است.
مسأله مهم در این روند، مطابقت و همگون بودن سلولهاى پیوندى با سلولهاى بدن بیمار است. در غیر این صورت سلولهاى جدید مىتوانند بدن بیمار را مورد حمله قرار دهند و بیمارى عضو پیوندى – علیه – بدن گیرنده (Graft-Versus-Host) بروز پیدا کند.
این مسأله زمانى رخ مىدهد که اختلاف زیادى میان برخى پروتئینهاى ویژه به نام انتى ژن اچ ال آAntygenHLA وجود داشته باشد. این پروتئینها بر روى سطح سلولهاى بدن گیرنده و هم چنین دهنده وجود دارند.
آنتى ژنهاى “اچ ال آ” باعث تحریک پاسخ ایمنى بدن در مقابل بافت خارجى )پیوندى( مىشوند.
بیشتر افراد عضو پیوندى را از خواهر و یا برادر خود دریافت مىکنند که حداقل ۶ آنتى ژن “اچ ال آ” در میان آنها مشترک است. حتى در چنین حالتى نیز در ۴۰ درصد از افراد مشکل بیمارى عضو پیوندى – علیه- بدن گیرنده، بروز پیدا مىکند.
در مواردى که تعداد این پروتئینهاى مشترک کمتر از ۴ است، در ۸۰ درصد موارد مشکل پس زده شدن پدید مىآید.
یک محقق امریکایى به نام “سوزان ایلستاد” در فیلادلفیا با یک الترناتیو جدید به حل این مشکل اقدام کرده است.
بیمارى عضو پیوندى – علیه – بدن بیمار از طریق سلولهاى بالغ “تى”(T)که همراه با سلولهاى اولیه )استمسلStemCell) به بدن بیمار پیوند زده مىشود، به وجود مىآید.
“ایلستاد” روشى را ابداع کرده است که به تصویربردارى و شناسایى سلولهاى مختلف اقدام مىکند و هم زمان تعداد سلولهاى دیگرى که به نام )سلولهاى تسریع کننده Faciliting Cells) نام دارند افزایش مىدهد. این سلولها به پیوند مغز استخوان به بیمار کمک مىکنند.
این فن آورى به توانایى شناسایى نشانه گذارهاى ملکولى در سطح سلولهاى تسریع کننده و سلولهاى “تى”، متکى است.
سال گذشته “ایلستاد” آزمایش کلینیکى این فن آورى بر روى ۲۵ داوطلب مبتلا به لوکیمیا که راه درمانى دیگرى نداشتند را آغاز کرد. در مجموع این تعداد بیمار، هیچ مورد پس زده شدن عضو پیوندى دیده نشد.
اگرچه اولین بیماران، بیمارى عضو پیوندى – علیه – بدن بیمار را بروز دادند، اما تقویت این روش درمانى با استفاده از فنآورى جداسازى، به حل مشکل کمک کرد.
قرار است آزمایش کلینیکى گستردهترى در این زمینه انجام گیرد.
به دنبال این موفقیت، گروه “ایلستاد” تصمیم گرفت پیوند اعضاى دیگر مانند کبد و کلیه را مورد مطالعه قرار دهد.
آزمایشهاى حیوانى نشان مىدهد اگر پیوند عضو همراه با پیوند هم زمان سلولهاى مغز استخوان که از طریق روش “جداسازى” ایلستاد تهیه شده‌اند انجام گیرد، سیستم ایمنى بدن بیمار به عضو پیوندى حمله نخواهد کرد.
به نوشته مجله علمى نیوسانتیست، مقامات امریکایى به “ایلستاد” اجازه دادهاند فنآورى جدید خود را بر روى تعدادى از بیماران پیوندى کبد و کلیه اجرا کنید.