ماجرای آن ۹۹ نفر! و دروغی که آشکار شد!

برگزاری مراسم تنفیذ و تحلیف آیت‌الله خامنه‌ای رئیس جمهور منتخب و رای اعتماد مجلس شورای اسلامی به میرحسین موسوی به عنوان نخست‌وزیر و اتفاقات به وجود آمده در فضای سیاسی کشور که بعدها به «ماجرای ۹۹ نفر» مشهور شد! از رویدادهای شهریور و مهر ۱۳۶۴ است.

در حالی که آمریکا مدعی بود در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به هیچ یک از طرفین سلاح نمی‌فروشد و از آنان حمایت نمی‌کند، در شهریور ماه ۱۳۶۴ معاون وزارت خارجه آمریکا در امور خاورمیانه صراحتاً حمایت دولت امریکا از رژیم صدام را تائید کرد. گروهک منافقین نیز در این روزها فاصله ظاهری خود با آمریکا را روز به روز کمتر کرد و به بمب‌گذاری و ترورهای کور در بخش‌هایی از کشور ادامه داد.

ماجرای ۹۹ نفر!

مجلس دوم شورای اسلامی که انتخابات آن در ۲۶ فروردین ۱۳۶۳ برگزار و اولین جلسه آن نیز در ۷ خرداد همین سال تشکیل شد، در طول فعالیت چهار ساله خود حوادث کوچک و بزرگ فراوانی را از سر گذراند، ولی بی‌شک منازعات سیاسی دو جریان وقت، حائز اهمیت شایانی است.

به انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری نزدیک می‌شویم. رئیس جمهور به دلیل مشکلاتی که با نخست‌وزیر دارد، از امام خمینی(ره) کسب اجازه می‌کند که نامزد انتخابات نشود و در صورت نامزدی مجدد در انتخابات، نخست‌وزیر را تغییر دهد. وی با موافقت اولیه بنیانگزار انقلاب(۱) در انتخابات ثبت‌نام می‌کند. با برگزاری انتخابات، شرایط روز عوض می‌شود. در این برهه، ۱۳۵نماینده مجلس که مخالف تصمیم رئیس‌جمهور هستند، در نامه‌ای به امام خمینی(ره)، ضمن حمایت از نخست‌وزیر وقت می‌نویسند: «…اکنون ملت و کشور ما یکی از بحرانی‌ترین مواقع تاریخی را می‌گذراند. گسترش دامنه جنگ و تهدیدات نظامی امریکا، فشارهای شدید اقتصادی، توطئه‌های خطرناک سیاسی و تحریکات ضد انقلاب از عوامل مهمی هستند است که فشار طاقت‌فرسای آن بر دوش مردم صبور و مظلوم ما سنگینی می‌کند و تغییر دولت که متأسفانه به قرار مشهود مستلزم تغییری عظیم در سطح کشور خواهد بود… مسلماً عواقب وخیمی را در بر دارد و…»

پاسخ امام خمینی به این نامه، حائز نکته بسیار مهمی است، ایشان تاکید می‌کنند که، «در حال حاضر تغییر [دولت] را صلاح نمی‌دانم، ولی حق انتخاب با جناب آقای رئیس‌جمهور و مجلس شورای اسلامی محترم است.»(۲)

چنانچه به‌عیان قابل مشاهده است ۱۳۵ نماینده مجلس در این نامه، تغییر دولت را باعث ایجاد مشکلاتی عظیم در شرایط جنگی ذکر کردند و امام خمینی(ره) ضمن حمایت از عدم تغییر دولت وقت، حق انتخاب را به رئیس‌جمهور و مجلس شورای اسلامی دادند. این مهم نشان می‌داد که امام امت، نه حکم؛ که نظر خود را اعلام کردند. با وجود این  حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که امام را ولایت امر و مراد خویش می‌دانستند، به تبعیت از نظر و نه حکم امام، میرحسین موسوی را به مجلس معرفی کردند.

مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۱۶ مهر ۱۳۶۴، با ۱۶۰ رای موافق، ۷۳ رای مخالف و ۲۶ رای ممتنع به دولت، رای اعتماد ‌داد، اما این پایان طبیعی ماجرا نبود! حاصل جمع ۷۳ نفر مخالفان و ۲۶ نفر رای ممتنع، جمعاً ۹۹ نفر می‌شدند که در تاریخ دهه شصت به «قضیه ۹۹ نفر» معروف شد. حامیان دولت در آن روزها لیست اسامی ۹۹ نماینده‌ای را که به دولت میرحسین موسوی رای مثبت نداده بودند منتشر کردند و آنان را «ضد ولایت فقیه» نامیدند!

محمد یزدی، احمد آذری قمی، اسدالله بادامچیان، محمدرضا باهنر، مریم بهروزی، سیدرضا تقوی، قربانعلی دری نجف‌آبادی، حسن روحانی، سیدرضا زواره‌ای، محمد اسماعیل شوشتری، جلال‌الدین فارسی، محسن مجتهد شبستری، علی موحدی ساوجی، محمد علی موحدی کرمانی، و علی یوسف‌پور از معروف‌ترین نمایندگانی بودند که به کابینه رای منفی دادند. حجت‌الاسلام ناطق نوری وزیر کشور دولت اول میرحسین موسوی که در سال ۱۳۶۴جای خود را به محتشمی‌پور داد، روایت می‌کند: «وقتی ۹۹ نفر از نمایندگان به آقای موسوی رأی ندادند،… طرفداران آقای موسوی این ۹۹ اسم را پیراهن عثمان کردند و هر کسی را که می‌خواستند بکوبند، می‌گفتند جزو ۹۹ نفر است. تقریباً ۲۰۰ نفر را اینها جزو آن ۹۹ نفر حساب کردند. منجمله خود مرا، حال آن که من اصلاً در مجلس نبودم.»(۳)

دروغی که آشکار شد!

آمریکا مدعی بود که از فروش اسلحه به طرفین درگیر در جنگ ایران و عراق خودداری می‌کند، ولی در ۹ شهریور ۱۳۶۴، روزنامه القبس چاپ کویت نوشت عراق تا کنون ۲۴ فروند هلیکوپتر جنگی از شرکت آمریکایی «هیوز ایر کرافت» خریده است.

در ۳۰ شهریور ماه همین سال نیز ریچارد مورفی معاون وزارت خارجه آمریکا در امورخاورمیانه ضمن تأکید بر حمایت آمریکا از عراق در جنگ با ایران فروش جنگ‌افزار به دولت عراق را تایید کرد. پیش از این در روز ۱۰شهریور ۱۳۶۴ بنیاد تحقیقاتی «هریتیج»(Heritage)- اندیشکده محافظه‌کار آمریکایی، دی.سی- خواستار حمله نظامی و عملیات انتقامی علیه ایران شده بود.

 

نزدیکی هر چه بیشتر منافقین به آمریکا!

در ۲ شهریور ۱۳۶۴روزنامه «فیلادلفیا اینکوایر»(Philadelphia Inquirer) چاپ آمریکا مصاحبه‌ای با مسعود رجوی سرکرده منافقین انجام داد. در ۱۲مهرماه این سال نیز حزب کارگر انگلیس حمایت کامل خود را از سازمان تروریستی منافقین اعلام و خواستار برقراری حکومتی در ایران زیر نظر این سازمان شد. همزمان با نزدیکی هرچه بیشتر گروهک نفاق به آمریکا و انگلیس، ترورهای این گروهک در بخش‌هایی از کشور ادامه یافت. در دهم شهریور این سال انفجار بمب جاسازی شده در یک اتومبیل پیکان در مقابل ساختمان بیمارستان البرز واقع در خیابان وصال شیرازی ۱۶ عابر را مجروح کرد و به ۲۵ اتومبیل خسارت وارد آورد.

انتشار اولین شماره روزنامه رسالت

در ۱۴ شهریور ۱۳۶۴ اولین شماره روزنامه رسالت به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی حجت‌الاسلام احمد آذری قمی در تهران منتشر شد. اسدالله بادامچیان، درباره علت انتشار این روزنامه می‌گوید:

«…در دولت میرحسین موسوی، ما یک نشریه هم نداشتیم. یادم هست در مجلس دوم راجع به مالیات سخنرانی کردم. مطالبم را که آن‌گونه که باید منتشر نکردند. به مدیرمسئول روزنامه نوشتم، «من نماینده این ملت هستم. شما مطلبم را تحریف کرده‌اید.» جواب داد، «درست می‌گویید، ولی چون آنچه نوشتیم، خلاف نیست پاسخ شما را نمی‌نویسیم.» به همین صراحت!» وی در ادامه می‌گوید: «در مجلس با مرحوم آذری قمی صحبت کردیم و ایشان گفت: «بیایید ما هم نشریه راه بیندازیم و اسمش را بگذاریم رسالت.» پول جمع کردیم و با کمک مرحوم عسگراولادی و یاران روزنامه رسالت را راه انداختیم.»(۴)

پی نوشت‌ها:

  • خاطرات حجت الاسلام ناطق نوری، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، جلد اول، صفحه ۸۱
  • متن کامل نامه ۱۳۵ نماینده مجلس دوم و پاسخ امام را در صحیفه امام، جلد ۱۹، صفحه ۳۹۳ مطالعه کنید.
  • خاطرات حجت‌الاسلام ناطق نوری، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، جلد ۲، صفحه ۸۸
  • چگونگی تشکیل روزنامه رسالت از زبان بادامچیان، مشرق به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی موتلفه اسلامی، ۱۸ مرداد ۱۳۹۶

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *