سخنان معصومین
اذّیت و آزار مؤمنین
*رسول اکرم صلّی الله علیه و آله وسلم:
(من آذی مؤمنا فقد آذانی ،ومن آذانی الله، و من آذی الله فهو ملعون في التوراة
و الانجیل ،والزّبورو الفرقان ) ( بحارالانوارـ ج 72ـ ص 150) هرکه مؤمنی را آزار
دهد مرا آزده است،وهرکه مرا بیازارد، خدا را آزرده است ،وهرکه خدا را بیازارد
درتورات وانجیل وزبور و قرآنلعنت شده است.
*رسول اکرم صلّی الله علیه وآله و سلم: (الا ومن لطم خدّ مسلم أو وجهه، بدّد
الله عظامه یوم القیامه ،و حشرمغلولا حتّی یدخل جهنم الّا ان ینوب) (امالی صدوق ـ
ص 250) هان !هرکه سیلی به گونه یا صورت مسلمانی بزند،خداونددرروز قیامت
استخوانهایشرا درهم میشکند واورا دست وپابسته به جهنم میاندازد،جزآنکه توبه نماید.
* رسول اکرم صلّیالله علیه و آله وملّم : (قال الله عزّوجل :من استذلّ عبدی
فقد بارزنی بالمحاربة) (کافی ـ ج 2ـ ص 354)
خدای عزّوجل می فرماید:هرکه بندۀ مومنم را ذلیل کند همانال به جنگ با من
برخاسته است.
*امیرالمؤمنین علیه السّلام : (انّ الله أخفی ولیّه فی عباده فلا تستصغروا
شیئا من عباده ، فربّما کان ولیّه و أنت لا تعلم). (بحارـج 72ـ ص 155)همانا
خداوندولیّ خود را درمیان بندگانش پنهان کرده است،پس هیچ یک ازبندگانش را کوچک
مشمارید، چه اینکه ممکن است آن شخص ولیّ خدا باشدو تواو را نشناسی.
* امام صادق علیه السّلام ـ ( من روی علی مؤمن روایة یرید بها شینه وهدم
مروّته لیسقط من أعین الناس،أخرجه الله من
ولایته الی ولایة الشیطان ، فلا یقبله الشیطان ). (کافی ـ ج2ـ ص 358)
هرکه مطلبیرا در رابطه با مؤمنی نقل کند ه رسوائی او را خواسته باشد وبخواهد
آبرویش را ببرد تا از چشم مردم بیافتد،خداوند ناو را از ولایت خویش بیرون آورد و
به ولایت شیطان بسپارد ولیشیطان نیزاو را نپذیرد.
*امام صادق علیه السّلام :
(من حقّر مؤمنا مسکینا لم یزل الله عزّوجلحاقرا له ماقتا حتّی یرجع عن حفرته
ایّاه). (کافی ـ ج 2ـ ص 351)
هر که مؤمن فقیری را تحقیر و اهانت کند،خدی عزّوجل او را همجنان تخقیرکند و
دتشمن بدارد تا اینکه از اهانتش با زگردد.
*اما مصادق عله السّلام :
(من روّع مؤمنا بسلطان لیصیبه منه مکروه فلم یصبه فهو في النّار ،ومن روع
مؤمنا بسلطان لیصیبه منه مکروه فأصابه فهو مع فرعون و آل فرعون في النار). (کافی ـ
ج 2ـ ص 368)
هرکه مؤمنی را با توسل به قدرتمندی بترساند کهبه او آزاری برساند،پس اگر او
آزاری هم به آن مؤمن نرساند،د رآتش جهنّم است و اگر کسی مؤمنیرا با توسّل به
قدرتمندیبترساند که به او آزاری برساند،و او هم به آن مؤمن آزاررساند،همانا او
درجهنم همراه با فرعون و آل فرعون خواهد بود.
*امام صادق علیه السّلام:
(من أعان علیمؤمن بشطر کلمة،لفي الله عزّوجل یوم القیامة مکتوبُ بین عینیه
:آیسُمن رحمتي). (کافی ـ ج2ـ ص 368)
هرکه علیه مؤمنی فعّالیتی کند و لو به نصف کلمه ای هم باشد،درروزقیامت بگونه
ای با خداوند مواجه میشود که مابین دو چشمش نونشته شده است(مأیوس ازرحنت من (خدا
)است).
*اما م صادق علیه السّلام:
(قال الله تبارک و تعالی:من أهان لی ولیا فقد أرصد لمحا ربتی ). (کافی ـ ج 2ـ
ص351)
خدای تبارک و تعالیمی فرماید:هرکه یکی ازاولیاء و محبین مرا اهانت کند،پس برای
مبا رزه با من کمین کرده است.
*امام صادق علیه السّلام :
(…لایقبل الله من مؤمن عملا،وهو مضمرُ علی أخیه المؤمن سوءا). (کافی ـ ج2ـ ص
361)
خداوند ازمؤمن هیج عملی را نمی پذیرد ،درصورتی که نسبتبه برادرمؤمنش قصد سوئی
داسته باشد.