به مناسبت
12فروردین، روز جمهوری اسلامی
زنده
نگهداشتن یوم الله 12فروردین
امام خمینی
(ره) : ( روز دوازدهم فروردین سالروز رسمیّت یافتن حکومت مستضعفین بر مستکبرین
درایران سالروز تحقق وعدۀ حق تعالی است . منت خدای را که ملّت مستضعفین ایران بر
مستکبرین جهان، چه شرقی و چه غربی چیره و پیروز شد. دوازده فروردین روز غلبه جنود
الله برجنود شیطان و روز فتح و نصر خدا و بندگان مؤمن به او است.) ( 12/1/59)
روز جمهوری
اسلامی یعنی روزی که ملّت مبارز و متعهد ایران با تصمیم قاطع و اکثریّت قریب به
اتّفاق همه یعنی 2/98درصد همه کسانی که حق رأی دادن داشتند به ( جمهوری اسلامی )نه
یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد، رأی مثبت دادند و با امام حود پیمان بستند که با
خون خود از این _( جمهوری اسلامی) که ثمرۀ خون هزاران شهید و معلول و مجروح است،
دفاع و پشتیبانی کنند و در پرتو خون پاک شهدا و با اتحاد و همبستگی تمام اقشار و
طبقات ملّت، نگذارند که انقلاب اسلامی از مسیر اصلی خود ( نه شرقی و نه غربی)
منحرف شود و نه تنها درگفتار که در کردار نیز بارها و بارها به این میثاق خونین
خود وفادار مانده اند. روز جمهوری اسلامی، روز تجدید عهد با روح ملکوتی امام امّت (قدّس
سره )است که امّت امام با حضرتش پیمان مجدّد ببندد که تا آخرین قطرۀ خون از این
دستاورد ارزشمند و مقدّس، حمایت خواهد کرد و برای استقرار و ثبات آن از هیچ
فداکاری دریغ نخواهد ورزید .امروز سالگرد همان روزی بود که میلیونها دست پرتوان
ملّت، برگهای سبز (آری ) را برای انتخاب نظام جمهوری اسلامی به صندوق های رأی
ریختند و رژیم منفور شاهنشاهی را برای همیشه، از صفحۀ تاریخ محو و نابود کردند.
مردم به پا خاسته و انقلابی ایران، هر چند از مدّتها پیش ـ طبق رهنمودهای امام
عزیز خود ـ با راهپبمائیها و تظاهرات مداوم و خونین د رسراسر کشور اسلامی، فریاد
:(استقلال، آزادی،جمهوری اسلامی) را سر داده و برای استقرار نظام اسلامی، جهادهائی
مستمر داشتند و با فریاد، خواسته مشروع خود را به دنیا اعلام کرده بودند ولی در
روز دهم فروردین سال 1358، با شور و شوقی فزون از حد و با قلبی مالامامل از عشق و
علاقه به امام و آرمان مقدسش، به پای صندوقهای رای رفتند و در بزرگترین و عظیمترین
رفراندم تاریخ ایران تا آن زمان، (بر جمهوری اسلامی ) رسما مهر تأیید زدند و رژیم
منحوس شاهنشاهی را به زباله دانی تاریخ افکندند. امام امّت طی اطلاعیه ای این روز
فرخنده را (روز نخستین حکومت الله ) نامید و آن را از اعیاد بزرگ ملی و اسلامی
شمرد و از ملّت خواست که این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند . روزی که کنگره
های قصر 2500سال حکومت طاغوتی فرو ریخت و سلطه شیطانی برای همیشه، رخت بر بست و
حکومت مستضعفین که حکومت خدا است، به جای آن نشست.
چگونه این
بوم الله را زنده نگه داریم؟
زنده نگه
داشتن این روز به این است که نگذاریم، عشق و علاقه به انقلاب اسلامی که نشأت گرفته
از عشق و علاقه به اسلام ناب محمّدی است، سست شود و این چراغ فروزان الهی رو به
افسردگی و خاموشی بگذارد. زنده نگهداشتن این یوم الله، به این است که حال و هوای
انقلاب راهمواره حفظ کنیم و نگذاریم آن نیّت خالص و راستینی که آن روز فقط برای
خدا و تنها برای رضای او برقرار بود و مردم حاضر به تحمّل سختی ها و رنج ها بودند
ولی هرگز حاضر نبودند که انقلاب از مسیر الهی و اصلی خود منحرف شود و نااهلان
منافقانه دستاوردهای آن را به بازی بگیرند، از یا د برود و به فراموشی سپرده شود.
زنده نگه
داشتن روز غلبه جنود الله بر جنود شیطان به این است که ما صادقانه در سپاه الله در
آییم و از سپاه شیطان دوری جوئیم و پرچم اسلام را با آرم( کلمة الله هي العلیا و
کلمة أعدانه السفلی) همواره افراشته سازیم. زنده نگه داشتن روز فتح و نصر خداوندی
به این است که از اختلاف و نفاق و کار شکنی دست برداریم و ا زنزاعهای شخصی و گروهی
که جز از هوای نفس بر نمی خیزند، و درصورت رشد ـ خدای نخواسته ـ همه را به تباهی
میکشاند، دور شویم.
زنده نگه
داشتن این روز که روز رسمیّت یافتن حکومت مستضعفین بر مستکبرین است، به این است که
همیشه با مستکبران و ظالمان و ستم پیشگان در ستیز باشیم و هرگز با دشمنان اسلام و
انقلاب، سر سازش و صلح نداشته باشیم و بر عکس با مستعضعفین و محرومین و مؤمنین، در
هرجا که باشند، مهربان و رؤوف باشیم. ( محمد رسول الله والذین معه اشدّاء علی
الکفّار رحماء بینهم) محمّد (ص) رسول خدا است و آنان که با او هستند، بر دشمنان
شدید و سخت و با دوستان مهربان و رحیم اند. زنده نگهداشتن این عید بزرگ ملّی و
اسلامی به این است که مشکلات مادّی و معنوی را ـ با همکاری متقابل دولت و ملّت ـ
از پیش پای محرومین و بیچارگان ـ که روزانه بر عددشان افزوده می شود ـ برداریم و
انقلاب اداری را در تمام ابعادش هر چه
زودتر انجام دهیم و بیش از این ارباب رجوع را در پیچ و خم ادارت دولتی، گرفتار
نسازیم و دولت بدور از شعار، جدّا به این مسئله بسیار مهم و حیاتی رسیدگی کند و
بهانه را از ضدّ انقلاب که در پی ضربه زدن به انقلاب و مسئولیت عزیز است بگیرد و
قاطعانه با بوروکراسی خطرناک موجود مبارزه ای جدّی بکند و وعده ها را در عمل محقّق
سازد. راستی چقدر دردناک است که پس از گذشت دوازده سال از انقلاب، هنوز شاهد
محرومیتهای دوران گذشته باشیم؟ هرچند ابرقدرتها و ابرجنایتکاران با فتنه انگیزی
های مداوم و تحمیل هشت سال جنگ نابرابر بر ما، جلوی رشد برنامه های رفاهی و خدماتی
غمومی را گرفتند ولی امروز که بحمدالله در امنیت و آرامش به سر می بریم، باید تا
اندازه ای توقّعهای بجای مردم را پاسخ مثبت داد و توقّعهای بیجا را با استدلال محکم
و متین، رد کرد. جوانان عزیز این مرز و بوم که با خون خود، عزّت و شرافت و استقلال
این ملّت و کشور را بیمه کردند، امروز نمی توانند شاهد باشند که بسیاری از ارزشهای
انقلاب ضد ارزش جلوه داده میشود و جلوی فساد ـ که هر روز به شکلی جلوه می کند ـ
گرفته نمی شود و امر به معروف و نهی از منکر که مهمترین و ارزشمندترین خصیصه های
انقلاب و میراثهای امام عزیزمان است، نه تنها مورد عمل قرار نمی گیرد که گاهی
آمران به معروف و ناهیان از منکر در این راه مقدّس، سرزنش و یا بدتر از آن نیز می
شوند. و سر انجام، زنده نگه داشتن این یوم الله که نور خدا برآن پرتو افکنده و از
درخشندگی مخصوصی برخوردار است، به این است که : در پی اصلاح خود و جامعه مان باشیم
و برای خود سازی که مقدّمۀ جامعه سازی است، نفس امّاره را مهارکنیم و بدانیم که
منشأ تمام فسادها که در بشریّت پیدا شده است، حب ّ نفس است و حبّ دنیا که در روایت
( رأس کل خطیئه ) معرّفی شده است نیز از حبّ نفس و خود خواهی پیدا میشود و اگر
انسان ا زاین هوای نفس خود را رها ساخت و انگیزۀ الهی و معنوی در او پیدا شد، آنجا
است که میتواند جامعه را مهار کند و تا حدّ زیادی اصلاح نماید . و ما همه باید در
پی این باشیم که نخست خود را بسازیم و سپس
در پس اصلاح جامعه تلاش کنیم اگر د رآغاز
نهضت، این انگیزۀ الهی و معنوی در مردم پیدا نشده بود، بی گمان خداوند این پیروزی
بزرگ را نصیب آنان نمی کرد ( ان الله لا یغیرما بقوم حتی یغیروا ما بأنفسهم) و بر
ما است که این انگیزه را تا آخر خط حفظ کنیم زیرا هنوز در میان راه هستیم و تا
پایان خط، راهی بس طولانی و دشوار در پیش داریم.
به امید موفقیت