اصول اعتقادي اسلام

اصول
اعتقادي اسلام معاد

عذاب
جهنم

دو
اصل مهم تبشير و انذار يعني بشارت و تشويق به انجام کارهاي نيک و بر حذر داشتن از
اعمال بد، از اصول تربيتي و تبليغي قرآن کريم است.

اين
کتاب مقدس الهي در آيات فراواني از آثار و عواقب نيک و مطلوب اعتقادات صحيح و
اعمال صالح در صحنه اين جهان و آن جهان خبر مي‌دهد و از نتائج نامطلوب و کيفرهاي
شديد انحرافهاي اعتقادي و گناهان در دو جهان نيز با تأکيد فراوان برحذر مي‌دارد.

اين
کتاب آسماني براي کساني که در زندگي هميشه مراقب خود بوده و در راه انجام وظائف
انساني گام برداشته‌اند «بهشت جاويد» را که تجليگاه لطف و رحمت پروردگار رحيم است
بعنوان پاداش يادآور مي‌شود و براي افرادي که به صراط مستقيم پشت پازده و در زندگي
خود در راه مخالفت با مقررات الهي گام برمي‌دارند «جهنم» را که مظهر قهر و غضب
خداوند قهار است به عنوان کيفر معرفي مي‌نمايد.

در
اين رابطه در مقاله پي شگفته شد که رنجها والام جهنم بر دو گونه است: آلام روحاني
و آلام جسماني و در شرح آلام جسماني اهل جهنم غذاهاي جهنميان بر اساس استفاده از
آيات قرآن مجيد بيان گرديدو اينک بيان آشاميدنيهاي جهنميان:

الف-
حميم

«حميم»
بمعناي آب بسيار داغ و جوشان است و آن در تعدادي از آيات قرآن بعنوان يکي از
آشاميدنيهاي اهل جهنم باين شرح معرفي شده است:

«Í‘sŒur
šúïÏ%©!$#
(#rä‹sƒªB$#
öNåks]ƒÏŠ
$Y6Ïès9
#Yqôgs9ur
ÞOßgø?§sïur
äo4qu‹ysø9$#
$u‹÷R‘‰9$#
4
öÅe2sŒur
ÿ¾ÏmÎ/
br&
Ÿ@|¡ö6è?
6§øÿtR
$yJÎ/
ôMt6|¡x.
}§øŠs9
$olm;
`ÏB
Âcrߊ
«!$#
@’Í<ur
Ÿwur
Óì‹Ïÿx©
bÎ)ur
öAω÷ès?
¨@à2
5Aô‰tã
žw
õ‹s{÷sãƒ
!$pk÷]ÏB
3
y7Í´¯»s9’ré&
tûïÏ%©!$#
(#qè=Å¡÷0é&
$yJÎ/
(#qç7|¡x.
(
óOßgs9
Ò>#uŽŸ°
ô`ÏiB
5OŠÏHxq
ë>#x‹tãur
7OŠÏ9r&
$yJÎ/
(#qçR%x.
šcrãàÿõ3tƒ »[1] 

يعني
آنان که دين خود را بازيچه و وسيله هوا و هوس قرار دادند و زندگي دنيا فريبشان داد
را بما واگذار و همينقدر بآنها تذکر بده که هرکس در عاقبت بعمل خود گرفتار مي‌شود
و هيچکس را جز خداوند دادرس و جز بامر خداوند شفيعي نخواهد بود و هرچه را که براي
رهائي از عذاب خداوند بدهد از او پذيرفته نمي‌شود اين چنين افراد کساني هستند که
بواسطه ارتکاب اعمال بد از لطف و رحمت خداوند محروم گرديده‌اند و سرانجام آنها چون
بآيات الهي کفر ورزيدند جز آشاميدن آب داغ و جوشان و عذاب دردناک جهنم چيزي نيست.

2-
ã@sW¨B
Ïp¨Ypgø:$#
ÓÉL©9$#
y‰Ïããr
tbqà)­GßJø9$#
(
!$pkŽÏù
֍»pk÷Xr&
`ÏiB
>ä!$¨B
Ύöxî
9`ř#uä
֍»pk÷Xr&ur
`ÏiB
&ûtù©9
óO©9
÷Ž¨tótGtƒ
¼çmßJ÷èsÛ
֍»pk÷Xr&ur
ô`ÏiB
9÷Hs~
;o©%©!
tûüÎ/̍»¤±=Ïj9
֍»pk÷Xr&ur
ô`ÏiB
9@|¡tã
’y”|Á•B
(
öNçlm;ur
$pkŽÏù
`ÏB
Èe@ä.
ÏNºtyJ¨V9$#
×otÏÿøótBur
`ÏiB
öNÍkÍh5§‘
(
ô`yJx.
uqèd
Ó$Î#»yz
’Îû
͑$¨Z9$#
(#qà)ߙur
¹ä!$tB
$VJŠÏHxq
yì©Üs)sù
óOèduä!$yèøBr& »[2] 

داستان
بهشتي که بمتقيان در دنيا وعده داده‌اند اين است که در آن نهرهائي است از آب زلال
و گوارا و نهرهائي از شير تازه‌اي است هرگز تغييري در طعم آن بوجود نيامده و
نهرهائي از شراب ناب مخصوص بهشتيان که نوشندگان را لذتي در سر حد کمال مي‌بخشد و
نهرهائي از عسل مصفا و براي آنان انواع ميوه‌ها در آن مهيا است و بالاتر از همه
اينها لطف و مغفرت خداوند آيا حال و وضع آنان با کساني که در آتش جهنم براي هميشه
معذب هستند و از آب جوشاني که امعاء و اعضاي داخلي آنها را پاره پاره مي‌کند
مينوشند يکسان خواهد بود؟

3-  « tûïÏ%©!$#ur
(#rãxÿŸ2
óOßgs9
Ò>#uŽŸ°
ô`ÏiB
5OŠÏHxq
ë>#x‹tãur
7OŠÏ9r&
$yJÎ/
(#qçR%x.
šcrãàÿõ3tƒ » 
[3]

براي
آنانکه راه عناد و کفر را در دنيا پيش گرفتند مجازاتي جز آشاميدن آب داغ و جوشان
جهنم و عذاب دردآور نخواهد بود.

4-
« فشاربون عليه من الحميم فشاربون شرب الهيم» [4]

کساني
که در وادي گمراهي افتادند و آيات الهي را تکذيب کردند از غذاي زقوم جهنم مي‌خورند
و از آب جوشان آن مانند شتران تشنه مي‌نوشند بايد توجه داشت که در قرآن کريم از آب
داغ و جوشان غير از تعبير به «حميم» که گفته شد با عبارت ديگري نيز تعبير بعمل
آمده است که يکي از آنها اين مورد است:

«È@è%ur
‘,ysø9$#
`ÏB
óOä3În/§‘
(
`yJsù
uä!$x©
`ÏB÷sã‹ù=sù
ÆtBur
uä!$x©
öàÿõ3u‹ù=sù
4
!$¯RÎ)
$tRô‰tGôãr&
tûüÏJÎ=»©à=Ï9
#·‘$tR
xÞ%tnr&
öNÍkÍ5
$ygè%ϊ#uŽß 
4
bÎ)ur
(#qèVŠÉótGó¡o„
(#qèO$tóãƒ
&ä!$yJÎ/
È@ôgßJø9$%x.
“Èqô±o„
onqã_âqø9$#
4
š[ø©Î/
Ü>#uŽ¤³9$#
ôNuä!$y™ur
$¸)xÿs?öãB »[5]  

ما
براي ستمکاران آتشي مهيا ساخته‌ايم که شعله و شراره‌هاي آن مانند خيمه‌هاي بزرگ بر
اطراف آنها احاطه کرده و چنانچه آنها از شدت عطش آب درخواست کنند آبي مانند مس
گداخته سوزان بآنها داده مي‌شود که چهره‌هاي آنها را مي سوزاند و آن آبي است بسيار
بد و جهنم نيز جايگاه بسيار بدي است.

و
يکي ديگر اين مورد است:

«تصي
نارا حاميه تسقي من عين آنيه»[6]

ب-
صديد

يکي
ديگر از آشاميدنيهاي اهل جهنم «صديد» است و آن خونابه‌اي مي‌باشد که از ابدان اهل
جهنم خارج مي‌گردد و از آن تنها يکمرتبه در قران نام برده شده است:

«(#qßstGøÿtGó™$#ur
z>%s{ur
‘@à2
A‘$¬7y_
7‰ŠÏYtã   `ÏiB
¾Ïmͬ!#u‘ur
æL©èygy_
4’s+ó¡ãƒur
`ÏB
&ä!$¨B
7‰ƒÏ‰|¹    ¼çmã㧍yftFtƒ
Ÿwur
ߊ%x6tƒ
¼çmäóŠÅ¡ç„
Ïm‹Ï?ù’tƒur
ßNöqyJø9$#
`ÏB
Èe@à2
5b%s3tB
$tBur
uqèd
;MÍh‹yJÎ/
(
ÆÏBur
¾Ïmͬ!#u‘ur
ë>#x‹tã
ÔáŠÎ=yñ ».[7] 

يعني
هرگدنکش وجباري دچار خسران و زيان مي‌گردد و از آن پس در آتش دوزخ مي‌افتد و از اب
پليد چرکين مينوشد و نوشدين آن آب هرگز بر او گوارا نمي شود و مرگ از هر طرف به او
روي مي‌آورد ولي نمي‌ميرد و در عذاب سخت بسر مي‌برد.

ج-
غساق

در
تفسير مجمع البيان «غساق» را به آب بسيار سرد زمهرير معنا کرده است[8]
(هرچند برخي از مفسران آنرا نيز بمعناي خون و چرکي که از بدنهاي اهل جهنم سرازير
مي‌گردد دانسته‌اند)

اين
تعبير در دو جاي قرآن پس از کلمه حميم که بمعناي آب جوشان و داغ است چنانکه ذکر
گرديد آمده است.

1-    «tûüÉó»©Ü=Ï9
§Ž|³s9
5>$t«tB  tL©èygy_
$pktXöqn=óÁtƒ
}§ø©Î7sù
ߊ$ygÎRùQ$#
#x‹»yd
çnqè%rä‹u‹ù=sù
ÒOŠÏHxq
×-$¡¡xîur »[9]

براي کساني که در برابر خداوند راه طغيان را پيش گرفتند بدترين
جايگاه که جهنم است فراهم گرديده که در ان قرار مي‌گيرند و در انجا بايد آب بسيار
داغ حميم و آب بسيار سرد غساق را بچشند.

2-    «žw
tbqè%rä‹tƒ
$pkŽÏù
#YŠöt/
Ÿwur
$¹/#uŽŸ°  žwÎ)
$VJŠÏHxq
$]%$¡¡xîur
»[10]

براي
اهل جهنم سردي خنک و مطبوع  و آب گوارا
وجود ندارد و آنها جز آب داغ و جوشان و غساق که آب بسيار سرد است نمي‌نوشند. ادامه
دارد

قيامت

قيامت
چيست، بهرت گويم اي عاليجناب، آنجا

بود
فردوس اعلا مزد اعمال صواب آنجا

بصدق
آيه قران که فرمايد فمن يعمل

عمل
گر نيک يابد هر دو دارد بازتاب آنجا

نمايد
نامه اعمال انسان لحظه‌ها را ضبط

نباشد
ذره‌اي اعمال انسان بي‌حساب آنجا

قيامت
مي‌شود برپا پي اعمال نيک و بد

همين
اعمال انسان مي‌نمايد انقلاب آنجا

مقام
و مال و نوکر بر کسي سودي نمي‌بخشد

زيان
دارد بر انسان نوکر و خيل رکاب آنجا

علايق
کمتر و راه قناعت بيشتر پيما

که
آسانتر نمايد اين دو طومار حساب آنجا

بود
دنيا محل کشت بذر حاصل عقبي

در
اينجا هرچه کشتي بدروي از خاک و آب آنجا

بهر
اندازه پا بيرون نهي از حد و مرز حق

به
معيار عدالت ميکشي بار عذاب آنجا

شود
اينجا هر آنکس کاخ ظلمش ازستم آباد

شود
از دود آه خلق بنيادش خراب آنجا

بود
روز قيامت روز حسرت، روز سودائي

که
دامن گيرانسان مي‌شود جرم عقب آنجا

برادر
از برادر، مادر از کودک گريزآرد

بفکر
کار خود باشند هر يک شيخ و شاب آنجا

اطاعت
هر که بنمايد زثقل اکبر و اصغر

شفيعش
مي‌شود پيغمبر ختمي مآب انجا

قبول
و ردّ اعمال است ميزان حب اهل البيت

ولاي
آل پيغمبر بود حد نصاب آنجا

عبادت
خالي از تقوا و بينش مي‌ندارد سود

عبادت
خالي از تقوا بودمزدش سراب آنجا

به
تقوا بيمه کن خود را کز اين بهتر نمي‌باشد

اگر
اينجا کني پرهيز، باشي مستطاب انجا

بخدمت
گر کمربندي براي بندگان دارد

بهريک
کار نيکو بهر انسان ده ثواب آنجا

بقرآن
جسم و جان را احمدي تعويذ کن اينجا

که
پرتو افکند روي سرت همچون سحاب آنجا «اصفهان- عباس احمدي»

 

 



[1] – سوره انعام- آيه 70