سؤال:
1. شفا يافتن از جانب خداوند آيا فق شامل دردها و بيماريهاي
لاعلاج مي‌شود يا كسي كه مرضش توسط پزشك بهبود مي‌يابد ولي هزينه آن را ندارد مي‌تواند
از جانب خداوند بصورت معجزه شفا يابد؟
2. دعاهايي كه در مفاتيح الجنان براي رفع سختي زندگي و شفاي
بيماري و برآورد شدن حاجات و امثال اينها آمده چنيدن بار خوانده‌ام و نتيجه‌اي
نديده‌ام و لذا اعتمادم به اين دعاها كم شده اشت با اين كه حاجتم از خدا كاملاً
منطقي بود. چه دعا يا عملي را مي‌شناسيد كه اگر انجام دهم حتماً و بدوت تأخير به
حاجتم مي‌رسم؟.
3. آيا كناره‌گيري از دوستان نادان نوعي تكبر است؟
4. در سر جلسه امتحان در اثر اضطراب و فشار روحي از من رطوبتي
خارج مي‌شود آيا اين موجب غسل جنابت است؟
(اصفهان-م.ر.ك)
پاسخ:
1. شفاي همه بيماريها مانند همه تحوّلات و پديده‌هاي جهان هستي
مستند به خداوند است. اصل بيماري هم از او است. شما چه به پزشك مراجعه كنيند و
دارو مصرف كنيد و چه نكنيد آنكه شفا مي‌دهد خداوند است. توسّل به اسباب و وسايل به
اين معني نيست كه خارج از حيطه قدرت و اراده خداوند شما كاري انجام داده‌ايد. حتي
خود مراجعه شما به پزشك هم مستند به او است. پس ما چه به پزشك مراجعه كنيم و چه
نكنيم بايد از خدا شفا را بخواهيم و همچنين ساير كارها. تمام توجه مؤمن بايد به
خدا باشد. و اما اين كه آيا صحيح است انسان بدون مراجعه به پزشك از خدا شفا
بخواهد؟ البته در صورت امكان بايد انسان حاجت خود را گرچه از خدا ولي از آن راهي
كه او قرار داده است بخواهد به پزشك مراجعه كند ولي از خدا شفا بخواهد و اما اگر
براي او به هر دليدل ميسّر نيست طبعي است كه ديگر راهي بجز خواستن از خدا بدون
وسايل ندارد. و در هر دو صورت يعني چه به پزشك مراجعه كند و چه نكند او بايد دعا
كند، در عين حال ممكن است به هدفش برسد و ممكن است نرسد.
2. هيچ دعا و عملي وجود ندارد كه انسان را حتماً و بدون تأخير
به حاجت منطقي! او برساند حتّي وسايل طبيعي معمولي هم چنين تضميني ندارد. و دليل
آن اين است كه تحقق آن خواسته‌ها هر چند به نظر ما منطقي باشد ولي بدون شك پيرو
عوامل فراواني است كه اگثر آنها از ما مخفي و پنهان است. و لذا ما به بسياري از
خواسته‌هاي خود نمي‌رسيم و به دعا و عوامل غيبي هم متوسل مي‌شويم و به گفته شما
خواسته منطقي هم داريم. ممكن نيست همه انسانها به خواسته‌هاي خود برسند. خداوند مي‌فرمايد:
«ولو اتبع الحق اهواء هم لفسدت السماوات و الارض»- اگر حق (شايد منظور نظام هستي
باشد) پيرو خوسته‌ها و تمايلات مردم بود آسمان و زمين تباه مي‌شد، گذشته از اين كه
خواسته‌هاي مردم با هم متناقض است و هر كس خواسته خود را منطقي مي‌پندارد و توجه
ندارد كه با هزاران خواسته ديگر منافات دارد. بهرحال خواسته‌هاي ما مانند هر
خواسته ديگر منافات دارد. بهرحال خواسته‌هاي ما مانند هر پديده ديگر در جهان در
صورتي وجود پيدا مي‌كند كه عوامل وجودي آن محقق شود. و دعا ممكن است يكي از آن
عوامل ناشناخته باشد كه البته تأثير آن در قابل است نه در فاعل. يعني دعا انسان را
متحول مي‌كند و به مرحله‌اي از اكمال مي‌رساند كه لايق ريزش رحمت و نعمت الهي
بشود.
3. در انتخاب دوست از ابتدا بايد دقت شود. در روايات آمده است
كه با افراد جاهل و نادان و احمق هم نشيني و معاشرت نكنيد زيرا اگر بخواهد به شما
سودي برساند ممكن است ضرر برساند. دوست بايد كسي باشد كه انسان را به خدا نزديك
كند. رفتار و كردار و گفتار او براي انسان آموزنده و مفيد باشد.
4. معمولاً آن رطوبتها ا زقبيل وذي و مذي است و پاك مي‌باشد و
بهرحال اگر شك داشته باشيد در صورتي كه قبلاً پس از ادار استبرا كرده باشيد آن
رطوبت محكوم به پاكي است و در هر حال غسل ندارد.
سؤال:
1. من به دليل فقر مالي و نداشتن لباس مناسب نمي‌توانم در
مجالس شركت كنم.
2. 5 سال است كه با خواهرم قهر هستم.
3. من فكر مي‌كنم كه ما طايفه بدشانسي هستيم و در انتظار آينده‌اي
تاريك هستم.
(تهران- خواهر، ف.ب.ج)
پاسخ:
1. سعي كنيدن لباس تميز هر چند ساده براي مجالس و محافل داشته
بايد و در مجالسي شركت كنيد كه در آنها براي انسان ارزش قائلند نه براي لباس.
2. در روايات آمده است كه مسلمان نبايد با مسلمان قهركند و اگر
ناچار شد از سه روز حتماً نبايد تجاوز كند. و در نكوهش قهر كردن بيش از سه روز
روايات بسيار از رسول اكرم و ائمه صلوات الله عليهم نقل شده است و در بعضي از
آنها آمده است كه حتي اگر انسان در آن
نزاع مظلوم باشد باز هم نبايد قهر كند.
3. هرگز آينده شما بستگي به شانس ندارد بلكه بستگي به تلاش و
كوشش خود شما در كسب فضائل اخلاقي و هنر و دانش و رعايت شئون اجتماعي و ساير جهات
دارد البته مسائلي خارج از اختيار انسان در سرنوشت انسان مؤثر است ولي بيشترين
چيزي كه سرنوشت انسان را رقم مي‌زند تلاش و فعاليت خود او است. فرصت را غنيمت
بشماريد و سعي كنيد از راه راست و حدود الهي تجاوز نكنيد.
سؤال:
1. رقص و سرود و آواز زن نزد زن و مرد نزد مرد چه حكمي دارد؟
2. آيا در عروسي استثناء شده است؟
3. بچه‌ها معمولاً‌سالي يك بار از سوي مدرسه اردوي تفريحي
دارند با توجه به اين كه بايد براي آنها
فضاي شادي به وجود آورد دست زدن و رقصيدن آنان چه حكمي دارد؟
(صومعه سرا- برادر. م.ك.ي)
پاسخ:
1. آواز و موسيقي اگر مطرب باشد و از نوع صداهايي باشد كه در
مجالس لهو و عياشي و فسق و فجور بكار برده مي‌شود حرام است چه زن بخواند و چه مرد،
و اگر از اين قبيل نيست در صورتي كه مفسده ديگري نداشته باشد اشكالي ندارد.
بنابراين در اين جهت فرقي بين خواندن زن براي زن يا مرد براي مرد نيست. اگر اشكالي
در خواندن زن باشد از جهت تحريك شهوت و ايجاد مفسده است كه در آن جهت معيار، ايجاب
مفسده است و ربطي به نوع صدا يا مضمون ندارد و حتي اگر قرآن با صوت بخواند و آن
گونه مفسده‌اي داشته باشد جايز نيست. و همين جهت است كه موجب فرق بين تك خواني زن
و همخواني او مي‌باشد. و اما رقص بطور كلي مورد اشكال است مگر رقص زن براي شوهر
خود.
2. آنچه در عروسي استثنا شده آواز مطرب فقط براي مجلس زنانه
است آن هم بنابر احتياط فقط در موقع بردن عروس به خانه داماد و مجلسي كه قبل يا
بعد از آن و به همان جهت تشكيل مي‌شود همه مجالس مربوط به ازدواج.
3. دست زدن اشكال ندارد و اما رقص يا آواز گرچه در مورد
كودكاني كه به سن تكليف نرسيده‌اند گناهي بر آنها نيست ولي از نظر تربيتي بايد
آنها را از آنچه ناپسند است بازداشت در عين حال كه نبايد بر آنها سخت گرفته شود و
همانطور كه نوشته‌ايد بايد براي آنها فضاي
شاد ولي سالم به وجود آورد.
سؤال:
1. پدرم فوت كرده و نمي‌دانم از من راضي بوده است يا نه، با
توجه به اين كه نسبت به حق او كوتاهي كرده‌ام؟.
2. به ماردم وصيت كرده است كه يك سال نماز و روزه برايم انجام
دهيد. آيا بايد پسر بزرگتر اين نماز و روزه را انجام دهد؟
3. آيا خرج كفن و دفن و مراسم، تنها بر عهده پسر بزرگ است.
(خميني شهر- برادر، ق.م..42)
پاسخ:
1. شما مي‌توانيد با انجام اعمال خير از قبيل نماز، روزه و
صدقه و هديه كردن ثواب آنها به روح ايشان گذشته را جبران نمائيد.
2. اگر از او مالي باقي مانده است وصيت او نسبت به يك سوم آن
مال نافذ است. بنابراين اجرت نماز و روزه استيجاري را از مال او گار يك سوّم آن
كفاف دهد مي‌توانيد بپردازيد و اگر مالي ندارد يا بمقدار اجرت آن نيست بر پسر
بزرگتر لازم است نماز و روزه‌اي را كه مي‌داند از پدر فوت شده قضا كند.
3. خرج كفن و دفن بمقدار متعارف مناسب ميت از مال خود او
پرداخت مي‌شود اگر از او مالي باقي مانده باشد. و اگر مالي ندارد بر عهده كسي نيست
و فرقي بين پسر بزرگتر و ديگران نيست و اما مراسم و مجالس از رسومات عرفي است و يك
تكليف شرعي نيست. اگر او وصيت كرده باشد از ثلث او مصرف مي‌شود و اگر وصيتي نكرده
بازماندگان در صورتي كه مايل باشند مجلسي تشكيل دهند بايد از مال خود مصرف كنند. و
فرقي بين پسر بزرگتر و ديگران نيست.
سؤال:
1. دوباره نماز صبح من قضا شده است. راهنمائي كنيد تا تكرار
نشود.
2. آيا شركت نكردن در مراسم عزاداري و بجاي آن نشستن در خانه و
از راديو استفاده كردن كار صحيحي است يا كوتاهي در حق ائمه عليهم السلام است؟
(كاشان-
ع.معاصي)
پاسخ:
1. هر كس ممكن است براي او اين اتفاق بيافتد كه خواب بماند و
موفق به نماز صبح نشود. اين گناه نيست. البته انسان بايد تلاش كند كه نماز را اوّل
وقت بخواند و لذا خوب است از ساعت زنگ دار استفاده نمائيد.
2. مراسم عزاداري و هرگونه مجلس مشروعي كه براي زنده نگه داشتن
نام اهل بيت عليهم السلام تشكيل مي‌شود از مهمترين شعائر اسلامي است و شركت در
آنها بسيار مطلوب، بلكه اصل اقامه آن و زنده نگه داشتن اين مراسم يك واجب كفائي است و نبايد در اين امر اهمال
شود و هرگز قابل مقايسه نيست با نشستن در خانه و استفاده از راديو يا نوار هر چند
همراه با گريه و ياد آنها باشد.
سؤال:
1. آيا بستن لوله رحم براي جلوگيري از بارداري اشكالي ندارد؟
2. اخيراً در بسياري از وسايل نقليه عمومي از نوارهاي ترانه
استفاده مي‌كنند و به اعتراض بعضي از مسافرين كه متدين و مخالف اين مفاسد هستند
اعتنا نمي‌نمايند و متأسفانه مركزي كه شكايت ما را گوش بدهند و تعقيب نمايند وجود
ندارد آيا تكليف ما در اين گونه مسافرتها چيست؟
3. با توجّه به وضعيّت بدحجابي بلكه بي‌حجابي فعلي نگاههاي
عمدي و غيرعمدي كه در مراكز پرجمعيّت اتفاق مي‌افتد چه حكمي دارد؟
(آستانه اشرفيه. م.ا)
پاسخ:
1. بسن لوله رحم اگر به وسيله زن و بدون نگاه كردن و با دستكش
صورت بگيرد و موجب عقيم شدن دائم زن نشود اشكالي ندارد.
2. اگر از ابتدا مي‌دانيد كه در ان وسيله نقليه از اين گونه
نوارها استافده مي‌شود در صورتي كه ضرورتي نباشد نبايد سوار شويد و اگر نمي‌دانستيد
و در راه گرفتار شديد اگر پياده شدن مشقت نداشته باشد پياده شويد و اگر موجب مشقت
و عسر و حرج است گناهي بر شما نيست سعي كنيد به آن گوش فرا ندهيد.
3. نگاه غيرعمدي گناه نيست ولي نگاه عمدي و ادامه نگاه غيرعمدي
جايز نيست.
*مسجد سيمان-
خواهر، م- ش
طبيعي است كه انسان نسبت به همنشين و دوست مناسب و خوش اخلاق و فداكار احساس
محبّت و علاقه كند ولي بايد سعي كنيد كه دوستي، در يك حدّ معقول باشد و افراط
نشود. غالباً افراط در دوستي نتيجه معكوس مي‌دهد. همچنان كه افراط در هرچيز نتيجه‌اش
معكوس است.
*اهواز- برادر، م- ف
بايد با همان ارگاني كه آن وسايل را در اختيار شما قرار داده است در ميان
بگذاريد و طبق مقررات عمل نمائيد.
*شهركرد- برادر-ع، 1-28
اكنون ديگر جاي سؤال نيست و بايد تحمل كرد و بهرحال بر شما در اين رابطه گناهي
نيست.