دانستنيهايي از قرآن
اهل بيت پيامبر (ص)
« $yJ¯RÎ) ßÌã ª!$# |=ÏdõãÏ9 ãNà6Ztã }§ô_Íh9$# @÷dr& ÏMøt7ø9$# ö/ä.tÎdgsÜãur #ZÎgôÜs? ».
(سوره احزاب- آيه 33)
همانا خدا مي خواهد که تنها از شما
اهل بيت، رجس و پليدي را دور سازد و شما را پاک و مطهر قرار دهد.
***
بي گمان تمام پيروان اهل بيت عصمت
و طهارت عليهم السلام اين آيه را از بر دارند و ما فقط به عنوان تيمّن و تبرّک آن
را ذکر کرده و بسنده مي کنيم به ذکر چند روايت از برادران اهل سنّت که معلوم شود
اين آيه که داراي ويژگيهاي خاصّي است، تنها و تنها درباره اهل بيت نازل شده که در
زمان پيامبر و هنگام نزول، منحصر مي شدند به علي و فاطمه و حسن و حسين (ع)، و
دلالت مستقيم بر عصمت اهل بيت عليهم السلام دارد. اين آيه با واژه «انّما» آغاز
شده است که دلالت بر حصصر مي کند يعني اراده خداوند منحصراً عصمت را در اهل بيت
پيامبر قرار داده ولاغير.
بهرحال اهل سنت از چهل طريق
روايتهاي زيادي را نقل کرده اند که اين آيه اختصاص به پيامبر و علي و فاطمه و
حسنين عليهم السلام دارد و هرگز شمال حال همسران پيامبر نمي شود، چرا که بيشتر
روايتها را ام سلمه نقل کرده و گفته است: اين آيه در منزل او نازل شده و وقتي که
حضرت رسول، اهل بيت خود را در زير کِسا جمع کرده بود، او هم درخواست کرد که همراه
با آنان بيايد ولي پيامبر او را منع کرد و برايش طلب خير از خداوند نمود. وانگهي
سياق آيات قبل و بعد از اين آيه، نشان مي دهد که خطاب، يکمرتبه از زنان پيامبر گرفته
شده و کساني ديگر را مخاطب قرار مي دهد که در ميان آنان، مرد وجود دارد چرا که
واژه هاي «عنکم» و «يطهرکم»، ديگر خطاب به زنان نيست. و اين تطهير و ازاله رجس،
چيزي جز عصمت نيست زيرا خداوند تمام رجس و پليدي را از آنان دور ساخته و «عصمت»
ملکه شان شده چنانکه «تقوي» نيز ملکه شان مي باشد.
در درّ المنثور، طبراني از ام سلمه
نقل کرده است که رسول خدا (ص) به فاطمه فرمود: شوهرت و دو فرزندت را بياور. فاطمه
آنها را آورد. پس رسول خدا يک کِسا (عبا) بر آنان انداخت و دست خود را بر آنها
گذاشت و عرضه داشت: بارالها! اينان اهل محمد (يا آل محمد) هستند، پس تو صلواتت و
درودت و برکاتت را بر آنان قرار داده چنانکه بر آل ابراهيم قرار دادي.
ام سلمه گويد: من عبا را پس زدم که
با آنان وارد شوم. حضرت عبا را از دست من کشيد و فرمود: تو عاقبت به خير خواهي
بود.
ابن جريد و ابن المنذر و ابن ابي
حاتم و طبراني و ابن مردويه، اين روايت را نقل کرده اند و در آخر اضافه کرده اند
که: در حالي که آنها در کنار پيامبر و در زير کِسا، مشغول خوردن بودند اين آيه
نازل شد:
«انما يريد الله ليذهب عنکم الرجس
اهل البيت و يطهرکم تطهيراً» پس حضرت دست مبارکش را از زير عبا بيرون آورد و به
آسمان اشاره فرمود و گفت: خداوندا! اينان اهل بيت من و نزديکان من هستند، پس تو
خود رجس و پليدي را از آنان دور ساز و پاک و طاهرشان قرار ده. و سه بار اين جمله
را تکرار کرد.
در تفسي ثعلبي از سه طريق، همين
آيه نقل شده و همين داستان ذکر گرديده است.
ابن جريد و ابن ابي حاتم و طبراني
از ابوسعيد خدري نقل کرده اند که گفت: رسول خدا (ص) فرمود: اين آيه درباره پنج نفر
نازل شده است: من و علي و فاطمه و حسن و حسين.
ترمذي و حاکم در صحيح خود و ابن
مردويه و بيهقي در سنن خود، اين روايت را از ام سلمه نقل کرده اند.
در تفسير الدّر المنثور، از
ابوسعيد خدري نقل شده که وقتي علي با فاطمه ازدواج کرد، پيامبر به مدت چهل روز، هر
روز صبح به در خانه فاطمه مي آمد و مي فرمود: «السلام عليکم اهل البيت و رحمة الله
و برکاته الصلاة رحمکم الله. انما يريد الله ليذهب عنکم الرجس اهل البيت و يطهرکم
تطهيراً. أنا حرب لمن حاربتم، أنا سلم لمن سالمتم».
درود و رحمت و برکات پروردگار بر
شما اهل بيت باد. همانا خداوند خواسته است رجس و پليدي را از شما اهل بيت دور سازد
و پاک و طاهرتان قرار دهد. وقت نماز است، خدا شما را بيامرزد، برخيزيد. من دشمن
هرکسي هستم که شما با او دشمن باشيد و دوست هرکس هستم که شما با او دوست باشيد.
طبراني نقل کرده است که رسول خدا
بمدت شش ماه، روزانه به در خانه علي و فاطمه مي آمد و اين آيه را تلاوت مي فرمود:
و همچنين احمد بن حنبل و ترمذي و
ابن منذر و طبراني و حاکم و ابن مردويه از انس نقل مي کنند که گفت: رسول خدا هر
روز صبح که مي خواست براي نماز فجر (صبح) به مسجد رود، به در خانه فاطمه مي آمد و
مي فرمود: نماز! اي اهل بيت، سپس اين آيه را تلاوت مي فرمود.
بهرحال بقدري روايات از طرق اهل
سنت و شيعه در اين باره نازل شده که از حدّ تواتر گذشته است و هيچ جاي اشکال و
ابهام براي کسي نمي ماند مگر اينکه پرده گمراهي بر قلبش کشيده شده باشد که خدا را
پناه مي بريم به آن حالت.
خداوندا! ما را به راه راست و صراط
مستقيم اهل بيت پيامبرت رهنمون فرما و از شفاعتشان در روز جزا محروممان مگردان.
آمين رب العالمين.