سوم شعبان ولادت امام
حسین (ع)
روز سوم شعبان از سال
چهارم هجری، حضرت سیدالشهدا، ابیعبدالله الحسین علیه السلام در مدینه منوره به
دنیا آمد.
اسماء بنت عمیس می گوید:
یک سال پس از ولادت امام مجتبی علیه السلام، برادرش امام حسین علیه السلام متولد
شد. حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم به خانه دخترش زهرا سلام الله علیها آمد
و به من فرمود: اسماء! فرزندم را بیاور. او را در پارچه ای سفید پیچیدم و به حضرتش
دادم. حضرت اذان در گوش راستش و اقامه در گوش چپش گفت و او را بر دامن خود گذاشت و
گریه کرد.
عرض کردم: پدر و مادرم
فدای تو باد ! چرا گریه می کنی؟
فرمود: بر این فرزندم
گریه می کنم.
عرض کردم: او تازه به
دنیا آمده است!
فرمودک گروه ستمگرو
متجاوز، پس از من او را می کشند. هرگز شفاعتم نصیب آنان نخواهد شد.
این روز مبارک و فرخنده
را به عموم پیروان حضرتش به ویژه مقام معظم رهبری، ملت عزیز ایران و پاسداران
انقلاب اسلامی که امروز روز «پاسدار» است، تبریک و تهنیت می گوئیم. و به راستی نام
بسیار مناسب و بجائی است چرا که در این روز، بزرگترین و عظیم ترین پاسدار اسلام به
دنیا آمد و در راه پاسداری از اسلام عزیز پس از 57 سال، در سرزمین نینوا، به شهادت
رسید.
و پاسدار واقعی کسی است
که در این زمان و در هر زمان، به ندای «هل من ناصر ینصرنیم پاسخ مثبت بدهد و با
اعلام شعار حسینی نهیهات منا الذلهم دست ذلت و خواری به دشمنان اسلام و قرآن ندهد
و در راه دفاع از آرمان مقدس سیدالشهدا، با دست و زبان و قلم و بیان و با تمام
توان، فعالیت و جهاد پیگیر و بی وقف کند. امید اینکه پاسداران عزیز ما که به
انگیزه دفاع از انقلاب الهی و اسلامی، لباس مقدس سپاه را بر تن کرده اند با پیروی
خالصانه از این امام معصوم سلام الله علیه، دین خود را به اسلام و مسلمین ادا کنند
و به سعادت و عزت دارین، موفق گردند و به ایمد اینکه تک تک افراد ملت شهید
پرورمان، پاسداران اسلام و قرآن باشند و سعی و تلاش کنند که در تمام ابعاد و تمام
زمینه ها و در حال، خلق و خوی حسینی داشته باشند، و به امید اینکه تمام مسلمانان
جهان، با تأسی و اقتدا به سرور شهیدان، از دین خدا پاسداری و حمایت کنند و با
وارستگی و خلوص تمام، با دشمنان اسلام و قرآن پیکار و نبرد کنند تا پیروز و سرفراز
گردند، چه اینکه پاسدار اسلام لباس و آرم ندارد و از مرزها و خاک ها فراتر است.
هرجا اسلام است،باید
پاسدار اسلم وجود داشته باشد و از اسلام پاسداری کند.
مهمترین فریضه الهی
در تحف العقولف روایت
بسیار زیبا و جالبی از حضرت سیدالشهدا سلام الله علیه نقل شده است که حضرت تأکید
فراوان بر امر به معروف و نهی از منکر می کنند و چون اکنون سخن روز است و نیاز به
آن در جامعه کنونی ما، با وجود انحراف ها و کژی های فراوان که در گوشه و کنار،
بسیار به چشم می خورد، همواره افزون و افزونتر می شود باید ملت شهید پرور ایران
این فریضه مهم و ارجمند الهی را پیوسته نصب العین خود قرار دهند، فرازی از این
روایت را در اینجا می آوریم تا مورد استفاده عزیزانمان قرار گیرد و در برابر سیل
تهاجم فرهنگی غرب، بی محابا بایستند و با روش های خیر خواهانه انبیا و صالحان ،
کژروان و غرب زدگان را به فرهنگ شرافت بخش اسلام باز گردانند:
«اعتبروا ایها الناس بما
وعظ الله به اولیاءه من سوء ثنائه علی الاحبار اذ یوقل: (لولا ینهاهم الربانیون و
الحبار عن قولهم الاثم) و قال: (لعن الذین کفروا من بنی اسرائیل…) و انما عاب
الله ذلک علیهم لانهم کانوا یرون من الظلمه الذین بین أظهرهم المنکر و الفساد فلا
ینهونهم عن ذلک ، رغبه فیما کانوا ینالون منهم، و رهبه مما یحذرون والله یقول:
(فلا تخشوا الناس و اخشون) وقال: (المؤمنون و امؤمنات بعضهم ألیاء بعض، یأمرون
بالمعروف و ینهون عن المنکر) فبدأ الله بالامر بالمعروف و النهی عن المنکر فریضه
منه، لعلمه بأنها اذا أدیت و أقیمت ، استقامت الفرائض کلها، هینها و صعبها…»
ای مردم! از موعظه های و
پندارهای خداوند به اولیاءش عبرت بگیرید و ببینید که چگونه خداوند احبار را مورد
نفرین خود قرار می دهد و می فرماید: «چه می شد اگر روحانیون و احبار، آنان را از
سخن گناه، باز می داشتند» و می فرماید: لعنت برکافران از بنی اسرائیل…» و به
تحقیق که خداوند این را بر آنان قبیح دانست زیرا منکر و فساد و تبهکاری را از
ستمگران می دیدند و آنها از این ظلم ها و فسادها منعشان نمی کردند زیرا یا به
طمع دستیابی به بخشش های آنان امیدوار
بودند و یا از آنها وحشت و هراس داشتند، و
این در حالی است که خدای متعال می فرماید: «از مردم نترسید و از من بترسید» و در
آیه دیگری می فرماید: «مؤمنین یاران یکدیگرند که به معروف و کارهای خیر امر می
کنند و از منکر و کارهای بد نهی می نمایند» و در این آیه ملاحظه می کنید که خداوند
فرایض و واجبات را با امر به معروف و نهی از منکر آغاز کرده است زیرا علم دارد که
اگر این دو انجام شد و برپا گردید، دیگر فرایض و واجبات، چه مشکل و چه آسان، همه و
همه برپا خواهد شد.
برخورد با فقرا و یتیمان
از شعیب بن عبدالرحمن
خزاعی نقل شده که گفت:
روز عاشورا بر پشت امام
حسین، اثری پیدا شد. از امام سجاد علیه السلام علتش را پرسیدند: حضرت فرمد: این
اثر به جای مانده بواسطه انبان خوراک و مواد غذائی است که حضرت بر پشت خویش بار می
کرد و به خانه یتیمان و بیچارگان و فقیران می برد و تقسیم می کرد.
خوف از پروردگار
ابو عمیر گوید: امام
حسین علیه السلام بیست و پنج بار، با پای پیاده به حج خانه خدا رفت و این نبود جز
از شدت اخلاص در عبادتش و خوف از پروردگارش. پس چه حال ما باید باشد با این
عبادتهای بی مغز که بیشتر به صورت عادت در آمده است.
روای می گوید: از امام
حسین علیه السلام سئوال شد: چه شده است که اینقدر از پروردگارت خوف و خشیت داری؟
حضرت فرمود: «لا یأمن
یوم القیامه الا من خاف الله فی الدنیا» – امانی نیست برای کسی در روز رستاخیز جز
کسی که در دنیا از خداوند خوف داشته باشد.
انس بن مالک گوید: روزی
همراه با امام حسین بودم، حضرت نزد قبر خدیجه علیها السلام رفت. سپس گریه کرد و
بعد از آن به من گفت: از نزد من برو! انس گوید: خودم را پنهان کردم. دیدم نماز
خواند و خیلی نمازش را طول داد سپس مناجات کرد و عرضه داشت:
«پروردگارا! بنده حقیر و
کوچکت را که تو مولا و سروش هستی و او پناهی جز تو ندارد، رحم کن. ای دارنده عظمت
و علو و بزرگی! اعتماد و اطمینانم فقط و فقط به تو است. خوشا به حال کسی که تو
مولا و سروش باشی. خوشا به حال برده ات که خواب از چشمش پریده است و دردش را به تو
ای ذوالجلال، شکایت می کند. او را علت و مرضی نیست، جز اینکه محبتش به مولایش زیاد
است…
یک بار دیگر فرارسیدن عید
ولادت این پاسدار بزرگ اسلام را به عموم پیروان و علاقمندانش، تبریک و تهنیت عرض
می کنیم و امیدواریم با پیروی از آن حضرت، پاسدارانی مخلص برای اسلام و قرآن
باشیم.
ضمناً چهارم ماه شعبان
المکرم، ولادت با سعادت برادر فداکار و ایثارگر آن حضرت، و پاسدار والا مقام اسلام
عزیز و جانباز قرآن و اهل بیت، حضرت ابوالفضل العباس بن علی بن ابی طالب علیهم
السلام است. ولادت این پاسدار جانباز اسلام را به حضرت ولی عصر ارواحنا فداه، مقام
معظم رهبری و جانبازان و معلولان و خانواده ای شهیدان و تمام ایثارگران ایران،
تبریک و تهنیت عرض می کنیم.
در فضیلت و عظمت و علو
مقام باب الحوائج، حضرت عباس همین بس که امام سجاد سلام الله علیه درباره اش
فرمود:
«رحم الله عمی العباس
فلقد آثر و أبلی و فدی أخاه بنفسه حتی قطعت یداه، فأبدله الله عزوجل بهما جناحین
یطیر بهما مع الملائکه فی الجنه کما جعل جعفربن ابی طالب. و ان للعباس عندالله
تبارک و تعالی منزله یغبطه بها جمیع الشهداء یوم القیامه»
-خدا رحمت کند عمویم
عباس را که ایثار کرد و فداکاری نمود و با ایثار جان خود، از برادرش دفاع کرد تا
جائی که دو دستهایش قطع شد و خداوند به جای آن دو دست، دو بال به او داده است که
مانند جعفربن ابی طالب دزر بهشت، همراه با فرشتگان پرواز می کند. و همانا حضرت
عباس در روز قیامت، منزلتی نزد خدای تبارک و تعالی دارد که تمام شهدا به مقام و
منزلتش ، غبطه می خورند.
شهید که بالاترین مقام
را دارد، با این حال مقام حضرت عباس چه مقام والا و ارجمندی است که تمام شهیدان در
روز قیامت به آن مقام و درجه، غبطه می خورند. این براستی بالاترین ستایش است که
حضرت سجاد، عموی بزرگوار و فداکارش را ستایش نموده است. حضرت عباس باب الحوائجی
است که هرکه به درگاهش روی آورد و حاجتی از او بخواهد، نومید باز نمی گردد و حاجتش
روا می شود. سلام و درود خداوند بر او و بر جویندگان و پویندگان راه مقدسش باد.