بیست و دوم بهمن
امانت الهی
پیروزی از میان سیل خون
در خچسته روز بیست و دوم
بهمن ماه 1357 انقلابی نوین در تاریخ معاصر به وقوع پیوست؛ انقلابی که رهبریش را
فرزند خلف حضرت ابراهیم برعهده داشت و با تبر ایمان و عمل صالح بر سر بت های زمان
کوبید و اگر آن روز ابراهیم خلیل الله، یکه و تنها پا به میدان جهاد گذاشت، امروز
فرزندش خمینی روح الله همراه با یک امت پا برچا، استوارو متعهد و در قلمرو ولایت
فقیه،و با پیروی از مکتب پرجوش و خروش آل محمد علیهم السلام، در برابر نمرودهای
دوران که تا دندان مسلح بودند ایستاد، استقامت ورزید و از میان سیل خون جوانان و
اشک مادران به پیروزی رسید. پیروزی انقلاب اسلامی، رویدادی استثنائی بود که تمام
معادلات زراندوزان و زورمداران بین المللی را بهم ریخت و برای مستضعفین و محرومین
جهان، امیدی تازه، به ارمغان آورد؛ محرومینی که در اسارت نظامهای متعفن و استعماری
که همچون اختاپوت به جان آنان افتاده اند، دست و پا می زنند. و مستضعفینی که با
تکیه بر ارزشهای مادی، خود را برای همیشه، ذلیل و خوار می دانستند؛ اکنون که افقی
تازه و روشن از این سوی، از کشور امام زمان سلام الله علیه برآنان تابید و دلها را
روشن و منور ساخت و دانستند که می شود یک امت بدون تکیه بر سلاح و فقط با وحدت و
همبستگی و ایمان و تعهد برا استعمارگران واستثمارگران تاخت و می شود پیروزی را در
خانه خانه تاریک و سرد ، همچون آفتابی پرحرارت وارد ساخت و می شود کلبه های
بیچارگان را پرورشگاه قهرمانان و دلیرمردان نمود و خلاصه «شدن» را با «خواستن»
محقق ساخت
امام آمد
ده روز پیش از پیروزی
انقلاب اسلامی، از غربستان پاریس، آفتابی تابان طلوع کرد و به کشور خویش بازگشت.
با هدیه ای الهی و با روحی بلند که این روح را در تک تک افراد این کشور اسلامی
دمید و آزادی و استقلال را در پرتو اسلام ناب محمدی و قرآن عزیز به امت بپا خاسته
و قهرمان اهدا کرد. امام آمدو با خود تحفه ای الهی آورد. آمد که به مردم بگوید:
« اگر قشرهای جوان از هر
طبقه که هستند، چهت حکومت اسلامی را که با کمال تاسف جز چند سالی در زمان پیغمبر
اسلام (ص) و در حکومت بسیار کوتاه امیرالمؤمنین علیه السلام جریان نداشت، بفهمند،
اساس حکومتهای ظالمانه استعماری و مکتبهای منحرف کمونیستی و غیره، خود بخود برچیده
می شود». (23/3/1391قمری)
«و ما هم که حکومت
اسلامی می گوئیم، می خواهیم یک حکومتی باشد که خدای تبارک و تعالی نسبت به او گاهی
بگوید که اینهائی که با تو بیعت کرده اند، با خدا بیعت کرده اند «انما یبایعون
الله» یک چنین دستی حاکم باشد که بیعت با او بیعت با خدا باشد». (21/8/57)
مردم بیعت کردند
و مردم با امام بر همین
اساس بیعت کردند. بیعت کردند که اسلام جایگزین حکومت طاغوت شود و احکام اسلام در
کشور پیاده گردد. بیعت کردند که تمام معیارها و ارزشهای طاغوتی دفن گردد و ارزشهای
والای اسلام حکمفرما شود. بیعت کردند که آزادی انسانها براساس بندگی در برابر
حقیقت مطلق و بریدگی از تمام اسارتهای مادی باشد. بیعت کردند که جامعه از
آلودگیهای اخلاقی رژیم منفور شاهنشاهی، پاک شود و اخلاق اسلامی براساس «صبغه
الله»، جامه عمل به خود بپوشد. بیعت کردند که همراه و همگام با رهبران و مسئولان ،
در تمام صحنه های علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شرکت کنند و تصمیم بگیرند و
قربانی بازی های قدرت نگردند. بیعت کردند که تمام پایگاه های دشمن اصلی، شیطان
بزرگ را در هم بکوبد و مجال تحرک به غرب زدگان و شیطان پرستان ندهند. بیعت کردند
که برای همیشه وابستگی به شرق و غرب را در تمام ابعاد و کلیه زمینه ها، از بین
ببرند.
و امام، آن مظهر اسلام
ناب محمدی «ص» و آن مظهر وحدت ملی با ملت خود که آنان را فرزندان عزیز خود می
دانست، پیمان ناگسستنی بست و تا دم آخر لحظه ای از وظیفه ای که برای خویش معین
کرده بود، باز نایستاد. امام آمد و آهنگ غربی ماده پرستی را که اصل تمام فسادها و
تباهی ها است تغییر داد و اصالت را به ارزشهای الهی داد. امام در ظرف مدتی
کوتاه آنچنان ملت را متحول و متغیر کرد که
رفتن به جبهه و کشته شدن در راه خدا و حفظ کشور اسلامی، مورد سبقت و پیشتازی قرار
گرفت و کار به جائی رسید که پدران و مادران، جوانان عزیز و دلبند خود را، لباس رزم
در بر کرده و به جبهه های نور علیه ظلمت می فرستادند و شهادت فرزندانشان در راه
خدا، از دامادیشان شیرین تر شده بود. امام آمد تا ایثار را که برترین فضیلت اخلاقی
است و ویژه اولیای خدا است و زیباترین و جلوه های این ایثار مقدس در همه زمینه ها
نمایش داشت و آن همه عزت و سربلندی و کرامت و عظمت که تا امروز برای این ملت مانده
است و تا فردا ان شاء الله پا برجا و باقی است از همان صحنه های ایثار خداگونه است
و همین جلوه های به یاد ماندنی است که تاریخ جدید انقلاب اسلامی را ساخته است.
نگهداری امانت الهی
بهر حال معجزه جاودانه
امام در ایران به وقوع پیوست و ملت پشت سر امام، تبر ایمان و قاطعیت و عمل صالحش
را برداشتند و بر سر آمریکا و هم پیمانانش زدند و توطئه های بی شمارشان را نقش
برآب کردند و امیدواریم این تبر ابراهیمی هرگز از دست ملت نیافتد و پیوسته بر سر
دشمنان اصلی انقلاب کوبیده شود تا راه امام برای پیوندگانش همیشه روشن باشد.
و اکنون پس از قریب
چهارده سال از گذشت پیروزی انقلاب اسلامی که با تلاش پیگیر و بی وقفه امام و امت
به وقع پیوست و آن همه خون جوانان عزیزمان، آن را به ثمر رساند، و بدست ما سپرده
شد، باید این امانت الهی را با کمال دقت و عنایتف نگهداریم و هر گونه سستی و فتور
در نگهداری آن، خیانتی نابخشودنی است که نه امام بر ما می بخشد و نه شهیدان به خون
خفته مان، این مائیم که در زبان و عمل باید ثابت کنیم که وارثانی مؤمن و متعهد
برای آن عزیزانیم. و این هرگز با شعارهای تو خالی محقق نمی شود. باید با صداقت و
هشیاری رهنمودهای امام و حضرت آیت الله خامنه ای را در مورد انقلاب و حفظ دستاوردهای
ارزشمند آن به گوش جان بسپاریم و به آن عمل کنیم و در جامعه اجرا نمائیم. ما باید
با چنگ و دندان از ارزشهای انقلاب و اسلام دفاع و پشتیبانی کنیم و نگذاریم دشمنان
حقیق و واقعی انقلاب با تهاجم خطرناک فرهنگی، انقلابمان را به انحراف بکشانند و
ارزشهای منحط و پست غربی را که با زرق و برق های مادی، دیه ها را خیره می کند،
جایگزین ارزشهای اسلام ناب محمدی کنند و کشور و ملت را به حال و هوای پیش از
انقلاب سوق دهند.
ما نباید بگذاریم
مفسدینی که از خارج الهام گرفته اند یا عملاً وابسته به خارج هستد در میان ما
بویژه در میان حوزه و دانشگاه این دو بازوی دانشمند انقلاب ایجاد اختلاف کنند.
امام (قدس سره) می فرماید:
«من از همه توقع دارم که
به حرف مفسدین گوش نکنند و هرکس ایجاد اختلاف کند، بدانید که از خارج الهام گرفته
است و مقصودش از بین بردن اسلام است تا باز مثل سابق شود که در تحت سلطه اجانب
باشیم». (9/3/60)
و باز می فرماید:
«هرکس در محل خودش مردم
را تنبه بدهد به اینکه این اختلاف جز برای اینکه بهم بزنند اوضاع ایران را و باز
هم مسلط کنند به ما قدرتهای بزرگ را، چیز دیگری عایدمان نمی شود و البته از اول هم
این اختلافات یا از جهل پیدا شده است و یا از اینکه باز دستهائی در کار بوده است
که نگذارند یک کشوری وحدت کلمه داشته باشد». (10/9/60)
نخستین مسئولیت
و سرانجام برما است که انقلاب را از شر نا اهلان و نامحرمان
حفظ کنیم و نگذاریم رخنه ای در میان قشرهای بهم پیوسته ملت ایجاد شود و این محقق
نمی شود جز بایک حرکت منسجم و هماهنگ برای حفظ انقلاب و دستاوردهای آن. و نخستین
مسئولیت نگهداری انقلاب بر عهده مسئولین نظام و دولتمداران است. دولت نباید از ولی
نعمت های خود، همین کوخ نشین ها و مستضعفین غفلت کند چرا که همین ها بودند که آنان
را به قدرت رساندند چنانکه امام «قدست سره» کراراً این مطلب را گوشزد فرموده بودند
و حضرت آیت الله خامنه ای نیز همواره بر
این مطلب تکیه می کنند. هرگونه بی توجهی و غفلت و فراموشی مستضعفین و ایثارگران و
صاحبان اصلی انقلاب که بیشترین رنج ها و زحمت ها را برای انقلاب کشیدند و با خون
دل و خون جوانان خویش، آن را به این روز رساندند، بزرگترین خیانت به اسلام و امام
است. و هرگونه غفلت نسبت به ارزشهای انقلاب اسلامی، ضربه زدن به اسلام و قرآن است.
نباید مسئولین اجازه دهند، تهاجم فرهنگی در هر جائی و از هر روزنه ای وارد شود و
ارزشهای قرآنی و الهی ما را هدف قرار دهد. و از سوئی دیگر باید منصب های مهم را به
کسانی سپرد که از مت جامعه برخاسته اند و از آغاز تاکنون، پیرو انقلاب و امام بوده
اند و احکام خدا را پذیرا هستد و در برابر حق و حقیقت، سر تسلیم فرود می آورند و
از باطل و انحراف گریزان اند.