رمضان ماه
ضیافت الهی
شهر رمضان
الذی انزل فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان
ماه مبارک
رمضان، ماه برگزیده خداوند از میان تمام ماه های سال است. در این ماه، درهای بهشت
بر روی روزه داران از امت محمد صلی الله علیه و آله و سلم گشوده و درهای جهنم بسته
می شود. در آغاز این ماه بهشت زیور و زینت داده می شود و این سنت الهی فقط سالی
یکبار آن هم در ماه رمضان، تکرار می شود. و بی گمان عبادت ها و حسنات و کارهای خیر
در ایم ماه، نتایج بسیار خوب و مثبتی دادر و اجر و پاداش آنها دو برابر می شود. پس
باید تلاش کنیم که هرچه بیشتر کارهای نیک و اعمال خوب در این ماه انجام دهیم و از
این فرصت بیشترین بهره را ببریم.
امام صادق
علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل می کند که فرمود:
«شهر رمضان
شهر الله عزوجل، و هو شهر یضاعف الله فیه الحسنات و یمحو فیه السیئات، و هو شهر
البرکه، و هو شهر الانابه، و هو شهر التوبه، و هو شهر المغفره، و هو شهر العتق من
النار و الفوز بالجنه. ألا فاجتنبوا فیه کل حرام، و اکثروا فیه من تلاوه القرآن و
سلوا فیه حوائجکم و اشتغلوا فیه بذکر ربکم، و لا یکونن شهر رمضان عندکم کغیره من
الشهور، فان له عندالله حرمه و فضلا علی سائی الشهور، و لا یکونن شهر رمضان، یوم
صومکم کیوم فطرکم».
ماه رمضان،
ماه خدای عزوجل است و آن ماهی است که حسنات در آن دو برابر می شود و بدیها و سئیات
زدوده می گردد. و آن ماه برکت و ماه بازگشت و ماه توبه و ماه آمرزش گناهان و ماه
رهائی از دوزخ و دست یابی به بهشت است.
هان! در این
ماه از هر حرامی دوری جوئید و در آن بسیار قرآن را تلاوت کنید و نیازها و حوائج
خود را در این ماه از خدا بخواهید و خود را پیوسته مشغول به ذکر پروردگارتان کنید.
و زنهار که ماه رمضان نزد شما مانند دیگر ماه ها باشدت چرا که در نظر پروردگار،
این ماه حرمت و فضیلت برتری برسایر ماه ها دارد. نکند که روز روزه گرفتن در نظر
شما مانند روز خوردن باشد.
پس باید در
این ماه،بیشتر به یاد خدا و ذکر خدا بود. باید چشم به بخشش ها و عطایای الهی دوخت
و نسبت به حرام و کارهای بد، دروی بیشتری جست. باید بسیار خشیار باشیم و ساعتی از
این ماه پربرکت را به غفلت و فراموشی نگذرانیم. مگر نه این است که حسنات در این
ماه دو برابر می شود و کارهای خیر پذیرفته می گردد و یئات محو می شود؟ پس باید به
دنبال کار خیر بود، باید به احوال بیچارگان و مستضعفان و محرومان رسیدگی کرد. نکند
که در همسایگی ما، خانواده فقیر و بیچاره ای باشد و افطارش با غذای ساده ای بگذرد
و ما اول افطار در کنار سفره رنگین بنشینیم؟ در روایت است که هرکس در این ماه
مؤمنی را یاری دهد، خداوند او را در گذشتن بر صراط یاری می دهد؛ آن روزی که پاها بلغزند
و گام ها بلرزند.
اگر این ماه،
ماه مغفرت و آمرزش است، باید مواظب باشیم که با کارهای خیر و با خدمت به مسلمانان
و محرومان، بهشت را برای خود بیمه کنیم و از خدا بخواهیم که گناهان را بیامرزد چرا
که اگر در این ماه، مورد عفو قرار نگرفتیم، در ماه های دیگر امید کمتر است.
در روایت است
که رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله بر منبر خطبه ای خواند و در ان فرمود:
ای مردم!
جبرئیل به استقبال من آمد و گفت: یا محمد، هرگه ماه رمضان را دریابد و در این ماه
مورد آمرزش قرار نگیرد و از دنیا برود، خداوهند او را از رحمت خویش دور خواهد کرد.
تو ای پیامبر آمین بگو و من هم آمین گفتم.
رسول خدا صلی
الله علیه و آله در روایت دیگری می فرماید:
«خداوند روزه
این ماه را واجب گردانیده و قیام در آن را به عبادت و نیایش،سنت قرار داده؛ پس
هرکه آن را روزه بدارد و با ایمان، در آن به عبادت بپردازد از گناهاهنش بیرون آید
مانند روزی که از مادر متولد شده است».
جابر از امام
باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: «یا جابر، من دخل علیه شهر رمضان فصام
نهاره و قام ورداً من لیلته و حفظ فرجه و لسانه، و غض بصره، و کف أذاه، خرج من
الذنوب کیوم ولدته أمه. قال: قلت له: جعلت فداک، ما أحسن هذا من حدیث! قال: ما
أشدهذا من شرط!».
ای جابر!
هرکس وارد در این ماه مبارک شود، پس روزها را روزره بدارد و قسمتی از شبهایش را به
دعا برخیزد و دامن و زبانش را نگه دارد و چشمش را (از حرام) بپوشاند و از اذیت و
آزار بندگان خدا دست بردارد، از گناهان بیرون آید،مانند روزی که از مادرش متولد
شده باشد. جابر گفت: عرض کردم: قربانت گردم! این چه حدیث زیبائی است! فرمود: و این
چه شرط دشوارای است!
فضیلت شب قدر
و آنچه بر
فضیلت این ماه، می افزاید،نزول قرآن در آن است؛ در شب قدر؛ شبی که به تنهائی، از
هزار ماه برتر است؛ شبی که رحمت و برکات خداوند، پیوسته در آن نازل می گردد، شبی
که رزق و روزی های مردم، تقدیر و اندازه گیری می شود. شبی که ملائکه و روح القدس
به اذن پروردگار، در آن فرود می آیند و با خویشتن،سلامی که برکت جاویدان به همراه
دارد تا سپیده دم بر بندگانی که شایسته این سلام و برکات اند، فرود می آورند.
در روایات بی
شماری اشاره شده است که فرشتگان همراه با روح القدس در این شب پربرکت به زمین می
آیند و پرونده تمام حوادث سال از ولادت ها و وفات ها و تقسیم روزی ها و توفیق حج
رفتن ها و هرچه در طول یکسال بخواهد به وقوع پیوندد را گردآوری کرده و تقدیم به
حضرت ولی الله الاعظم، صاحب الزمان ارواحنا فداه می کنند.
هشام از امام
صادق علیه السلام نقل می کند که در تفسیر آیه «فیها یفرق کل امر حکیم» فرمود:
آن شب قدر
است که خداوند گروه حاجیان را در آن ثبت می کند و آنچه ازاطاعت و گناه و مرگ و
زندگی و رویدادهائی که در شب وروز رخ می دهد، همه را یکجا تحویل صاحب زمین می
نماید. راوی سؤال می کند که این صاحب زمین کیست؟ می فرماید: «صاحبکم» – سرپرست
شما. و مقصود از آن، وجود مبارک حضرت ولی عصر، صاحب الزمان، مهدی موعود، عجل الله
فرجه است. و تمام این حوادث به امام زمان علیه السلام واگذار می گردد.
پس سزاوار
است که مردان خداجوی، در این شب با فضیلت که در دهه آخر ماه رمضان پنهان شده است،
بیشتر به دعا و مناجات و نیایش پروردگار مشغول شوند و چند شب که بیشتر احتمال شب
قدر در آن ها می رود یعنی شبهای 19 و 21 و 23 را به احیا و شب زنده داری تا صبح
بگذرانند و از این فیض مهم و بزرگ الهی محروم نگردند. و هرچه می خواهند از خدا بخواهند
که امید است در این شبهای بزرگ، مفرون اجابت گردد.
ما فرا رسیدن
این ماه مبارک و این شب عظیم را به تمام مؤمنین و پاسداران قرآن و اسلام بویژه
مقام معظم رهبری و برادران و خواهران دینی در ایران اسلامی و سایر جهان اسلام،
تبریک و تهنیت می گوئیم و امید واریم که عزیزان در این ماه،فرصت را مغتنم بشمارند
و با تلاوت قرآن و دعا و نیایش، شبها را زنده نگه داشته و روزها را با نگهداری
خویشتن از هر حرام و گناهی،رضایت ولی و امام و پیشوایشان سلام الله علیه را جل
کنند و ما را نیز از دعای خیر خود محروم نگردانند.
والسلام