از بيست و هفتم رجب تا پانزدهم شعبان
از مبعث خاتم الانبيا تا مبعث خاتم الاوصيا;
از بعثت محمد تا برانگيخته شدن محمد;
از آغازى غريبانه تا آغازى ديگر: ((بدإ الاسلام غريبا و سيعود غريبا));
از ((جإ الحق)) تا ((جإ الحق)) كه آن روز رسول خدا با بعثتش, بت ها را
سرنگون ساخت; باطل را از ميان برداشت و بر جهالت و برداشت هاى غلط از زندگى
آدمى, خط بطلان كشيد, و امروز كه فرزندش امام موعود, ظهور خواهد كرد, بت هاى عصر
نوين را خواهد شكست و از فرهنگ مترقى اسلام پرده برخواهد داشت تا آن جا كه
بپندارند دينى نوين آورده است, و باطل را درهم فروخواهد ريخت كه امام باقر ـ
عليه السلام ـ فرمود:
((اذا قام القائم ذهبت دوله الباطل; اگر قائم آل محمد ـعليه السلام ـ قيام كند,
دولت باطل نابود خواهد شد)).
در روايت ولادت نيز, حكيمه خاتون گويد:
هنگامى كه مهدى زاده شد, پاك و طاهر بود و بر بازوى راستش نوشته بود: ((جإ
الحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقا)).
آرى, همان گونه كه رسول خدا ـ صلى الله عليه و آله و سلم ـ مإموريت مى يابد
كه بت ها را درهم شكند و خط سرخ بر آن چه غير خدايى دارد بكشد و كفر و شرك و ضلال
را مضمحل و نابود سازد و حق و هدايت و روشنايى را جايگزين باطل و جهالت و گمرهى
نمايد, حجت خدا بر زمين; يعنى ((إبا صالح)) نيز مإموريت دارد تا با ظهورش, حق
را نمايان سازد و باطل را از صحنه خارج نمايد و قدرت هاى ضد خدايى را درهم شكند
و زورگويان و ستم پيشگان و جهان خواران و جائران و جباران را محو و نابود كند و
از صحنه گيتى براندازد و پرچم حكومت راستين الهى را در سراسر جهان به اهتزاز
درآورد.
اگر آن روز آخرين پيام رسان خدا ـ كه درود بى پايان بر او و خاندان پاكش باد ـ
بر فراز خانه خدا برآمد و بت ها را يكى پس از ديگرى درهم فرو ريخت و آواى
دلنشينش در فضاى ظلمتكده مكه, بلند شد كه: ((قولوا لا اله الا الله تفلحوا)), به
زودى نيز آخرين جانشينانش در كنار خانه خدا, همان نوا را سر خواهد داد و اين
زمان دعوت الهى را تكرار خواهد كرد كه: اى مردم ((بقيه الله خير لكم ان كنتم
مومنين)).
تا آن روز اين دو فرياد هم چنان در فضاى جهان طنين انداز است كه: ((لا اله الا
الله)) و ((بقيه الله خير لكم)). و اگر آن روز رسول خدا در يك حركت سريع به اذن
خداوند, 360 بت را از خانه خدا زدود, فرزندش نيز حكومت هاى باطل را مى زدايد و
بت ها را مى شكند و حكومت واحده حق را جايگزين صدها حكومت پوشالى باطل خواهد نمود
و به اثبات خواهد رساند كه: آرى! باطل, توانايى آن را ندارد كه در برابر حق و
حق جويان بايستد و پايدار بماند. همواره پيروزى و سرافرازى با حق است و بس.
انگيزه دو بعثت
اميرالمومنين ـ عليه السلام ـ در بيست و ششمين خطبه نهج البلاغه مى فرمايد:
((ان الله بعث محمدا ـ صلى الله عليه و آله ـ نذيرا للعالمين و امينا على
التنزيل و إنتم معشر العرب على شر دين و فى شر دار, منيخون بين حجاره خشن و
حيات صم, تشربون الكدر و تإكلون الجشب, و تسفكون دمإكم و تقطعون ارحامكم,
الاصنام فيكم منصوبه و الاثام بكم معصوبه; خداوند حضرت محمد ـ صلى الله عليه و
آله ـ را براى هشدار دادن به مردم جهان و پاسدارى از قرآن فرستاد, در حالى كه
شما, گروه اعراب, زشت ترين آيين را براى خود برگزيده و در بدترين جايگاه به سر
مى برديد. در ميان سنگ هاى درشت خارا خانه مى ساختيد و با مارهاى زهردار مى زيستيد.
آب لجن مى نوشيديد. غذاى خشن مى خورديد. خون يكديگر را مى ريختيد. از خويشاوندان
دورى مى كرديد, بت در ميان شما نصب شده بود و از گناهان اجتناب نمى كرديد.
در چنين جاهليتى كه مردم از فرهنگ و اخلاق و انسانيت كاملا به دور بودند و فروغ
حق و حقيقت رخت بر بسته و درخت علم و دانش, پژمرده و پرچم شقاوت و درندگى و
نادرستى, نصب شده بود, خداوند حجتش و رسولش و پيام رسانش را برانگيخت تا فرهنگ
پيشتاز اسلام را جايگزين آن همه نادرستى ها و كژىها و جهالت ها كند و به جاى زنده
به گور كردن دختران و كشتن معصومان و ريختن خون مظلومان, نه تنها به انسان ها,
بلكه با حيوانات نيز خوش رفتارى شود و اخلاق الهى و منش ربانى, حاكم گردد و به
جاى بدبختى و ذلت و عقب افتادگى, پايدارى و عزت و عظمت و سربلندى نصيب مسلمين
گردد)).
امام صادق(ع) درباره قيام امام زمان(عج) مى فرمايد:
((اذا قام القائم حكم بالعدل, وارتفع فى ايامه الجور, و إمنت السبل, واخرجت
الارض بركاتها, و رد كل حق الى إهله…;(1)
هرگاه قائم آل محمد قيام كند, با عدل و داد حكومت نمايد و ظلم و ستم در
دورانش برطرف شود و راه ها امن گردد و بركت هاى زمين ظاهر شود و حق ضايع شده هر
كس را به خويش باز گرداند)).
و نيز همان حضرت مى فرمايد:
((يصنع كما صنع رسول الله(ص), يهدم ما كان قبله كما هدم رسول الله صلى الله
عليه و آله إمر الجاهليه, و يستإنف الاسلام جديدا بعد إن يهدم ما كان قبله;(2)
رفتارش چون رسول الله است, آن چه آيين غلط است, نابود مى سازد چنان كه پيامبر
نيز آيين جاهليت را برانداخت و اسلام را از نو در گيتى حاكم مى نمايد; هم چنان كه
ديگر حكومت ها را از بين مى برد)).
بعثتى است; مانند بعثت رسول الله(ص) كه دولت باطل را سرنگون ساخت و حق را
حاكم نمود. در اين زمان نيز مبعث ديگرى تكرار مى شود.
اين بار نيز ((محمد)) مبعوث شده است كه فسق و فجور و تباهى را برطرف سازد و
ظلم و بى دادگرى و تجاوز و نادرستى را از بين ببرد. و در اين راه, مانند جدش
اذيت و آزار مى بيند و به خاطر گسترش عدل و داد, براى خدا, همه اذيت ها و شكنجه ها
را تحمل مى كند.
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمود:
((ان صاحب هذا الامر لو ظهر, لقى من الناس مثل ما لقى رسول الله صلى الله عليه
و آله و إكثر;(3) امام زمان, هرگاه ظهور كند, همان گونه كه پيامبر از مردم
اذيت ديد, او هم چنان, بلكه بيش تر اذيت مى بيند)).
امام صادق ـ عليه السلام ـ مى فرمايد:
((يعز الله به الاسلام بعد ذله و يحييه بعد موته… و يدعو الى الله بالسيف,
فمن إبى قتل و من نازعه خذل. يظهر من الدين ما هو عليه الدين فى نفسه ما لو
كان رسول الله صلى الله عليه و آله يحكم به. يرفع المذاهب من الارض فلايبقى الا
الدين الخالص;(4) خداوند, اسلام را به واسطه او عزت مى بخشد, پس از آن كه خوار
شده باشد و اسلام را زنده مى كند, پس از آن كه مرده باشد. او با شمشير (سلاح) مردم
را به سوى خدا دعوت مى كند, پس اگر كسى نپذيرفت كشته مى شود و اگر كسى با او
جنگيد, خوار و ذليل مى گردد. امام زمان, دين را چنان كه بايد باشد, ظاهر و آشكار
مى گرداند و چنان كه رسول خدا, حكومت مى كرد, حكومت مى كند. تمام مذاهب و آيين ها
را جز دين خالص خداوند, از ميان برمى دارد.))
چقدر زيبا و جالب, امام معصوم ـ سلام الله عليه ـ بين دو برانگيخته شدن و دو
بعثت پيامبر و امام زمان, مقايسه مى كند. چقدر زيبا رفتارهاى امام را با نياى
بزرگوارش, يكسان مى داند; تو گويى پيامبر از نو برانگيخته شده و پرده هاى تاريك
ظلمت و گمراهى را كه هزاران بار, تاريك تر و نارواتر از جاهليت دوران رسول خدا
است, با قدرت الهى و به كمك مومنان و منتظران فرج, درهم مى نوردد و پرچم ((لا اله
الا الله)) را همان سان كه جد اطهرش برافراشت, برفراز گيتى مى افرازد. با دشمنان
خدا و منافقان و كافران و مشركان ـ كه چقدر زيادند و در رنگ و پوست ها و لباس هاى
گوناگون پراكنده اند ـ چنان مبارزه اى بى امان مى كند و كارزار مى نمايد تا اثرى از
فتنه بر زمين نماند. ((وقاتلوهم حتى لاتكون فتنه و يكون الدين كله لله)) و اگر
آن زمان, رسول خدا فرصت كافى نيافت تا تمام مشركان و منافقان را از بين ببرد,
امروز فرزندش با تمام قدرت, اين امر الهى را اجرا مى سازد. گويا هنوز تإويل اين
آيه شريفه نرسيده است. وقتى اين آيه تإويل مى يابد كه اثرى از مشركين و منافقين
نباشد.
روز موعود
امير مومنان ـ عليه السلام ـ مى فرمايد:
((و لا يبقى إرض الا نودى فيها شهاده إن لا اله الا الله وحده لاشريك له و إن
محمدا رسول الله; و هيچ سرزمينى نمى ماند جز آن كه شهادت به وحدانيت خدا و رسالت
پيامبر در آن برملا مى گردد)).
و آن چه روز فرخنده اى است. حق جويان لحظه لحظه عمر خود را منتظر آن ((روز
موعود)) هستند. منتظرند كه بين ركن و مقام, امام و منجى خود را ببينند, با او
((بيعت)) كنند, چنان كه با جدش ناديده بيعت كردند. منتظرند كه پس از قرن ها
انتظار, وارث زمين گردند: ((و نريد إن نمن على الذين استضعفوا فى الارض و
نجعلهم إئمه و نجعلهم الوارثين. و نمكن لهم فى الارض و نرى فرعون و هامان و
جنودهما منهم ما كانوا يحذرون)).
منتظرند تا در زير سايه امامشان, با دشمنانش كارزار كنند و ظالمان و
ستم پيشگان را از زمين بردارند; همان ها كه در طول ساليان دراز, شيعيان و پيروان
امامان را آزار مى دادند و از هيچ شكنجه اى ـ چه روحى و چه جسمى ـ فروگذار
نمى كردند; اكنون نور خدا نمايان شده و آنان كه خواستند اين نور را در طول تاريخ
خاموش نمايند, بايد امروز خاموش گردند كه اين نور خاموش شدنى نيست: ((يريدون
ليطفئوا نور الله بافواهم والله متم نوره)) و با ظهور مهدى, اين نور كاملا
گسترده مى شود و فروغش همه جا را فرا مى گيرد, هرچند كافران و مشركان را خوش
نيايد.
و منتظران, هر صبح و شام درگاه و بى گاه دست دعا و نيايش را بلند كرده اند و
فرياد مى زنند ((عجل على ظهورك يا صاحب الزمان)) و بايد بسيار ((دعاى فرج)) كنند
تا صاحبشان از راه رسد, تا ابراهيم با تبر بت شكنش و موسى با عصاى معجزه آسايش و
عيسى با دم روح اللهيش و محمد با قرآنش و على با ذوالفقارش برسند كه او وارث
تمام پيامبران و امامان و تمام تقوا پيشگان و مجاهدان و صديقان و شهيدان است.
و چقدر تإكيد بر انتظار فرج شده است كه رسول خدا فرمود:
((انتظار الفرج عباده. افضل اعمال امتى انتظار فرج الله عزوجل;(5) انتظار
فرج, عبادت است. برترين و بهترين اعمال امتم, انتظار فرج از سوى خداى ـ عزوجل ـ
است)).
و اين منتظران ظهورش ـ شيعيان حقيقى ـ برترين انسان ها هستند و از پيروان و
اصحاب ساير امامان نيز شايد برتر باشند, چرا كه نديده به امامشان ايمان
آورده اند. اينها را رسول خدا(ص) برادران خود مى داند و وقتى به ياد برادرانش
مى افتد و اظهار علاقه به آنان مى كند, يكى از اصحاب عرضه مى دارد: مگر ما برادرانت
نيستيم, اى رسول خدا؟
حضرت مى فرمايد: ((نه! شما اصحاب من هستيد, ولى برادرانم كسانى هستند كه در
آخر الزمان مىآيند و به من ايمان مىآورند, در حالى كه مرا نديده اند…
همانا آنان چراغ هاى هدايت در تاريكى هستند كه خداوند آنها را از فتنه هاى
ظلمانى مى رهاند)).(6)
خوشا به حالتان اى صابران در دوران غييبت;
خوشا به حالتان اى پايداران در محبت و عشق به حضرت حجت;
خوشا به حالتان اى منتظران واقعى فرج;
و خوشا به حالتان اى پيروان صديق و مخلص امام زمان.
هم چنان پابرجا بمانيد و استقامت ورزيد و مواظب باشيد كه كژىهاى فريب دهنده,
شما را كج و راست نكند و در احياى امر الهى, پيشتاز و پيشگام باشيد و به انتظار
يارى رساندن به ((مضطر)) واقعى همواره ((إمن يجيب)) بخوانيد تا خداوند دعايتان
را مستجاب گرداند و پراكندگى هايتان را مبدل به وحدت سازد و ((سوء)) را از شما
برطرف نمايد.
در پايان, فرا رسيدن اين دو عيد بزرگ را به امت ((پاسداراسلام)), به ويژه مقام
معظم رهبرى, تبريك و تهنيت گفته, از خداى بزرگ مسإلت داريم ما را در راه احقاق
حق, پايدار گرداند و ما را جزء منتظران واقعى آن حضرت قرار دهد.
انتظار از نظرگاه امام خمينى(ره)
اكنون براى تيمن و تبرك, سخنى والا و دلنشين از خمينى عزيز ـ قدس سره ـ نقل
مى كنيم كه چه زيبا, ظهور امام زمان را امتداد و غايت بعثت تمام پيامبران مى داند
و آن را ثمره دردها و رنجهايشان مى شمارد:
((سالروز مبارك ولادت با سعادت و پربركت حضرت خاتم الاوصيإ و مفخر الاوليإ حجه
بن الحسن العسكرى ـ ارواحنا لمقدمه الفدإ ـ بر مظلومان دهر و مستضعفان جهان
مبارك باد.
و چه مبارك است, ميلاد بزرگ شخصيتى كه برپاكننده عدالتى است كه بعثت انبيا ـ
عليهم السلام ـ براى آن بود.
و چه مبارك است زاد روز ابرمردى كه جهان را از شر ستمگران و دغل بازان تطهير
مى نمايد و زمين را پس از آن كه ظلم و جور, آن را فرا گرفته, پر از عدل و داد
مى نمايد و مستكبران جهان را سركوب و مستضعفان جهان را ((وارثان ارض)) مى نمايد.
و چه مسعود و مبارك است روزى كه جهان از دغل بازىها و فتنه انگيزىها پاك شود و
حكومت عدل الهى بر سراسر گيتى, گسترش يابد و منافقان و حيله گران از صحنه خارج
شوند و پرچم عدالت و رحمت حق تعالى بر بسيط زمين افراشته گردد و تنها قانون عدل
اسلامى بر بشريت حاكم شود و كاخ هاى ستم و كنگره هاى بى داد فرو ريزد و آن چه غايت
بعثت انبيإ ـ عليهم صلوات الله ـ و حاميان إوليإ ـ عليهم السلام ـ بوده, تحقق
يابد و بركات حق تعالى بر زمين نازل شود و قلم هاى ننگين و زبان هاى نفاق افكن
شكسته و بريده شود و سلطان حق تعالى بر عالم پرتوافكن گردد و شياطين و شيطان
صفتان به انزوا گرايند و سازمان هاى دروغين حقوق بشر از دنيا برچيده شود و اميد
است كه خداوند متعال آن روز فرخنده را به ظهور اين مولود فرخنده, هرچه زودتر
فرا رساند و خورشيد هدايت و امامت را طالع فرمايد.
و اكنون ما منتظران مقدم مباركش مكلف هستيم تا با تمام توان, كوشش كنيم تا
قانون عدل الهى را در اين كشور ولى عصر ـ عجل الله فرجه ـ حاكم كنيم و از تفرق
و نفاق و دغل بازى بپرهيزيم و رضاى خداوند متعال را در نظر بگيريم و همگان در
مقابل قانون خاضع باشيم و با صلح و صفا و برادرى و برابرى به پيشبرد انقلاب
اسلامى كوشا باشيم و حق متعال را در همه احوال, حاضر و ناظر بدانيم و تخلف از
دستورات اسلام ننماييم و به وسوسه فتنه انگيزان, اعتنا نكنيم)).(7)
پاورقي ها:پى نوشت ها:
1 ) منتخب الاثر, ص308.
2 ) بحارالانوار, ج52, ص352.
3 ) بحارالانوار, ج52, ص362.
4 )بشاره الاسلام , ص297.
5 ) بحارالانوار, ج52, ص122.
6 ) منتخب الاثر, ص515 و 516.
7 ) صحيفه نور, 1360/3/28