لبيك! منادى حق
((ربنا اننا سمعنا مناديا ينادى للايمان إن آمنوا بربكم فآمنا, ربنا فاغفرلنا ذنوبنا و كفر عنا سيئاتنا و توفنا مع الابرار)).
(سوره آل عمران, آيه193)
پروردگارا! ما صداى دعوت كننده و منادى تو را شنيديم كه به ايمان دعوت مى كرد (و مى گفت) كه: به پروردگارتان ايمان آوريد; پس ما هم ايمان آورديم. بارالها! گناهانمان را ببخشاى و بديهايمان را بپوشان و ما را با نيكان (و در مسير آنان) بميران.
غفر غفرا: آن چيز را پوشانيد و پنهان كرد. غفرانا و مغفره الذنب: گناه را بخشيد.
كفر كفرا و تكفيرا: آن چيز را پوشانيد و پنهان كرد. كفر الليل الشىء: شب آن چيز را با تاريكى خود پنهان ساخت. بنابراين, غفران و تكفير هر دو به معناى پوشاندن است. اغفرلنا ذنوبنا: يعنى گناهانمان را بپوشان و پوشانيدن گناهان به معناى برطرف كردن و ناديده گرفتن آن است. كفر عنا سيئاتنا نيز به معناى پوشاندن و ناديده گرفتن زشتى ها و بدىهاى انسان است.
توفى: حق خود را تمام گرفت. توفى المده: مدت را به پايان رسانيد. وفات يعنى فرا رسيدن اجل و تمام شدن عمر. توفى: مرد. توفنا: ما را بميران.
إبرار: جمع بر, به معناى نيكوكار. بر هم بر خداوند اطلاق مى شود و هم بر انسان. در آيه مى خوانيم: ((انه هو البر الرحيم)) همانا او است نيكوكار و رحيم. و درباره انسان چنين آمده: ((و برا بوالدتى)) و مرا نيكوكار به مادرم قرار بده.
پروردگارا! ما شنيديم منادى تو را يعنى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را كه ما را دعوت به ايمان مى كرد. ((ايمان)) واژه اى است كه در حقيقت در بر گيرنده تمام معارف الهى و احكام قرآن و سنت پيامبر است.
اين منادى الهى مردم را به سوى خدا فرا مى خواند و احكام خدا را براى آنان بازگو مى كند و آنان را به خير و خوبى بشارت مى دهد و از گناهان و زشتى ها دور مى سازد; بدين سان در دنباله آيه نتيجه دعوت را مى خوانيم:
((فآمنا, ربنا فاغفرلنا)) او ما را دعوت به ايمان كرد و ما هم ايمان آورديم و دعوتش را به توحيد و دين تصديق نموديم ـ چه اين كه ايمان همان تصديق كردن و باور نمودن است ـ پس خداوندا! گناهانمان را بپوشان و ما را در روز رستاخيز ـ در ميان خلايق و آفريدگانت ـ رسوا و مفتضح نفرما, و هم چنين از راه لطف و رحمت, بديهايمان را بپوشان و ما را با نيكان و در مسير و خط آنان بميران يعنى عاقبت ما را ختم به خير بگردان و ما را در زمره صالحان و نيكوكاران محشور فرما.
مردم ايران هم مى گويند: خداوندا! ما هم دعوت پيامبرت را لبك گفتيم و ولايت اميرالمومنين را از دل و جان پذيرفتيم و به او و فرزندان معصومش ايمان آورديم و هم چنين در دوران معاصر دگربار شنيديم يكى از مناديانت ما را به سوى تو فرا مى خواند و از جبت و طاغوت و ظالمان برحذر مى داشت; بارالها! ما صداى رساى دعوت كننده به سوى تو را (خمينى عزيز) شنيديم و دعوتش را با نثار جان و مال لبيك گفتيم و با رهنمودهايش, طاغوت را از كشور اسلامى بيرون رانديم و قلب خود را براى پذيرش احكام نورانيت آماده ساختيم, هرچند آماج تيرها, بمب ها و ديگر سلاح هاى گرم و ويران گر دشمنانت قرار گرفتيم, تا آن كه بحمدالله در 22 بهمن 1357 پيروزى حق بر باطل و اسلام بر كفر و امام بر طاغوت و فرشته بر شيطان و ايران بر بيگانگان و نور بر ظلمت محقق گشت.
بارخدايا! اين پيروزى را هم چنان بر دلهايمان و بر ميهنمان و بر ملتمان و بر رهبرمان مستدام بدار و ما را در سايه رحمتت از گزند دشمنان مصون فرما و اگر از روى نادانى و جهالت مرتكب اشتباه هايى شده ايم آن را بپوشان و ما را در خط امام كه خط ابرار است قرار بده و بر همين ايمان بميران.
پاورقي ها: