ارتباط كمبود پروتئين با نواقص مادرزادى
نتايج آزمايش هاى محققان كانادايى تفسير جديدى را در مورد اختلالات مادرزاد و مشكلات بارورى در ميان مردم به همراه آورده است.
روزنامه ((گلوب اند ميل)) نوشت: يك محقق ((دانشگاه تورنتو)) كشف كرد كه نوعى كمبود پروتئين منجر به افزايش درصد سقط جنين هاى زودرس, معايب مادرزاد, و مرگ و ميرهاى پيش از تولد در ميان موش هاى آزمايشگاهى مى گردد.
برآورد مى شود كه در حدود 400 ميليون نفر از جمعيت جهان, عمدتا در آسيا, آفريقا, و مديترانه به كمبود پروتئين مبتلا هستند.
با اين حال تاكنون تنها خطرات بهداشتى شناخته شده مرتبط با اين عارضه عواملى نظير ضعف جسمانى و روانى, و كم خونى ناشى از كمبود گلبولهاى قرمز خون مى باشند كه اكسيژن را به سراسر بدن منتقل مى سازند.
مطالعه كاناداييان نشان داد كه با اين وجود كمبود پروتيئين يا آنزيم, جريان سالم رشد جنين را به خطر مى اندازد. جنين هايى كه چنين كمبود آنزيمى را به ارث مى برند, به عنوان مثال غالبا مدت كوتاهى پس از لقاح جان مى سپرند.
((پيترولز)) اظهار داشت: گاهى اوقات جنين تشكيل شده آنچنان سريع از بين مى رود كه حتى مادر درنمى يابد كه آبستن بوده است و احتمالا بسيارى از مردم ممكن است حتى ندانند كه دچار كمبود پروتئين هستند.
زنانى كه دچار چنين شرايطى بوده و آبستن نمى شوند, چه بسا حتى علت آن را ندانند.
بدين ترتيب اين تحقيق دريچه جديدى را به روى تحقيقات بيشتر جهت نابارورى و همچنين نارسايى هاى هنگام تولد مى گشايد.
انسولين بالا مى تواند موجب حمله قلبى شود
دانشمندان مى گويند مقدار زياد انسولين در بدن موجب لخته شدن خون در رگها مى شود كه يكى از دلايل بروز حملات قلبى در بيماران مبتلا به قند است.
روزنامه ((يو.اس. اى. تودى)) نوشت حدود75 درصد مردم مبتلا به بيمارى قند با بروز حمله قلبى جان خود را از دست مى دهند.
دانشمندان تصور مى كردند كه فشار خون بالا و عدم وجود كلسترول ((خوب)) در بدن موجب حمله قلبى در بيماران قندى مى شود اما با تحقيقات جديد روى 3000 بيمار مشخص شده كه سطح بالاى انسولين در بيماران قندى يا افراد سالم موجب بالارفتن يك ماده شيميايى بنام (پى. اى. آى. ـ 1 آنتى ژن) مى شود. اين ماده توانايى خون براى حل لخته را كاهش مى دهد.
دانشمندان مى گويند با انجام ورزش مى توان تعادل انسولين در بدن را حفظ كرده و توانايى شخص براى حل لخته خون را افزايش داد.
كارشناسان و دانشمندان در حال حاضر عقيده دارند تا زمانيكه بتوانند نتيجه گيرى دقيقى از تحقيقات خود را اعلام كنند بايد مردم را بطور بسيار جدى به انجام ورزش تشويق نمود.
مصرف داروى فشار خون در دوران باردارى
مصرف دارو جهت كاهش فشار خون در طول دوران باردارى مى تواند به اندازه كشيدن سيگار براى جنين خطرناك باشد.
روزنامه ((تورنتو استار)) نوشت: پزشكان معتقدند زنان باردارى كه تحت چنين درمانى قرار مى گيرند, بر فرايند رشد كودكانى كه در رحم خود حمل مى كنند, اثر مى گذارند.
در اين مطالعه كه نتايج آن در مجله پزشكى ((لانست)) به چاپ رسيد, اطلاعات مربوط به جمع زيادى از زنان در سراسر جهان مورد بررسى قرار گرفته است.
5 تا 10 درصد زنان باردار در طول دوران باردارى خود دچار فشار خون بالا مى شوند كه سلامت مادر و كودك را تهديد مى كند و صرف نظر از آسيب رساندن به رشد جنين, گاه براى مادر مرگبار است.
در اين مطالعه خاطر نشان شده است كه معالجه فشار خون به هنگام باردارى به طور متوسط وزن نوزاد را به ميزان 145 گرم كاهش مى دهد كه مشابه اثرى است كه سيگار بر كاهش وزن كودك باقى مى گذارد.
پزشك كانادايى كه اين مطالعه را صورت داده, خاطر نشان ساخت: كودكانى كه كوچك, نارس, و با وزنى كمتر از حد طبيعى متولد مى شوند, ممكن است در دوران نوزادى خود با مشكلات مواجه شوند.
آنان در عين حال با خطر بيشترى از حيث تنفسى, خونريزى در مغز, و مشكلات روده اى مواجه هستند.
در اين مطالعه به پزشكان توصيه شده است كه براى درمان فشار خون زنان باردار, تنها داروهاى ملايم را تجويز كنند.
نزديك به نيمى از موارد سكته قابل پيشگيرى است
بر اساس تحقيقات جديد كاهش فشار خون در دراز مدت مى تواند از بروز نيمى از موارد سكته جلوگيرى كند.
ساليانه 350 هزار تن در آلمان دچار عارضه سكته مى شوند كه از اين تعداد 70 هزار تن جان خود را از دست مى دهند.
سكته سومين عامل مرگ و مير در آلمان محسوب مى شود. جوچيم شرودر مشاور عالى درمانگاه پزشكى در بيمارستان سنت جوزف در كلوپنبرگ مى گويد: براى جلوگيرى از بروز سكته بايد فشار خون را به سطح زير 140 بر mmhg) 90) و در مورد ديابتى ها به زير 135 بر mmhg) 80) كاهش داد.
محققان براى بررسى روشهاى درمانى ممكن از يك شيوه آزمايش تصادفى استفاده كردند و دريافتند با پائين آوردن سطح فشار خون مى توان موارد بروز سكته هاى مهلك و غيرمهلك را 38 درصد كاهش داد. سكته هاى مهلك 40درصد و سكته هاى غيرمهلك 37 درصد كاهش نشان دادند.
براساس مشاهدات انجام شده طى يك دوره 4 تا 5 ساله اين شيوه درمانى بخصوص در بيماران بالاى 60 سال و كسانى كه دچار ازدياد شديد فشارخون هستند موثر واقع مى شود. شرودر گفت معالجه فشارخون بدون هيچ شك و شبهه اى به اثبات رسيده است.
بر اساس گزارش شرودر موارد ابتلا به سكته كه طى چند سال گذشته كاهش يافته بود دوباره روند صعودى يافته است. محققان براين باورند كه آموزش عمومى و برنامه هاى مشاوره در عقب انداختن سكته در بسيارى از موارد موفقيتآميز است اما مزاياى اين راهبرد با بالارفتن سن جمعيت بتدريج كمرنگ مى شود.
دقيقا به همين علت است كه ازدياد فشار خون بايد به طور بسيار جدىترى درمان شود. كاهش دراز مدت فشارخون نه تنها از بروز سكته جلوگيرى مى كند بلكه مى تواند در كاهش قابل ملاحظه جنون پيرى نيز مفيد واقع شود.
ترديد در انجام آزمايش پيش از عمل آب مرواريد
به گفته متخصصان آزمايش پرزحمتى كه معمولا پيش از انجام عمل آب مرواريد چشم انجام مى شود غير ضرورى است.
پژوهشهاى انجام شده در دانشگاه جانز هاپكينز متخصصان را به ترديد در فايده آزمايش آب مرواريد واداشته است.
آب مرواريد در چشم وقتى به وجود مىآيد كه پروتئين هاى موجود در عدسى چشم در نقطه اى تراكم پيدا مى كنند و باعث تار شدن ميدان بينايى مى شوند.
براى اصلاح اين عيب معمولا عدسى مصنوعى به جاى عدسى طبيعى در چشم قرار داده مى شود. روش بيهوشى موضعى كه قبل از عمل روى چشم بيمار انجام مى شود خطر چندانى ندارد.
آزمايش چشم افرادى كه مبتلا به آب مرواريد هستند و نياز به جراحى دارند قبل از عمل صورت مى گيرد و خرج زيادى دارد. تحقيقات جديد نشان داده است كه اگر عمل جراحى بدون چنين آزمايشى صورت پذيرد وضعيت بيمار تغييرى نخواهد داشت.
در پژوهش فوق وضعيت 19 هزار نفر بيمار كه چشمشان به خاطر بيمارى آب مرواريد مورد جراحى الكتريكى قرار گرفته است مورد پيگيرى قرار گرفته است.
گروهى از اين بيماران قبل از عمل مورد آزمايشهاى رايج قرار گرفتند و گروهى ديگر فقط مورد مصاحبه شفاهى با پزشك قرار داده شدند.
اين بررسى نشان داد كه موفقيت عمل جراحى به آزمايش پيش از عمل بستگى ندارد و آزمايش مذكور مرگ و مير يا مشكلات ديگر ناشى از عمل مذكور را كاهش نمى دهد.
براساس اين پژوهش, متخصصان چشم دانشگاه جانزهاپكينز و دانشگاه شيكاگو اعلام كرده اند كه ديگر توصيه به آزمايش پيش از عمل آب مرواريد ضرورت ندارد.
جراحى آب مرواريد چشم در افراد مسن در امريكا بسيار عموميت يافته و به طور سرپايى انجام مى شود. اين نوع عمل بيشترين عمل جراحى است كه روى افراد مسن در امريكا انجام مى شود.
اهميت يافته هاى پژوهش اخير براى دولت و شركتهاى بيمه بهداشتى اين است كه آنها را از پرداخت مخارج آزمايش قبل از عمل خلاص مى كند. صرفه جويى دولت امريكا از اين راه حدود 150 ميليون دلار در سال خواهد بود.