احاديثى از حضرت على عليه السلام

احاديثى از مولا على عليه السلام


امام على (ع ):
صَديقُ كُلُّ امْرِءٍ عَقْلُه ُ
(غرر الحكم , ج 1 ص 456 ح 44)
دوست هر كس عقل اوست .

امام على (ع ):
و ادُّوا مَنْ تُوادُّونَهُ فِى اللّهِ سُبْحانَهُ وَابْغِضُوا مَنْ تَبَغَّضُونَهُ فِى اللّهِ سُبْحانَه ُ
(غرر الحكم , ج 2 ص 785 ح 60)
هر كه را دوست مى داريد در راه خداوند بزرگ و براى او دوست بداريد و هر كس را دشمن مى داريد درراه خداوند بزرگ و براى او دشمن بداريد.

امام على (ع ):
لا محبّةَ مَع مِراءٍ
دوستى با مراء و جدال نشايد.

امام على (ع ):
مَن احبّكَ نَهاكَ, و مَنْ ابغضَكَ اَغرَاك
هر كه دوستت دارد, (تو را از بدى ) نهى كند و كسى كه دشمنت دارد فريبت دهد.

امام على (ع ):
حُبُّ الرّئاسةِ شاغلٌ عَن حبّ اللّه سُبحانه
دوستى مقام و رياست , انسان را از دوستى به پروردگار باز دارد.

امام على (ع ):
وَجّهوا اموالَكُم الى مَن تُحِبُّهُ قُلوبكم
اموالتان را متوجه كسى سازيد كه دلهايتان او را دوست دارد.

امام على (ع ):
مَنِ اتّقى الله أحبّهُ الناس .
كسى كه از خدا بترسد مردم او را دوست دارند.

امام على (ع ):
احبب فى الله مَن يُجاهدك على صلاح دين ٍ, و يُكسِبُكَ حُسنَ يَقينٍ
كسى را كه به خاطر اصلاح دين با تو مبارزه مى كند و تو را يقين نيكو مى آموزد براى خدا دوست بدار.

امام على (ع ):
انّ المودّةَ يُعَبّرُ عنها اللسانُ , و عِنِ المُحَبّةِ العَيان
زبان بيان كنندهء مراتب دوستى است , اما ظاهر حال حاكى از محبت دل است .

امام على (ع ):
احقُّ مَن احببتهُ مَن نَفعُهُ لَك, و ضَرُّهُ لِغَيرك
شايسته ترين فرد براى دوستى , كسى است كه سودش براى تو و زيانش براى دشمن تو باشد.

امام على (ع ):
اذا أَحَبَبتَ فَلا تُكثر
در دوست داشتن , زياده روى مكن .

امام على (ع ):
بالتَّودُّد تتأكّدُ المحبّة
محبت قلبى , با دوستى محكم گردد.

امام على (ع ):
ثَلاثةٌ يُوجبنَ المحبّة: الدّينُ , والتّواضعُ , والسّخاء
سه چيز موجب محبت دلهاست : دين دارى , فروتنى و بخشندگى .

امام على (ع ):
ثَلاثةٌ يُوجبنَ المحبّة: حُسنُ الُخلقِ , و حُسنُ الرِّفق ِ, والتّواضع
سه چيز محبت آور است : خوش خلقى , رفاقت نيكو و تواضع .

امام على (ع ):
عين المُحِبّ عَميَةُ عَن مَعايِبِ المَحبُوبِ و اُذُنُهُ صَمّاءُ عَن قُبح مَساويه
چشم دوست , از ديدن عيبهاى دوست نابينا, و گوشش از شنيدن بديهايش ناشنواست .

امام على (ع ):
فَقدُ الاءحِبَّةِ غُربَةٌ
از دست دادن دوستان ,غربت و تنهايى است .

امام على (ع ):
مَن احبَّ شيئاً لَهِجَ بِذِكره
كسى كه چيزى را دوست بدارد همواره به ياد او سخن گويد.

امام على (ع ):
مَن أَحَبَّنَا فَلْيُعِدَّ للبَلاء جِلبَابَاً.
آن كه ما اهل بيت را دوست بدارد بايد پوششى از بلا را مهيّا سازد (يعنى آماده پذيرفتن بلاها از سوى مخالفين ما باشد.)

امام على (ع ):
عاتِبْ اخاكَ بالاحسانِ اليهِ وَارْدُدْ شَرَّهُ بالانعامِ عَلَيه ِ
(نهج البلاغه , حكمت 158)
دوستت را با نيكى و خوش رفتارى سرزنش كن و بدى ها و زشتى هاى او را با بخشش و هديه دفع كن و ازخود دور ساز.

امام على (ع ):
صاحِبِ العُقَلاء و جالِس العُلَماء واَغلِبِ الهَوى تُرافقِ المَلا الاَعْلى .
(غرر الحكم , ج 1 ص 455)
با خردمندان هم صحبت باش , با دانشمندان همنشينى كن و بر هواى نفس پيروز شو تا رفيق گروه برتر وبالاتر شوى .
ِ