مناسبت هاى ماه
5 ديماه: ولادت باسعادت حضرت عيسى مسيح عليه السلام پيامبر پيام آور رحمت و صلح و دوستى.
7 ديماه: سالروز تشكيل نهضت سوادآموزى است, در هفتم ديماه 1358 امام بزرگوار رضوان الله عليه با پيام راهگشايى همه مردم ايران را براى ريشه كن ساختن جهل و بى سوادى بسيج نمودند, با تشكيل نهضت سوادآموزى, گام هاى موثرى براى ريشه كن شدن اين فقر عمومى برداشته شد. به اميد روزى كه حتى يك بى سواد در سراسر كشور اسلاميمان پيدا نشود.
9 ديماه: مصادف با 25 شوال سالروز شهادت يكى از درخشنده ترين ستارگان آسمان ولايت و امامت, ششمين راهبر راستين اسلام پس از پيامبر گرامى, امام صادق عليه السلام است كه توانست در فرصتى كوتاه كه در اثر قيام مردم بر عليه بنى اميه و آشفته شدن دستگاه حكومت, به دست آمده بود, درهاى مكتب حياتبخش اسلام را به روى مردم بازگشايى كند و احكامى را كه در اثر جنايات امويان واژگون جلوه داده شده و فرهنگ اصيل اسلام ناب را كه به دست مزدوران و منحرفين از مسير اصلى خارج شده بود و به سستى و پژمردگى گرائيده بود مجددا به راه اصلى خود برگرداند.
منزل آن حضرت همانند دانشگاهى بود كه حدود چهار هزار دانش پژوه را كه براى دريافت علوم حديث, تفسير, حكمت, كلام و… پاى سخنان دلرباى امام نشسته بودند در خود جاى داده بود و از وجود امام به عنوان رهبر حركت علمى و فكرى استفاده مى كردند.
امام صادق(ع) در 17 ربيع الاول سال 82 هجرى قمرى چشم به جهان گشود, سه سال از عمر خويش را در حكومت عبدالملك مروان, نه سال و هشت ماه در ايام تصدى وليد, سه سال و سه ماه در زمان سليمان, دو سال و پنج ماه در حكومت عمر بن عبدالعزيز, چهار سال و يك ماه در حكومت يزيد بن عبدالملك, بيست سال در سلطنت هشام بن عبدالملك, يك سال در حكومت وليد بن يزيد و شش ماه در حكومت يزيد بن وليد گذراند و بدينسان چهل و چهار سال و سه ماه انواع ستم ها و محنت هايى را كه بر مردم بى گناه و خصوصا اهل بيت پيامبر روا مى داشتند, شاهد بود. و آخرالامر در 25 شوال 148 به وسيله زهر مسموم و به اجداد طاهرينش ملحق شد.
به اميد اين كه در تمام مراحل مختلف زندگى رهنمودهاى آن امام همام شمع راهمان باشد.
13 ديماه: ابلاغ پيام رهبر كبير انقلاب اسلامى در اين روز توسط آيه الله جوادى آملى و هيئت همراه به ميخائيل گورباچف نقطه عطفى در روابط ايران و شوروى سابق گشود.
گورباچف پس از روى كار آمدن, گذشته از تغييرات وسيعى كه در نظام اجرايى و اقتصادى داخلى كشورش انجام داد, اقدام به آزادى مذهب نمود به حدى كه مسلمانان توانستند پس از سال هاى طولانى از مإذنه هاى مساجد خود اذان بگويند و به ترويج اسلام بپردازند.
به دنبال اين تحولات رهبر كبير انقلاب اسلامى امام خمينى(ره) در تاريخ 67/10/11 نامه اى براى گورباچف ارسال داشتند كه در آن نامه, علاوه بر دعوت الهى رهبران شوروى, علت نوشتن چنين نامه اى را به گورباچف چنين ذكر فرمودند: ((… از آنجا كه پس از روى كارآمدن شما چنين احساس مى شود كه جنابعالى در تحليل حوادث سياسى جهان خصوصا در رابطه با مسائل شوروى, در دور جديدى از بازنگرى و تحول و برخورد قرار گرفته ايد, و جسارت و گستاخى شما در برخورد با واقعيات جهان چه بسا منشإ تحولات و موجب به هم خوردن معادلات فعلى حاكم بر جهان گردد, لازم ديدم نكاتى را يادآور شوم…))
و طولى نكشيد كه ابرقدرت شرق متلاشى شد و تذكرات و پيش بينى هاى امام به حقيقت پيوست.
15 ديماه: ولادت كريمه اهل بيت حضرت فاطمه معصومه سلام الله عليهاست. در روز اول ذيقعده سال 173 هجرى قمرى در مدينه چشم به جهان گشود و در دوازدهم ربيع الثانى سال 201 در 28 سالگى چشم از اين جهان بست. ميلادش را به همه شيفتگان ولايت به ويژه مردم شهيدپرور قم تهنيت مى گوئيم.
17 ديماه: يادآور خاطره تلخ و برنامه ننگينى است كه استعمارگران و در رإس آنها استعمار پير انگلستان توسط رضاخان در ايران به اجرا درآورد.
استعمارگران براى رواج فرهنگ غرب در آسيا, سه عنصر فرومايه را همزمان در ايران, تركيه و افغانستان مإمور كردند تا به اسلام زدايى بپردازند و فرهنگ غرب را جايگزين آن كنند. رضاخان در ايران, كمال آتاتورك در تركيه و امان الله خان در افغانستان.
آتاتورك در سال 1343 قمرى در تركيه مذهب را حذف و آن چه را كه در كتب دينى و برنامه هاى درسى مدارس تركيه بود از بين برد و امپراطورى بزرگ عثمانى به يك نظام لائيك ضد مذهب تبديل شد كه اثرات آن هنوز هم در تركيه حاكم است.
امان الله خان در افغانستان نتوانست در مقابل اراده ملت كارى از پيش ببرد و صلابت و پايدارى مردم نقشه هايش را خنثى كرد. و چندان توفيقى نتوانست به دست بياورد.
اما رضاخان در ايران با حمايت انگلستان به تاريخ هفدهم دى ماه 1314 شمسى اعلام كشف حجاب اجبارى نمود و با كمال وقاحت و بى شرمى در مقابل يكى از قوانين ضرورى اسلام ايستاد و پرچم مخالفت با اسلام را در كشور مسلمان ايران برافراشت گرچه مبارزه با حجاب را از سالها قبل آغاز كرده بود.
روحانيت بيدار و مردم متدين در عين خفقان رضاخانى در هر موقعيتى كه به دست مىآمد مخالفت خود را با اين جنايت ابراز مى كردند. در نامه اى آيه الله العظمى حايرى(ره) به رضاخان نوشت كه: ((بنده با اين كه تاكنون در هيچ كارى دخالت نداشتم, اكنون مى شنوم اقدام به كارهايى مى شود كه مخالفت صريح با طريقه جعفريه و قانون اسلام دارد كه ديگر خوددارى و تحمل برايم مشكل است.))
يكى از اين مخالفت ها كه به قيام خونين مردم مسلمان منجر شد, در مسجد گوهرشاد مشهد اتفاق افتاد. جمعيت زيادى به عنوان اعتراض به رژيم در مسجد گوهرشاد مشهد كنار مرقد مطهر حضرت ثامن الائمه(ع) اجتماع كردند و حجه الاسلام حاج شيخ محمد تقى بهلول كه هنوز هم در قيد حيات است به تبيين خطر فرهنگ غرب پرداخت و مردم را به قيام دعوت كرد كه مردم هم با ابراز احساسات, تنفر خود را از رژيم رضاخانى ابراز مى داشتند. چهار ساعت از شب گذشته بود كه به دستور رضاخان, در مسجد مردم را به گلوله بستند و صدها شهيد و مجروح نتيجه فرمان رضاخانى بود.
درود بى كران بر شهداى مسجدگوهرشاد و ديگر شهداى انقلاب خون بار ايران.
امام خمينى(ره) در فرازى از جملات خود مى فرمايند: ((انگليسى هاى جنايت كار, رضا خان را اسلحه دار كردند, اين آدم ناشايسته بى اصل را با اسلحه آوردند و مسلط كردند… اسلحه در دست بى عقل بود… آن جنايات و كشتار عامى كه در مسجد گوهرشاد واقع شد, به دنبال آن, علماى خراسان را گرفتند آوردند به تهران, حبس كردند و بعضى شان را هم محاكمه كردند و بعضى شان را هم كشتند براى اين كه اسلحه در دست بى عقل بود…))
(صحيفه نور, ج1, ص268 و 269)18 ديماه: شهادت ميرزا تقى خان اميركبير به دست مزدوران حكومت در سال 1230 شمسى.
19 ديماه: نوزدهم دى ماه 1356 يادآور پيوستن تمامى قشرهاى مختلف با هدفى صد در صد اسلامى به يكديگر براى حمايت از اسلام و مقام ولايت بود كه بازگو نمودن گوشه هايى از خاطرات آن روز براى نونهالان امروز و نسل هاى آينده عبرتآموز است به اين اميد كه با شناخت توطئه هاى گوناگون دشمن, عوامل تفرقه افكن را طرد و با وحدت و انسجامى بيشتر, اهدافى را كه براى تحققش, آن همه خون هاى پاك ريخته شد, به نتيجه برسانيم و اين انقلاب اسلامى را كه خونبهاى آن عزيزان است تا ظهور صاحبش حضرت ولى عصر(عج) محافظت نمائيم.
روز 17 دى ماه در روزنامه اطلاعات مقاله اى تحت عنوان ((ايران و استعمار سرخ و سياه)) به قلم فردى با نام احمد رشيدى مطلق منتشر شد كه در آن صريحا به حضرت امام خمينى(ره) اهانت شده بود. و جلسه بزرگداشت چهلمين روز درگذشت آيه الله شهيد مرحوم حاج آقا مصطفى و قطعنامه اى 14 ماده اى را كه به همين مناسبت تنظيم شده بود به سخريه گرفتند.
خبر روزنامه در بين مردم منتشر شد, درس هاى حوزه تعطيل شد, طلاب با اجتماع در مدرسه آيت الله بروجردى(ره) اولين راهپيمايى را به طرف منزل مرحوم آيه الله گلپايگانى آغاز كردند, در مراجعت, در ابتداى خيابان چهارمردان با يورش مإمورين كه براى متفرق نمودن آنان آماده شده بودند مواجه شدند. در بعد از ظهر يكشنبه 18 ديماه جمعيت بيشترى اجتماع و پس از حضور در منزل مرحوم آيه الله نجفى مرعشى و شنيدن سخنان ايشان, به طرف منزل مرحوم آيه الله حايرى حركت و پس از آن با حضور در نماز مغرب و عشإ در مسجد اعظم, در صحن مطهر اجتماع و به دادن شعار پرداختند و همگى فرياد مى زدند: ((درود بر خمينى)), ((مرگ بر اين حكومت يزيدى)), ((مرگ بر پهلوى)), ((دانشجو روحانى پيوندتان مبارك)) اين تظاهرات و شعارها تا پاسى از شب در حرم مطهر و اطراف آن ادامه داشت.
صبح دوشنبه 19 دى ماه جمعيت پس از اجتماع به منزل مرحوم آيه الله آملى رفتند كه پس از سخنان ايشان, مردم به سوى منزل مرحوم آيه الله علامه طباطبايى رهسپار شدند, يكى از آقايان از سوى آيه الله طباطبايى سخنانى افشاگرانه ايراد نمودند. مردم سپس به منزل بعضى ديگر از فضلا رفتند, جمعيت پس از عبور از خيابان آذر و بازار و چهار راه بازار, متفرق و قرار بعدى منزل آيه الله نورى بود.
جمعيت در بعد از ظهر به سوى صفائيه و خيابان بيگدلى حركت و با ورود به منزل آيه الله نورى همدانى و شنيدن سخنانى پرشور از ايشان, براى رفتن به منزل يكى ديگر از آقايان به حركت درآمدند كه با رسيدن مردم به چهار راه بيمارستان با شكسته شدن شيشه بانك صادرات توسط يكى از مإمورين, گارديها كه مسيرخيابان را مسدود كرده بودند, به جمعيت فشرده كه به ناچار از پياده روها عبور مى كردند يورش بردند, در نتيجه بيش از 240 نفر شهيد و مجروح شدند و بدينسان قيام 19 دى در قم رقم خورد و صفائيه به نام خيابان شهدإ نامگذارى شد, اعتراض ها و چهلم هاى مكرر براى اين مراسم همچنان ادامه داشت تا حكومت طاغوت سرنگون و حكومت جمهورى اسلامى به رهبرى امام خمينى(ره) مستقر گرديد. روحشان شاد.
22 ديماه: تشكيل شوراى انقلاب به دستور حضرت امام(ره) در 22 دى ماه 1357 شمسى.
25 ديماه: بيست و پنجم ديماه امسال مصادف است با يازدهم ذى القعده سالروز تولد هشتمين اختر تابناك آسمان ولايت و امامت حضرت على بن موسى الرضا عليه السلام. آن حضرت بنابر نقل مشهور در يازدهم ذيقعده سال 148 هجرى قمرى در مدينه منوره متولد و جهان را به نور قدوم خود منور ساخت. زندگى آن بزرگوار هم چون پدران والامقامش الگوى هدايت تقواپيشگان و مجالس آن حضرت پناهگاه انديشمندان و متفكران دوران بود كه از دنياى بيكران علمش استفاده مى بردند. بارگاه مقدسش در خراسان ملجإ مسلمانان و بزرگترين افتخار مردم ايران است.
فرارسيدن ولادت باسعادتش را به تمام شيعيان جهان به ويژه به عتبه بوسان درگاهش و طواف كنندگان ضريح مباركش تبريك مى گوئيم و اميدواريم كه الطاف آن حضرت در حيات و ممات همواره شامل حال همه باشد.
27 ديماه: يادآور خاطره شهادت فدائيان اسلام حجه الاسلام سيد مجتبى نواب صفوى, خليل طهماسبى, مظفر ذوالقدر و سيد محمد واحدى در سال 1334 شمسى به دست مزدوران پهلوى است. روحشان شاد.
