سخنان معصومان
امانتدارى

پيامبر اكرم صلّى الله عليه و آله:
«لا ايمانَ لِمَنْ لا امانَةَ لَهُ»(1)

آن كه امانتدار نيست، دين باور واقعى نمى‏تواند باشد.

پيامبر اكرم صلّى الله عليه و آله:
«وَ مَنْ… اَدّى امانَتَهُ جَعَلَهُ اللّهُ في نُورِه‏ الاعْظَمِ يَوْمَ الْقيامَةِ»(2)

هر كس امانتى را كه به عهده اوست ادا كند، خدا در قيامت او را ميان نور با عظمت خويش قرار مى‏دهد.

پيامبر اكرم صلّى الله عليه و آله:
«مَن خانَ امانَةً فى الدّنيا وَ لَمْ يَرُدّها اِلى اهْلِها ثُمَّ ادْرَكَهُ الْمَوْتُ ماتَ عَلى غَيْرِ مِلَّتي وَ يلقَى اللهَ وَ هُوَ عَلَيْهِ غَضْبان»(3)

هر كس به امانتى خيانت كند و آن را به اهلش برنگرداند تا اين كه مرگش فرا رسد، بر شريعت اسلام نمرده است، در حالى روانه جهان آخرت مى‏شود كه خداوند بر وى غضبناك است.

پيامبر اكرم صلّى الله عليه و آله:
«تناصَحُوا فِى العِلْمِ فانَّ خيانة اَحَدكُمْ فى عِلْمِه اَشَدُّ مِنْ خِيانَتِه في مَالِه‏»(4)

آگاهى‏هاى علمى امانتى است نزد دارندگان آن، كه مى‏بايست خيرخواهانه از آن استفاده كنند و آن را در اختيار ديگران قرار دهند، چه اين كه خيانت در علم به مراتب از خيانت در مال فسادزاتر است.
 

امام على عليه السلام:
«اُقْسِمُ لَسَمِعْتُ رَسُولَ اللّه صَلّى اللّه عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ لى‏ قَبْلَ وَفاتِهِ بِساعَةٍ مِرارَاً ثَلاثاً: يا اَبا الْحَسَنِ اَدِّ الاَمانَةَ اِلَى الْبِرِّ وَالْفاجِرِ فيما قَلَّ وَ جَلَّ حَتّى فِى الْخَيْطِ وَ الْمَخيطِ».(5)

قسم مى‏خورم كه ساعتى قبل از رحلت پيامبر سه بار از حضرتش شنيدم كه مى‏گفت: امانت را ادا كن خواه صاحب آن صالح باشد و خواه فاسق، چه آن چه به امانت نهاده شده ارزشمند باشد و چه كم ارزش، حتى سوزن و نخ اگر نزد كسى امانت باشد، بايد به صاحبش برگردد.

امام على عليه السلام:
«اَصْلُ الدّينَ اداءُ الامانة والوفاءُ بالْعُهُودِ»(6)

اصل و ريشه دين، امانت دارى و وفا به پيمان‏هاست.

امام سجاد عليه السلام:
«عَلَيْكُم باداءِ الامانة فوَ الّذى بَعَثَ محمّداً بالْحقّ نبيّاً لَوْ انَّ قاتِلَ ابى الحُسَينَ بن على عليه السلام ائتَمَننى على‏ السّيْف الّذي قَتَلَهُ بِه لأدَّيْتُهُ اِليْهِ»(7)

بايسته است وظيفه‏مندى نسبت به اداى امانت، آميزه جان انسان شود.قسم به خدايى كه به حق، محمد(ص) را به پيامبرى برانگيخت، اگر قاتل پدرم حسين شمشيرى را در نزدم امانت نهد كه با آن پدرم را كشته است، آن را به وى برمى‏گردانم.

امام باقر عليه السلام در ذيل آيه «و لا تخونوا اماناتكم» فرمودند «وَ امّا خيانَةُ الامانةِ فَكُلُّ انسانٍ مأمُونٌ عَلى‏ مَا افترَضَ اللّه عزّوجلّ»(8)

هر تكليفى كه توسط دين بر عهده انسان آمده است امانت است و نبايد به آن خيانت شود.

امام صادق عليه السلام:
«مَنِ اؤتُمِنَ عَلى امانةٍ فأدّاها فَقَدْ حَلَّ الفَ عُقْدَةٍ مِنْ عُنُقِه مِنْ عُقَدِ النّار»(9)

هر كس امانتى به وى سپرده شود و آن را ادا كند هزار گره آتشين را از گردن خود گشوده است.

امام صادق عليه السلام:
«عَلَيْكَ باداءِ الامانَةِ، تَشْرُكُ النّاسَ في أَموالِهِمْ هكذا»(10)

بر تو باد به امانت، اين چنين مى‏توانى شريك اموال مردمان شوى (و در فعاليّت‏هاى اقتصادى شركت كنى).

پى‏نوشت‏ها: –

1 – ميزان الحكمه، ج‏1، ص‏346.
2 – مستدرك، ج‏11، ص‏172.
3 – ميزان الحكمه، ج‏1، ص‏346.
4 – همان، ج‏3، ص‏198.
5 – همان، ج‏1، ص‏345.
6 – غرر الحكم، 1762.
7 – بحارالانوار، ج‏72، ص‏114.
8 – ميزان الحكمه، ج‏3، ص‏197.
9 – همان، ج‏1، ص‏345.
10 – وسائل الشيعه، ج‏13، ص‏219.