20 جمادى الثانى، روز خجسته و مباركى است، پنج سال پس از بعثت پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم بدر امّ خاندان نبوّت و رسالت از افق عصمت درخشيد و از ناصيه خاتم، صبح ازل طالع شد، زهراى اطهر، قبله اهل دعا، كعبه اهل همم، مصباح مشكات نبوّت و روح ما بين دو پهلوى پيامبر (ص) محور افلاك امامت، سرچشمه اسراسر حقايق، انسيّه حوراء، معدن صدق و صفا و خير كثير(كوثر)، گنجينه علوم و معارف اسلامى، گل خوشبوى پيامبر(ص) شجره طيّبه رسالت، همسر ولى اللّه الاعظم، امّ ابيها، صدّيقه كبرى فاطمه زهرا سلام اللّه عليها چشم به دنيا گشود. تا نسل پدر از او بماند و حامى ولايت و امامت باشد.
و در سال 1320 هجرى قمرى و در روزى كه جشن ولادت حضرت زهرا سلام اللّه عليها برگزار مىشد نوزادى چشم به جهان گشود كه همچون مادرش زهراى اطهر، در برابر طوفان سهمگين حوادث ايستاد و مقاومت كرد و دشمنان را رسوا و مفتضح ساخت.
روح اللّه متولد شد تا براى هميشه زنده و جاويد باشد. هرچند امروز جسمش در ميان ما نيست ولى ايدهها و انديشههايش تا ابد بايد جاويدان و راهگشا باشد كه هست واگر خداى نخواسته امروز ما در تحقق بخشيدن به اهداف والايش قصور يا تقصيرى داشته باشيم نسلهاى آينده آنها را در عمل پياده خواهند كرد و بر ما نخواهند بخشيد، آرى فرزندى از تبار حضرت زهرا متولد شد كه استثناى تاريخ، نادره دوران، مشعل فروزان مذهب، سالار قافله آزادگان و پيشاهنگ سالكان طريقت گشت.
او در اين روز چشم به جهان گشود و با ولادتش، تاريخى نوين را آغاز كرد. و در مدت كوتاه عمر دنيايى خود، دَينِ خود را به خدايش ادا نمود و از لحظه لحظه عمر پربركتش، به بهترين وجهى، بهرهها برد و بالاترين خدمت ممكن را به اسلام و مسلمين ارائه نمود.
او بود كه بىمحابا و يكّه و تنها در برابر تمام جهانخواران و قدرتمندان ايستاد و ابهت دو ابر قدرت شرق و غرب را درهم شكست.
او بود كه ريشههاى انقلاب پربار اسلامى را محكم كرد و آن را از آن همه توطئهها و نقشههاى خائنانه دشمنان، رهانيد.
او بود كه پرده از چهره تزوير جهانخواران كنار زد و سردمداران نظامهاى فاسد را به ذلّت و خوارى كشاند و هرگز امان نامه كفر و شرك را امضاء نكرد.
او بود كه «جنگ فقر و غنا»، «جنگ استضعاف و استكبار» و «جنگ پابرهنهها و مرفهين بى درد» را آغاز كرد و اعلام نمود كه اين جنگ هرگز تمام شدنى نيست.
او بود كه تمام شعارهايش را با عمل محك زد و در اكثر زمينهها به موفقيّت كامل نائل آمد و بقيه را به وارثان اصلى و حقيقى انقلاب واگذار نمود تا با ادامه راهش، همه شعارها تبديل به عمل شود.
او بود كه به فرهنگ دون دنياى امروز پشت كرد و فرهنگ جديد بر مبناى «اسلام ناب محمّدى» را در جهان پايهريزى نمود.
او بود كه هستههاى مقاومت حزب اللّه را در تمام جهان اسلام تشكيل داد و خواب را از ديدگان سرسپردگان و اذناب استعمار گرفت و فرعونيان و طاغوتيان را به هراس و وحشت افكند.
او بود كه از هيچ كس و از هيچ چيز جز خداى بزرگ نمىترسيد و سرزنش سرزنش كنندگان او را از «انجام وظيفه» منع نمىكرد و آنى دست از مبارزه و نبرد عليه فساد و فحشاء سرمايه دارى غرب و پوچى تجاوز كمونيسم شرق نكشيد و شعار «نه شرقى، نه غربى» را يكى از اصول تغييرناپذير انقلاب اسلامى دانست و تخلف از آن را نابخشودنى اعلام كرد.
به هر حال او يك فرد نبود كه يك امت بزرگ بود، او جامع تمام خصال و صفات انسانى و اسلامى چون شجاعت، شهامت، قناعت، شكيبائى، پارسائى، وارستگى و از همه بارزتر، احساس مسئوليت در برابر تودهها و محرومين بود كه در قلوب دلباختگان و عاشقانش تا قيام قيامت، زنده و پايدار خواهد ماند و برما است كه اگر خواهان عزّت دنيا و آخرتيم، از اين قافله عاشقان عقب نمانيم.
از اين روى جا دارد اگر اين روز با بركت را كه مصادف با ولادت او و جدّه اطهرش حضرت زهرا سلام اللّه عليها است، جشن بگيريم و به تمام پيروان و ارادتمندانش بويژه مقام معظم رهبرى و ملت سرفراز و متعهد ايران و هستههاى حزب اللّه در سراسر جهان، تبريك و تهنيت عرض نموده، نام و ياد و راهش را گرامى بداريم.
با هم مصادف است دو ميلاد باشكوه
زين اتفاق، غرق نشاط است روزگار
ميلاد عصمت حق و ميلاد روح حق
يعنى خمينى آيت محبوب كردگار
از اين خجسته مادر و فرزند راد او
دنيا و دين و داد بود غرق افتخار
باشد چو مادر، اين پسر آزاده و دلير
با دستگاه ظلم و ستم نيست سازگار
جاويد باد نام خمينى به لوح دهر
همواره باد جلوه اين مهر، برقرار
(اين شعر در سال 1344 سروده شده و همراه با تصويرى از حضرت امام (ره) بر در و ديوار بعضى از مساجد و مدارس طلاب حوزه علميه قم نصب شده بود).
پاورقي ها:
