درس‌های عاشورا

حجت‌الاسلام والمسلمین جواد محدثی

نشود زمزمه خون شهیدان خاموش

سوز عرفانی این نغمه ز سازی دگر است

سیدحسن حسینی

 

و… رازی شگفت در این «عاشورا»ست،

که نه مشمول مروز زمان می‌شود،

نه از جلوه و شور آن کاسته می‌گردد،

نه از تب و تاب می‌افتد،

و نه الهام‌بخشی آن کمرنگ می‌شود.

ایام محرم، ایام عشق‌ورزی به خاندان پیامبر«ص»، روزهای همدلی با عترت رسول‌الله«ع» و موسم اشک‌فشانی در سوگ مظهر عزت و افتخار، عزیز خدا و رسول، حضرت سیدالشهداء«ع» است.

محرم، فروردین جان‌هاست و بهار ایمان‌ها.

ماه بیداری وجدان‌ها، شکفتن شکوفه‌های عزت و آزادگی و به بار نشستن قیام‌های ظلم‌ستیزی و عدالت‌خواهی است.

در این ایام، جوامع شیعی به عطر عاشورا معطر می‌شوند، دل‌های عاشقان، بی‌قرار کربلا می‌گردند، پرچم‌های مشکی و کتیبه‌های عاشورایی، نسیم روح‌بخش حسینی را در هر کوی و برزن جاری می‌سازند و این پیام را می‌گسترانند که:

«هر روز عاشورا و همه جا کربلاست»

ایام محرم، یادآور درس‌های عاشورا و تکرار پیام‌های نهضت کربلاست.

و این، مهم‌ترین نقش احیای ایام عزای حسینی است.

پس مروری بر این آموزه‌های ماندگار داشته باشیم.

عاشورا به ما می‌آموزد که:

۱ـ برای عقیده و حق باید فداکاری کرد و جان باخت تا جاودانه شد.

۲ـ زندگی و عمر، فرصت کسب رضای خداست، پس در همه حال باید در پی آن بود.

۳ـ مرگ شرافتمندانه، «حیات ابدی» است و زندگی با ذلت، «مرگ تدریجی» است.

۴ـ مرگ، پل عبور به سوی آخرت است و آن سوی پل، بهشت یا دوزخ، نتیجه «عمل و انتخاب» ماست.

۵ـ در دوران حاکمیت جور و جهل، باید با «سلاح شهادت و خون»، ظالم را شکست و پرده جهل را درید، چون بی‌تفاوتی گناه است.

۶ـ اگر پیشوایی امت را تبهکاران بی‌دین برعهده بگیرند، اسلام از بین می‌رود.

۷ـ امر به معروف و نهی از منکر، رسالت دینداران و استمرار خط امامت و نبوت است.

۸ـ مسلمان حق ندارد در برابر «فساد» و «بدعت» و «تحریف»، سکوت کند و سازش نماید.

۹ـ جز حاکم به قرآن و متعهد به دین و قائم به قسط و خودساخته و ربّانی، کسی حق زمامداری بر مسلمین را ندارد.

۱۰ـ مرگ با عزت بهتر از حیات ذلیلانه است.

۱۱ـ شعار عاشوراییان در مقابل تهدید مستکبران و جبّاران، «هیهات منا الذله» است.

۱۲ـ انسان اگر به خدا و قیامت هم ایمان نداشته باشد، باید «آزاده» باشد.

۱۳ـ تکیه‌گاه، مولا و سرپرست مؤمن در همه حال و در هر جا «خدا»ست.

۱۴ـ فرهنگ عاشورا، فرهنگ «شهادت‌طلبی»، «ایثار» و «مقاومت» است.

۱۵ـ با ستمگران زورگو، نه سازش نه تسلیم، «نبرد تا شهادت».

۱۶ـ مبارزان راه خدا، چه بکشند چه کشته شوند، پیروزند.

۱۷ـ قیام برای خدا شکست ندارد و «شهادت» نوعی پیروزی است.

۱۸ـ مرگ در راه عزّت «حیات ابدی» است و شهیدان «زندگان جاوید»اند.

۱۹ـ مدعیان مسلمانی بسیارند، اما صحنه امتحان، صادقان و مدعیان دروغین را نشان می‌دهد.

۲۰ـ باید تابع «تکلیف» و در پی انجام «وظیفه» بود، هر چه باشد و هر جا که باشد.

۲۱ـ آنکه به وظیفه عمل می‌کند، چه فاتح شود و چه شکست بخورد، «پیروز» است.

۲۲ـ شکم‌های پر شده از «حرام»، دل‌ها را سنگ و گوش‌ها را سنگین و از شنیدن حق، کر می‌سازد.

۲۳ـ «خواص» و چهره‌های شاخص، اگر در مقطع حساس به وظیفه خویش عمل نکنند، جامعه را به ذلت می‌کشند.

۲۴ـ رفاه‌طلبی و دنیازدگی، مانع «عمل به تکلیف» و پیروی از «حق» می‌شود.

۲۵ـ شیعه حسین«ع»، هرگز با دشمنان اسلام و مسلمین سازش نمی‌کند و عزت خود را نمی‌فروشد.

۲۶ـ اصلاح‌طلبی واقعی، جهاد با فساد و ظلم و تلاش برای کاستن از گناه در جامعه است.

۲۷ـ «خون» و «شهادت»، سلاحی برنده و دشمن‌شکن است.

۲۸ـ «خون» بر «شمشیر» پیروز است.

۲۹ـ هر روز «عاشورا» و همه جا «کربلا» و همه ماه‌ها «محرم» هستند.

۳۰ـ عزاداری، رمز بقای حماسه عاشوراست و «سلاح اشک»، فریاد مظلومیت است.

اینها گوشه‌هایی از «درس‌های عاشورا» هستند. فلسفه قیام حسینی، احیای دین و ترویج نماز و گسترش معنویات و مبارزه با منکرات و دعوت به عدالت است.

خدا کند شاگردان لایقی در «مکتب حسینی» باشیم و در «کلاس عاشورا» از مردودشدگان نباشیم.

 

سوتیتر:

ایام محرم، ایام عشق‌ورزی به خاندان پیامبر«ص»، روزهای همدلی با عترت رسول‌الله«ع» و ماه بیداری وجدان‌ها، شکفتن شکوفه‌های عزت و آزادگی و به بار نشستن قیام‌های ظلم‌ستیزی و عدالت‌خواهی است.

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *