خاطره‌ای از تفحص:
کسی چه می‌دانست تاریخ دو باره در هشت سال دفاع مقدس تکرار شود و پسری سر بر بالین پدرش ۲۵ سال آرام بگیرد و۲۵ سال این دو شهید گذر زمان را به نظاره بنشینند!
وقتی در احوالات آل الله می‌خواندیم که امام حسین «ع» وقتی بر بالین حضرت علی اکبر «ع» رسید که جان باخته بود، صورت بر چهره خونین او نهاد و دشمن را نفرین کرد: « قتل الله قوما قتلوک…» و تکرار میکرد که: «علی الدنیا بعدک العفا». وجوانان هاشمی را طلبید تا پیکر او را به خیمه‌گاه حمل کنند. حضرت علی‌اکبر«ع» نزدیک‌ترین شهیدی است که با حضرت امام حسین «علیه‌السلام» دفن شده است. مزار مطهر او پایین پای ابا عبدالله الحسین«ع» قرار دارد و به همین خاطر ضریح امام، شش گوشه دارد.
در منطقه چیلات،(جنوب دهلران) پیکر دو شهید پیدا شد. یکی از این شهدا نشسته و با لباس و تجهیزات کامل به دیوار تکیه داده بود، لباس زمستانی هم تنش بود.
شهید دیگر لای پتو پیچیده شده بود. معلوم بود که این درازکش، قبل از شهادت مجروح شده است.
اما سر شهید دوم بر روی دامن این شهید بود، یعنی شهید نشسته، سر آن شهید دوم را به دامن گرفته بود. پلاک داشتند. پلاک‌ها را دیدیم که بصورت پشت سر هم است. ۵۵۵ و ۵۵۶! فهمیدیم که آنها با هم پلاک گرفته‌اند.
معمولاً آنهایی که با هم خیلی رفیق بودند، با هم می‌رفتند پلاک می‌گرفتند. اسامی را جستجو کردیم در کامپیوتر ، دیدیم آن شهیدی که نشسته است، پدر است وآن شهیدی که درازکش است، پسراست! پدری سر پسر خود را به دامن گرفته بود!
شهیدان اسماعیل زاده در اردیبهشت ۶۲ در عملیات ایضایی والفجر ۶ از جمله رزمندگان دلاوری بودند که مقدمات عملیات غرورآفرین خیبر در جنوب را تدارک دیدند. این رزمندگان اسلام که تعدادشان زیاد هم نبود، با انجام این عملیات دشمن را مشغول کرده و سردار خیبر با انجام عملیاتی موفقیت‌آمیزخیبر از جنوب، دشمن بعثی را غافلگیر کرده و درهم می‌کوبد.
شهیدان اسماعیل زاده در این عملیات با گلوله مستقیم دشمن زبون (تیرخلاص) در آغوش هم به شهادت می‌رسند.