قسمتی از وصیت نامه محمدعلی فرزانه

این وصیت نامه ها انسان را می لرزاندو بیدار می کند.
امام خمینی
بسم رب الشهدا و الصدیقین
«من طلبنی وجدنی و من وجدنی عرفنی و من عرفنی عشقنی و من عشقنی عشقته و من عشقته قتلته و من قتلته فعلی دیته ومن علی دیته ما نادیته»
«حدیث قدسی»
«هرکس که مرا طلب کند خواهد یافت و هرکس مرا بیابد خواهد شناخت و هرکس مرا بشناسد عاشقم خواهدشد و هرکس عاشقم شد عاشقش خواهم شد و هرکس که عاشقش گردم اورا خواهم کشت و هرکس را بکشم دیه ی او برگردن من خواهدبود و هرکس که دیه اش برگردن من باشد دیه اش را خواهم پرداخت.»
پس از ستایش خداوند سبحان و درود بررسول اکرم(ص) و ائمه اطهار بالاخص حضرت مهدی(عج) و نا ئب برحقش امام خمینی رهبر کبیرانقلاب اسلامی ایران و ملت شهید پرورایران و با سلام برپدرومادر و خواهر و برادرانم و تمامی دوستان وآشنایان، من محمد علی فرزانه فرزند حسن براساس رسالت و مسئولیتی که حس نموده بودم درراه الله وبرای پاسداری و حراست ازانقلاب کبیراسلامی که خونبهای ۱۶۰ هزارکشته و مجروح است در جنوب کشورامدم و به جنگ علیه ضد خدا پرداختم.من گام نهادن دراین مسیر خدایی رایک فریضه میدانم و دراین راه اگر دشمن راشکست دهیم پیروزیم و اگر به ظاهر شکست بخوریم و کشته شویم پیروزیم. بهرحال این مایه شکر پروردگار و افتخار برای من و شماست که دراین را ه به درجه شهادت می¬رسیم .
به جایی می روم که ملکوتش نامند آنجا که بهشتش نامند، زندگی ذلت بار را هیچوقت قبول نخواهم کرد. مرگ سرخ و شهادت را برآن ترجیح میدهم. همانطور که قلبم آگاه است به آرزوی خودم خواهم رسید.
هیهات که ۱۸ سال از عمرم گذشت و هنوز اندرخم یک کوچه ام زیرا که از نعمت هایی که پروردگاربه من داده سپاسگزاری نکرده ام و شرمند ه ام و بیشتراز همه ازنعمت بزرگ خداوند ناسپاسی کردم که امام و رهبر ومرجع تقلید ما روح خدا، خمینی بت شکن باشد، توفیق نیافتم آن طور که باید درگفتارش تفکر کنم وتوفیق نیافتم که بیشتر بشناسمش افسوس و صد افسوس که با او هم عصربودم ولی از ولایتش بهره نجستم و به فرامینش نیندیشیدم.
پدر عزیزم درود خدا برتوباد که با امضا نمودن رضایتنامه برای من در حقیقت شهادتنامه مرا امضا کردی، مادرم کوه باش و چون کوه استقامت کن، لحظه ای از نام ویاد خدا غافل مباش، درراه دین بکوش که هرچه بکوشی باز کم است، قامتت را بلند گیر و ندای (الله اکبر و خمینی رهبر) سرده و فریاد شهیدان راه خدا را به مردم برسان که همانا فریاد ما پیروی کردن از خدا وقرآن و خمینی است.
پدر، مادر، خواهر و برادرانم، امکان دارد اتفاقی واقع شود که جنازه ی من بدست شما نرسد . انگاه بیادشهدای کربلا بیفتید و ناراحتی به خود راه ندهید و هروقت دلتان گرفت به گلزارشهدا (شیخان)بروید و به مزاراین همه شهید بنگرید آن وقت درد خود را فراموش خواهید کرد.
درپایان از همگی می خواهم که در هرحال پیرو ولایت فقیه باشید و همیشه روحانیت را سرمشق خود قرار دهید و با کفار ومنافقین و با آمریکا و شوروی و دیگر قدرتهای شیطانی باتمام قوا بجنگید و انتقام خون شهیدان را از آنها بگیرید و در نمازهایتان امام را دعا کنید و همچنین از همه می خواهم که مرا حلال کنند و از دوستان و آشنایان وهمه کس بخواهید که مرا حلال کنند.
سلامتی امام و شما را و طول عمر پربرکت برایتان آرزو می کنم.
والسلام محمد علی فرزانه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *